Even voorstellen: Henrike (39) is activiteitenbegeleider voor verstandelijk gehandicapten en Gerben (41) is garantiespecialist bij een autobedrijf. Ze hebben vijf kinderen: Luuk (10), Elena (8), Sara (7), Kick (4) en Julina (2). Met hun drie honden, twee konijnen, twee vogels en twee vissen wonen zij in een dorp op de Veluwe.
Henrike: 'Mijn man en ik zijn een hecht team. We hebben geen briefjes van elkaar nodig met instructies voor de kinderen. Gerben weet, net als ik, alles van de kinderen. Ik haat schema's. Verschrikkelijk! Natuurlijk heb je met kinderen een bepaald ritme.
Zeker toen de kinderen nog klein waren, moest ik ze op tijd borstvoeding geven. En nu ze groter zijn moeten de kinderen om 8.30 uur op school zijn. Maar ik ben niet helemaal van de leg als ik een keer het bed niet kan verschonen op een dag dat ik dat zou willen.
Geen discussie: we leggen de kleding klaar
Doordeweeks zijn we goed georganiseerd. Ik hou namelijk erg van op tijd zijn. 's Avonds leggen we de kleren alvast klaar voor de kinderen voor de volgende dag. Dat scheelt ons de volgende ochtend discussies. We staan altijd om 06.30 uur op. De oudsten kunnen zich al helemaal zelf aankleden, maar de jongste moeten we daarbij helpen.
Daarna gaan Gerben en de kinderen ontbijten. Ik laat ondertussen de honden uit. Om 07.45 uur doe ik altijd de haren van de meiden netjes in een staart of een vlecht. Zelfs Julina, onze jongste, weet al wanneer het daar tijd voor is. We vinden het belangrijk dat de kinderen er verzorgd uitzien.
Inspiratie: Van simpel tot gevorderd: de leukste haarstijlen voor kinderen (en zo maak je ze)
Zelf uit school naar huis
Daarna zorg ik ervoor dat we altijd om 08.15 uur op school zijn. De kinderen spelen dan op het speelplein en kunnen alvast wennen aan het idee dat mama zo weggaat. De kinderen komen zelf uit school naar huis toe. Elena (8) haalt dan Kick (4) bij de juf op. En samen lopen zij naar huis.
We wonen in een klein dorp. Ze hoeven nog geen 50 meter te lopen. Eerst haalde ik hen wel altijd op uit school. Dan was ik vooral een pakezel: ik mocht alle rugzakken dragen en de kinderen waren al thuis. Maar nu komt het mooi uit dat ze zelf naar huis lopen.'
Hulp in huis
Eenmaal thuis probeer ik altijd twee taken te doen. Julina helpt dan gezellig mee. Als ik bijvoorbeeld het bed verschoon, mag zij helpen de kussenslopen eraf te halen. Ik werk de ene week twee dagen en de andere week één dag. De dagen dat ik aan het werk ben hebben we een gastouder in huis. Zij pakt vaak ook wat kleine huishoudelijke klussen op, zoals de was opvouwen. Heel fijn!
Gerben werkt vier dagen in de week dat ik één dag aan de slag ga. De andere week werkt hij vijf dagen. Samen hebben we om de week vrijdags vrij. Hier plannen we vaak afspraken in voor school, ziekenhuis of juist voor ontspanning.
Compromissen sluiten
We hebben het bewust zo ingedeeld, zodat we er zoveel mogelijk voor de kinderen kunnen zijn. Anders krijgen we het gevoel dat zij niet bij ons maar mij een ander opgroeien. De opvang in huis is goedkoper dan een kinderdagverblijf.
We merken wel dat we soms compromissen moeten doen. Zo kunnen we niet elke week een dagje uit naar de dierentuin of pretpark. Naar de schaapskudde kijken naar pasgeboren lammetjes is gratis en net zo'n leuk dagje uit. Ik heb nog geen idee of ik later meer wil werken. Ik kijk niet ver vooruit.
'De artsen wisten heel lang niet wat er met Luuk was'
Luuk is 10 jaar en Kick is 4 jaar, maar ze lijken een tweeling met zes jaar verschil. Ze zijn beiden op 17 september geboren en ook nog eens op Prinsjesdag! Ik zag meteen na de geboorte van Kick dat hij een kopie van zijn broer is. Ook hebben ze allebei een auto-immuunziekte die ervoor zorgt dat ze geen hongergevoel hebben. Luuk heeft vier jaar lang alleen vloeibaar voedsel gekregen. Elke week had hij minstens vijf keer een verstikking en zes keer in de week moest hij heftig braken.
De artsen wisten heel lang niet wat er aan de hand was. Uiteindelijk verwees onze huisarts ons door naar de maag-darm-leverarts. Daar bleek dat zijn slokdarm, door ontstekingsreacties, dichtzat. Een chronische auto-immuunziekte, waarbij de slokdarm heftig reageert op koemelkhoudende producten. Hiervoor is hij inmiddels behandeld en hij kan nu alles eten waar geen koemelk in zit.
Dezelfde symptomen
Bij Kick zagen we drie maanden na zijn geboorte dezelfde symptomen als bij Luuk. Hoewel de artsen deze diagnose gewoonlijk niet bij jonge kinderen vaststellen, besloten zij hem toch te onderzoeken. Daaruit bleek dat Gerben en ik gelijk hadden. Dus werd Kick ook behandeld. Gelukkig kan hij nu ook alles eten, maar geen koemelk.
De meeste dingen in het gezin kunnen we goed regelen. Maar als een van de jongens een schoolreisje heeft, moeten we dat goed voorbereiden. Zij hebben namelijk grote kans dat zij zich verstikken, dus moet Gerben of ik met hun mee. Gelukkig kan Gerben zijn vrije dag in overleg met zijn werkgever verplaatsen.
Heerlijke kindermacaroni
We wonen dicht bij de supermarkt, dus ik maak alle maaltijden zelf. Sommige mensen zorgen voor maaltijden in de vriezer. Maar voor mij is het net zo snel om wat groenten te halen en klaar te maken, als het ontdooien van een maaltijd. We eten veel groente, want gezondheid vinden we belangrijk.
We zitten ook altijd met zijn allen aan tafel tussen 17.30 en 18.00 uur. We hebben een tafel van 2,40 meter met stoelen en een bankje eromheen. De meiden lusten eigenlijk alles wat ik klaarmaak. Luuk lust het ook wel, maar hij heeft door zijn auto-immuunziekte geen hongergevoel. Kick is gek op mijn macaroni met gepureerde tomatensaus. Wij noemen dat kindermacaroni.
Ook interessant: Zoveel groente en fruit moet een kind eten
Wat de pot schaft
Maar als ik iets op tafel zet wat een van de kinderen niet zo lekker vindt, volgt de rest snel. Gerben en ik eten hetzelfde als de kinderen. Wij zijn geen ouders die zes maaltijden klaarmaken. Daarmee laten we zien dat wij het ook eten. De oudsten kunnen we dan wel meekrijgen om het eten toch te proeven.
Gelukkig volgen de kinderen elkaar daar ook in! Er wordt dan nog wel een champignon uit de roerbakgroente gevist, maar uiteindelijk gaan de borden leeg. Af en toe bereid ik alvast een maaltijd voor, bijvoorbeeld als ik nog laat een vergadering heb. Dan maak ik een ovenschotel die de gastouder kan opwarmen.
Geen vaste avond voor patat
De kinderen krijgen alleen 's middags één snoepje en op zaterdag mogen ze chips. Soms ook op zondagen en bij een feestje of vakantie. Wanneer zij aangeven dat ze honger hebben, mogen ze fruit pakken of een soepstengel. Op woensdagen trakteren we de kinderen op iets extra's bij de lunch, zoals een tosti of een gebakken ei. Hoewel we veel groente op tafel zetten, eten we af en toe ook wel patat of pizza met de kinderen.
Maar daar maken we geen standaard avond van. Als een dag een keer anders loopt, valt het voor de kinderen niet tegen. Daarnaast merk ik dat het dan bijzonder blijft. De kinderen komen dan naar ons toe: 'Mama, ik heb een goed idee! Zullen we vanavond patat eten?'
Tips: Dit zijn gezonde tussendoortjes voor je kind
Begrenzer op de telefoon
Er mogen geen telefoon en tablets op tafel tijdens het eten. Op woensdagmiddag mogen de kinderen na school op hun scherm of televisie kijken. Maar als het buiten droog is mogen ze pas vanaf 16.00 uur met een scherm. We vinden het veel belangrijker dat de kinderen lekker buiten spelen. We hebben ook van die fijne softshell pakken waarin de kinderen zelfs in de plassen kunnen stampen.
Gerben en ik zorgen ervoor dat we elke dag even naar buiten gaan met de kinderen. Ik hou van de natuur en de kinderen kunnen lekker bewegen. Luuk heeft inmiddels een telefoon en daar hebben we een begrenzer op gezet. Na twee uur gaat de telefoon uit. Maar we maken wel uitzonderingen. Bij rotweer of bij ziekte mogen ze wat langer met een scherm.
Lees ook: Waarom buitenspelen belangrijk is
Discodansen
Tijdens het koken dansen we vaak met de kinderen. Ik ben gek op dansen! Dan doen we de gordijnen dicht en een discolamp aan. Een van de kinderen is dan de dj, hij kiest op mijn telefoon de liedjes. We dansen de kamer rond en de muziek staat hard. De kinderen gooien alle energie eruit en daarna zitten we rustig aan tafel.
We hebben geen vaste afspraken in het weekend. Het is inmiddels wel standaard dat Gerben met de kinderen naar zwemles gaat. We wonen vlak bij de hei waar we regelmatig met de kinderen naartoe gaan. Maar we vinden het ook heerlijk om met zijn allen spelletjes te doen.
Als we verder weg moeten, pakken we de auto. We hebben een grote auto, een zevenzitter, waar we met z'n allen in kunnen. In de kofferbak nemen we de bolderkar mee, een Veer Cruiser. We kunnen niet meer zonder, echt ideaal!
Lees ook onze review: Getest: opvouwbare bolderkar Veer Cruiser all-terrain wagon
Diner in joggingpak
Zes jaar geleden hebben we de badkamer verbouwd. Mijn voorwaarde was dat er een groot ligbad in moest komen waar twee volwassenen in kunnen. Dan pak je ook niet je telefoon en maak je echt tijd voor elkaar. We zijn sinds de coronapandemie niet meer samen uit eten gegaan.
Maar af en toe bootsen we een avondje uit eten na. De kinderen gaan na het eten vroeg naar bed. Daarna gaan Gerben en ik bij kaarslicht dineren in de keuken. Soms wel in joggingpak.
Lees ook: Wat gelukkige stellen ongevraagd voor elkaar doen
Naar de nagelstylist
Met een groot gezin heb je minder tijd voor jezelf, maar dat hebben we geaccepteerd. En toch kunnen we op onze manier genoeg tijd voor onszelf maken. Gerben pakt in het weekend vaak zijn mountainbike en trekt er even op uit. Ik heb genoeg hobby's. Regelmatig laat ik mijn nagels doen bij de nagelstyliste. Bij haar kan ik lekker van me af praten over de afgelopen weken.
Ik kan genieten van iets simpels, zoals een uurtje in de tuin zitten en kijken naar mijn konijnen. En op mijn Instagram, @mamavan5boefjes, heb ik inmiddels veel volgers. Ik vind het leuk om ons leven als groot gezin te delen. Moeder zijn is de mooiste rol die ik ooit heb gekregen.'
Wil je ook geïnterviewd worden voor deze rubriek? Meld je aan via oproep@oudersvannu.nl
