Gek op tv kijken
De meeste kinderen zijn gek op tv-kijken, zo ook de mijne. Als het aan hem ligt, zit hij er uren achter. Dat mag natuurlijk niet van mij. In de ochtend eventjes kort en aan het einde van de middag voor het eten misschien nog een keer. In het weekend ben ik soms wat soepeler of kijken we samen een Disneyfilm. Moet kunnen, lijkt mij. Alleen vraagt mijn kind er veel vaker om én is hij het er nooit mee eens als de tv uitgaat.
Drama ten top
Laatst viel er iets voor waardoor ik besloot dat het zo echt niet langer kon. Bij opa en oma mag Otis wel eens een filmpje kijken op de iPad. Ook is opa altijd wat soepeler dan mama qua tijd. Dat is allemaal oké, maar uiteindelijk zat de kleine prins bij opa op schoot drie uur (!) later nog steeds filmpjes te kijken. Want: opa kon geen nee zeggen. Toen ik Otis kwam ophalen van de oppassessie, wilde hij niet achter de iPad vandaan komen en werd hij ook nog eens super boos! Een half uur later had ik hem nog steeds niet onder controle en rende er een krijsend kind in zijn blote gat door de woonkamer van zijn opa en oma. Hij was totaal onhandelbaar, omdat hij zijn zin niet kreeg. Drama ten top! Het is dat het mijn eigen kind is, anders had ik direct de noodlijn gebeld voor een exorcisme-uitdrijving.
Mama is woest
Eenmaal thuis aangekomen was Otis nog steeds overstuur en hard aan het huilen. Ik moest hem duidelijk maken dat ik dit gedrag niet tolereerde. Ik geef het toe, ook ik was inmiddels woest. Ik liep naar de tv en riep: 'Weet je wat er gebeurt met kindjes die niet luisteren?' en ik trok aan de achterkant alle snoeren eruit. 'Die kijken helemaal geen tv!' Ik liep weg met de tv onder mijn arm en smeet hem op het bed in onze slaapkamer. Van schrik werd hij rustig en hij leek door te hebben dat hij nu echt veel te ver was gegaan. 'Mama, ik ga echt luisteren,' bleef hij maar zeggen. 'Goed zo Otis, laat maar zien dat je een grote jongen kan zijn.'
De tv de deur uit
Toevallig had ik de week ervoor ook nog een onderzoek gelezen waarin werd beschreven welk effect tv-kijken op kinderen heeft. Het bleek zelfs door te werken in de ontwikkeling en schoolprestaties als ze ouder worden. Hoewel mijn vriend en ik amper tv-kijken, realiseerden wij ons wel dat het een soort escape en tijdverdrijf is. Deze tijd kunnen we toch veel beter gebruiken om onszelf te ontwikkelen, bijvoorbeeld? Ik heb liever dat Otis lekker gaat kleuren of bouwen dan dat hij voor de tv zit. Helemaal als het zijn ontwikkeling aantast. Begrijp me niet verkeerd, tv is echt niet alleen maar slecht. Maar ik denk dat het wel beperkt moet blijven en vooral geen drama moet worden.
We gaan het experiment aan
Als de tv in beeld staat, is het voor een kind erg gemakkelijk om er iedere seconde dat hij zich verveelt om te vragen. Wat zou er toch gebeuren als de tv niet in het zicht staat? Wij gaan het experiment aan en laten de tv minimaal een week buiten de deur. Eens kijken wat voor invloed dit heeft op Otis. Wordt hij er minder afhankelijk van? Is er minder drama in huis? Leert hij zichzelf nog beter vermaken? We zijn erg benieuwd hoe alles zich ontwikkelt. Binnenkort volgt er een uitgebreide statusupdate!
