Bevallingsverhaal: 'Waar blijven die persweeën? Hoe moet ik dit doen?'

Emerence (30) wil de bevalling op eigen kracht doen, maar na uren weeën is er nog steeds geen ontsluiting. Ze krijgt een ruggenprik en dan gaat het hard.

Flats

‘Ik hang lekker op de bank. Dan sta ik op en ineens: flats! “Ga gauw op het laminaat staan!” roept Roderick. Maar het is al te laat. Het stroomt tussen mijn benen op de bank.

Begonnen

Ze zeggen dat vruchtwater zoet ruikt, maar dit ruikt anders. En het is gelig. Heb ik in mijn broek geplast? Ik bel mijn moeder. “Mam, als ik nou vertel dat mijn benen helemaal nat zijn?” Ze hoeft niet lang na te denken: “Dan ben je aan het bevallen!”

Nesteldrang

Gauw bellen we het ziekenhuis. We mogen langskomen. “Laat alles maar liggen, ik maak wel schoon,” zei mijn moeder nog gauw. Ik gooi wat handdoeken op de natte vloer. Boven haal ik het bed nog snel af. Het zal de nesteldrang zijn. Roderick pakt de spullen bij elkaar. Mijn moeder en zusje zien we nog nét bij het weggaan.

Lichte dosis

In het ziekenhuis moet ik meteen aan de CTG. Ik heb weeën, maar ze zijn onregelmatig. En de kleine man heeft in het vruchtwater gepoept. Hij doet het gelukkig goed, zien ze op de echo. Maar door dat poepen moet hij er wél binnen 24 uur zijn. Als oppepper krijg ik een lichte dosis weeënopwekkers.

Ook lezen: Meconiumhoudend vruchtwater: is dat gevaarlijk voor je baby?

Laatste poging

Het voelt onwerkelijk. Uiterlijk morgen hebben wij onze zoon in onze armen. Zeven jaar zijn we bezig geweest om zwanger te worden. Het was de aller-allerlaatste poging. Elke dag staarde ik naar de nieuwe test. Na een paar dagen was het duidelijk. Een donkere streep: we waren zwanger! De kans dat het alsnog mislukt is alleen zó groot. Het was al een paar keer eerder misgegaan. Pas na 24 weken zwangerschap begon ik erin te geloven. Zou het dan echt gaan gebeuren?

Even in bad

De verpleegkundige komt binnen: “Het bevalbad is vrij. Wil je erin?” Mijn bevalling is medisch, dus ik mag niet in bad bevallen. Maar dat is oké. Als ik er maar een tijdje in kan. Mijn weeën worden pittiger. Het lijkt een storm die op gang komt. En die 24 uur tikken door.

Bubbel

Roderick blijft bij me, naast het bad. Stiekem laten we het bad af en toe voor de helft leeglopen. En dan heet water erbij. Heerlijk. Langzaam beland ik in een soort bubbel. Het is Roderick en ik. Uren gaan voorbij. Wee voor wee.

Pas vijf

Ineens valt het me op. Mijn voeten zijn compleet verrimpeld. Het ziet er niet uit. Ik zit al een eeuwigheid in bad. De storm in mijn buik doet alleen zo weinig. Ik heb pas vijf centimeter ontsluiting.

Eigen kracht

Mijn eigen verloskundige komt erbij. Ik wilde het op eigen kracht doen. Geen pijnbestrijding. Maar dit… Geen ontsluiting, nog geen einde in zicht. Mijn lichaam doet niet wat het moet doen.

Prik

Nadenken. Met Roderick praten. Tranen rollen over mijn wangen. Een ruggenprik dan maar. Het voelt als opgeven. Maar ik wil rust. Genoeg kracht hebben voor het laatste stuk. Ik moet het bad uit. De anesthesist is er gelukkig snel. De ruggenprik zit er zó in. Rust stroomt direct mijn lichaam in. Ik doezel zelfs even weg. En de ontsluiting komt eindelijk op gang. Ineens zit ik op zeven centimeter.

Lees ook: Een ruggenprik bij de bevalling: de voor- en nadelen

Startschot

Weeënopwekkers op maximaal. De 24 uur zijn bijna rond. “Als er geen voortgang is, moeten we een keizersnee bespreken,” zeggen ze. Maar dat wil ik niet, ik ben al zover. Het lijkt wel een startschot. M’n weeën worden spontaan sterker. En dankzij de ruggenprik kan ik ze gewoon wegpuffen.

Oefenen

“Je hebt volledige ontsluiting,” roept de verloskundige dan. Precies op tijd! Ik mag persen. Maar waar zijn die persweeën? Hoe moet ik dit doen? “We gaan oefenpersen,” zegt de verloskundige. Ineens voel ik het. Hij moet er NU uit.

Zelf aanpakken

Roderick houdt mijn been vast. Al mijn kracht gebruiken. Daar komt hij! Ik buig naar voren en pak hem aan. Magisch. Even is het alsof we met z’n drieën in de kamer zijn. Lieve Boaz, wat ben je ongelofelijk welkom.’

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Tekst: Janou Zoet, Fotografie: Mirjam Cremer

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.