Vivian (31) werkt drie dagen in de week bij een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze werkt daar met jonge kinderen op een OPD, een orthopedisch dagbehandelingscentrum. Haar partner Boyd (29) is fulltime marinier. Samen hebben ze twee kinderen: Vince (5), die een autismespectrumstoornis heeft, en Sophia (2). Ook zijn ze in verwachting: in februari verwelkomen ze een meisje.
Vivian: 'Op de dagen dat ik werk — maandag, dinsdag en vrijdag — gaat de wekker heel vroeg, soms al om 05.45 uur. Dan kleed ik me eerst aan, maak me op, en doe wat ik verder nodig heb om me klaar te maken. Om 06.30 uur maak ik de kinderen wakker. Daarna ontbijten we snel, want alles moet vlug, vlug, vlug. Soms moeten we al om 07.30 uur bij de opvang zijn. Mijn jongste gaat naar een gastouder, voor zowel voor- als naschoolse opvang.
Vervolgens rijd ik snel door naar mijn werk, want ik moet er om 08.00 uur zijn. Gelukkig is mijn werk maar zeven minuten rijden, wat echt ideaal is. Aan het eind van de dag haal ik de kinderen op, of mijn man doet dat, afhankelijk van wie het eerst thuis is. Daarna volgt het snelle avondeten en het hele avondritueel. Het is allemaal niet heel spannend, maar wel druk.
Lees ook: Spitsuur: 'Als mijn vriend dagdienst heeft, heb ik meestal avonddienst'
Op vrije dagen rustiger opstarten
Als ik vrij ben, verloopt de dag veel rustiger. Zoals vanochtend: we stonden om 07.00 uur op, zonder haast. Ik kleedde mijn zoon en dochter op mijn gemak aan en we ontbeten samen. Vooral mijn zoon heeft echt wat extra aandacht nodig, dus nemen we rustig de picto's door: magnetische pictogrammen die we gebruiken om de dagstructuur te verduidelijken.
Zo weet hij precies wat er gaat gebeuren, bijvoorbeeld dat er gegeten moet worden of dat we iets moeten opruimen. Voor elke handeling hebben we een picto en die gebruiken we regelmatig. Daarna breng ik hem op mijn gemak naar school. Dan heb ik even tijd voor mezelf met de jongste en doe ik wat huishoudelijke taken, boodschappen of ga ik naar de verloskundige.
Lees ook: Wat gaan we doen vandaag? 5x dagritmekaarten voor meer structuur
Hij kookt en doet de was
Boyd doet meer in het huishouden dan ik. Vooral nu, omdat ik door mijn zwangerschap veel last heb van mijn bekken. Normaal gesproken vindt mijn man dat ik niet zo goed kan koken, dus kookt hij het liefst zelf. Dat vind ik helemaal prima. Hij is de captain van de was. Hij doet de was en hangt alles op, omdat hij het fijn vindt dat alles dan netjes op orde is. Daarna ruim ik alles op.
Hij neemt meestal de badkamer voor zijn rekening, terwijl ik de slaapkamer aanpak. Zo verdelen we de taken samen op een goede manier. Maar nu ik meer last heb van bekkenpijn, doe ik even wat minder. Ik moet immers ook nog mijn werk kunnen volhouden en voor de kinderen zorgen.
Lees ook: Taakverdeling thuis: zo maak je van de to-dolijst in je hoofd een gedeelde verantwoordelijkheid
Soms een kwestie van overleven
Op het moment dat mijn partner plotseling weg moet, komt alles op mij aan. Dan is het een stuk zwaarder. Het is namelijk altijd onduidelijk wanneer hij weg moet of wanneer hij terugkomt. Hij kan me nu bijvoorbeeld bellen en zeggen: ,,Volgende week moet ik naar Noorwegen".
Dan is hij zomaar twee tot drie weken weg. Zeker met de kinderen is het soms lastig om alles rond te krijgen. Sommige dingen blijven dan gewoon liggen, omdat het niet anders kan. Gelukkig heb ik een baas die flexibel meedenkt en me wat ruimte geeft. Mijn collega's zijn ook erg ruimdenkend, wat heel fijn is. Mijn werk brengt mij veel goeds en ik ben daar graag. Even niet moeder zijn, maar gewoon Vivian.
Overlevingsmodus
Het blijft lastig om telkens te moeten schakelen als mijn man onverwacht weg is. Dan schakel ik over op overlevingsmodus, maar zodra hij thuis is, waarderen we elkaar enorm. Op die momenten gaat het juist heel goed en zijn we blij dat we samen zijn.
Voor mijn zoon, die een autismespectrumstoornis heeft, zijn dit soort momenten ook erg moeilijk. Als papa er niet is, ontbreekt een groot deel van zijn structuur, en dat merk ik aan hem. Hij heeft het er echt zwaar mee en reageert dat op mij af. Hij kan er niets aan doen, maar hij wordt dan wat agressiever en heeft meer moeite om met prikkels om te gaan.
Lees ook: Omgaan met een kind met autisme
Rustige activiteiten
Ons leven draait op dit moment om de autismespectrumstoornis van Vince. We kunnen niet zomaar een dagje naar de Efteling of een binnenspeeltuin, omdat het daar veel te druk voor hem is. Drukke plekken moeten we vermijden, dan doen we gewoon andere dingen. Er zijn genoeg leuke activiteiten om buiten te doen, of we gaan op bezoek bij opa en oma.
Het zijn juist die kleine dingen die het leuk maken, en die kunnen we hem wel bieden. Ons gezin is daar inmiddels helemaal op ingesteld. Als het ergens druk is, splitsen we soms op als gezin. Mijn man gaat dan bijvoorbeeld met onze zoon iets rustigs doen, terwijl ik met onze dochter ga winkelen of iets anders onderneem.
Prikkels verwerken
Ons avondritueel begint meestal zodra mijn man thuis is. Hij begint vroeg met werken en is vaak al rond 16.00 uur thuis. Dan gaat hij koken. Ik kom zelf rond 16.00 of 17.00 uur thuis en schuif dan aan voor het eten. Een van ons haalt de kinderen op, en daarna eten we gezellig samen.
Na het eten doen we vaak nog iets leuks met de kinderen. Soms mogen ze uitgebreid in bad, andere keren spelen we een spelletje, knutselen we, of vermaken ze zichzelf even. Vervolgens gaan ze douchen of in bad, waarbij we voor onze zoon altijd ruim de tijd nemen. Hij krijgt ongeveer een uur om de dag rustig af te sluiten en de prikkels te verwerken.
Lees ook: 5 hulpmiddelen waar kinderen met autisme baat bij kunnen hebben
's Avonds tijd voor hobby's
Na het badmoment knuffelen we gezellig met z'n allen, en daarna gaan de kinderen naar bed. Mijn man en ik ruimen dan samen de rest van de spullen op, en daarna ploffen we op de bank. De ene keer kijken we een serie, en de andere keer ben ik bezig met werk of mijn hobby, fotograferen, wat ik echt ontzettend leuk vind.
We proberen altijd wat ontspanning te vinden voordat we naar bed gaan. Dat is meestal niet te laat, want de ochtenden beginnen vroeg, vooral voor mijn man, die al voor 05.00 uur opstaat.
Aanpassen
We doen regelmatig leuke dingen met het gezin. Soms is dat iets groots, zoals een dagje naar de Efteling als het wat rustiger is. We hebben speciale passen voor kinderen en mensen met een beperking, dus dat maakt het makkelijker. Maar we gaan ook wel eens naar de dierentuin, een dagje zwemmen of we maken een wandeling door het bos.
Wat we gaan doen, hangt natuurlijk ook af van hoe het met mijn zoon gaat. Als hij erg moe is van school en overprikkeld, dan blijven we soms thuis en doen we binnen iets leuks, zoals spelletjes. We passen ons aan zijn stemming aan. Als hij te veel prikkels heeft gehad, is het niet leuk om met hem op pad te gaan.
Kleine dingen, grote impact
Dan geniet hij er niet van en kan hij overstuur raken. De laatste keer in de Efteling ging het ook mis en moest ik hem echt bij me nemen. Dat is voor niemand leuk, ook niet voor hem. Mensen zien aan de buitenkant niet dat hij een beperking heeft, en dat kan soms lastig zijn.
Bij kinderen met bijvoorbeeld het syndroom van Down zie je het direct, maar bij hem niet waardoor hij soms onterecht als een ongelukkig kind wordt gezien. Als hij veel prikkels heeft gehad, of als er iets op school is gebeurd, zoals ruzie met een klasgenootje, heeft hij echt tijd nodig om dat te verwerken. Kleine dingen kunnen een grote impact hebben.
Derde kind
In februari verwachten we ons derde kind, en dat voelt heel speciaal. We maken ons niet te veel zorgen; we zien wel hoe alles loopt. Wat de toekomst ook brengt, we zijn vooral dankbaar en blij dat ons gezin weer groter wordt. Hoe druk het soms ook is, we gaan het samen met liefde en vertrouwen tegemoet.'
/b0c97d0c1d6b4c7db4946846c9051710/image.jpg)
/2ecbe37f2a0341b4a898f0ef7a004029/image.jpg)
/25ec5905868647cfa2ba3654dbe4a59d/image.jpg)
/3865f2687b474389ba93184683658895/image.jpg)
/3e3aa124d738486ab3553f14d1a6be6a/image.jpg)
/ac4ca981609f4254ac7b3dc50e1aed06/image.jpg)
/672a95641fa740f4b8a6e65b246b7285/image.jpg)
/43f20872fe4d44ed993dd578b12ef060/image.jpg)
