'Vroeger was ik een nerd die van tekenen hield, nu run ik de grootste tattooshop van Nederland. Mét lange wachtlijst, klanten als René Froger, Thomas Berger en André Hazes junior en mensen van over heel de wereld die bij mij een tattoo willen laten zetten. Alle organisatie én druk die daarbij komen kijken vind ik soms wel lastig. Het allerliefste focus ik gewoon op mijn passie: zelf tattoos zetten.
Lees ook: 13x creatieve dingen om te doen voor je kind (die nog leerzaam zijn ook)
Nachtmerries
Portretten zijn mijn specialisme, dus ik tatoeëer wekelijks vaders en moeders die een foto van hun kind hebben meegenomen. Daar zitten leuke verhalen tussen, maar veruit de meeste zijn triest of heftig. Op die momenten ben ik zeer dankbaar dat ik mensen mag helpen.
Met portretten van overleden kinderen ben ik sinds een poosje gestopt. Dat trok ik niet meer. Het verdriet nam ik mee naar huis en ik bleef er erg mee zitten. Misschien een egoïstische keuze, maar van sommige verhalen kreeg ik nachtmerries. Gelukkig heb ik collega's die ook waanzinnig mooie portretten kunnen zetten en hier veel beter mee kunnen dealen dan ik.
Chaotische vader
Op mijn rug heb mijn gezin laten tatoeëren, in de stijl van Kung Fu Panda. Ik vind die film – en vooral Jack Black – fantastisch. De tattoo, compleet met chaotische vader, drie aandacht zoekende pandaatjes en een moeder die de rust bewaart, komt behoorlijk overeen met onze realiteit.
Ik ben zeker geen vader die op zondag het vlees snijdt, maar ik ben wel degene die het inkomen verzorgt, mijn vrouw regelt het huishouden. Sinds kort werk ik vier dagen en pak ik ook alle vakanties van de kinderen mee, dus ik ben er wel echt 'bij'. Mijn kids weten niet beter dan dat papa van top tot teen onder de tattoos zit. Soms vragen ze wat al die tatoeages betekenen, of willen ze gewoon een verhaaltje erover horen.
Zorgzame zeebonk
Zo ontstond het idee om een kinderboek te maken over tatoeages. Elke tattoo heeft een verhaal en kinderen zijn dol op verhalen: één plus één is twee. Het leek mij vooral een mooie manier om het taboe op tatoeages te doorbreken. Angst voor tattoos is veelal aangeleerd, terwijl dit allang geen subcultuur meer is.
Sterker nog, ik vermoed dat heel de wereld in de toekomst met een tatoeage rondloopt. Vroeger dacht men bij tattoos aan grote, gespierde zeelui en asociale criminelen. Dus besloot ik dat Papa Ink moest gaan over een stoere zeebonk, maar wel een heel lieve en zorgzame. Een zeebonk die zijn dochtertje voor het slapengaan geen boek voorleest, maar verhalen vertelt over al die tatoeages op zijn armen.
Lees ook: Goed genoeg ouderschap: 'Feilbare ouders bewijzen hun kind een enorme dienst'
Eindelijk een voorleesboek
Op de tattoobeurs werd ik omring door getatoeëerde vaders die als kleine kinderen stonden te gniffelen omdat ze zo blij waren dat er eindelijk een boekje over tattoos is dat ze aan hun kinderen kunnen voorlezen. Dat ik zo veel mooie reacties krijg, bevestigt voor mij dat tatoeages een steeds grotere rol spelen. Ik krijg nu veel vragen van getatoeëerde moeders, wanneer Mama Ink verschijnt? Wie weet!'
