Lieve peuter van mij

Vrijdag was je jarig. Je bent alweer drie jaar geworden. De dag waarop je geboren werd, kan ik me nog zo goed herinneren! Ik ging even terug in de tijd…

Het was een heftige bevalling. De derde en ook echt de laatste. De gynaecoloog zei dat het nog wel even kon duren, ik had immers nog maar vijf centimeter ontsluiting. Maar ze had de deur nog niet achter zich dichtgetrokken of ik hield het niet meer. Persweeën. Vandaar dat ik helemaal van de wereld was, het ging allemaal zo snel. Binnen no time had ik volledige ontsluiting. Je vloog er bijna uit en ik lag te trillen in bed. Gelukkig was er een lieve verloskundige die me tijdens die snelle bevalling te hulp schoot. De gynaecoloog kwam binnen en zei: ‘Oh, ze is er al!’

Geschreven door

Linda Bosscher

Naar de OK

Van het eerste contact heb ik maar even kunnen genieten. Ik moest namelijk naar de OK, omdat de placenta maar niet kwam, en ik verloor veel bloed. Gelukkig was papa daar. Hij bleef met jou achter. Je bent de derde, dus hij was al ervaren. Toen ik bijkwam uit de narcose moest ik even verwerken wat er allemaal gebeurd was in korte tijd.

Borstvoeding

Gelukkig ging het daarna allemaal goed en mocht ik eindelijk naar jou toe. Dat borstvoeding geven een logische vervolgstap was, stond voor mij vast. Bij je broer en zus heb ik dat ook gedaan en ik zou het nu weer proberen. Maar eerlijk is eerlijk, ik zag er ook tegenop. Wat als borstvoeding geven niet zo vanzelfsprekend is? Bij mij verloopt het namelijk niet zo soepel als het in de boekjes staat. Waarom verloopt zo’n natuurlijk proces bij mij altijd zo moeizaam? Met letterlijk bloed, zweet en tranen? Waarom gaat het niet vanzelf? Ik heb weer flink geworsteld met de borstvoeding en meerdere malen gooide ik de handdoek in de ring. Men kan er altijd wel zo rooskleurig over doen, maar ik vond het allesbehalve dat.

Groot geworden

Maar je bent groot geworden. Van mijn borstvoeding en daarna van de fles. Met vallen en opstaan. En met heel veel slapeloze nachten. En middagslaapjes waren ook niet aan jou besteed. Af en toe zat ik met mijn handen in het haar. Maar we kennen elkaar nu door en door. Je broer en zus gaan overdag naar school en jij vindt het heerlijk om dan het rijk voor je alleen te hebben. En ik geniet daar nog volop van, want over een jaar ga jij óók naar school.

De tropenjaren

De tijd gaat veel te snel. Dat vond ik niet toen ik middenin de babytijd zat. De Tropenjaren. Want met twee peuters en een baby – drie kinderen in de luiers! – was het best aanpoten. Maar is het gegaan zoals het is gegaan. Het was druk en de rust keert nu terug. En ik vind het heerlijk. Ik vind het fijn dat ik zelf weer wat meer tijd krijg en ik geniet ervan om jullie te zien opgroeien, zelfstandiger te zien worden. Maar zonder papa en mij kunnen jullie nog niet.

Genieten

Ik besef maar al te goed dat ik van alles moet genieten. Jij bent ‘mijn laatste baby’. Jij was mijn laatste zwangerschap en dat betreur ik niet. Drie jaar alweer. Waar blijft de tijd? Soms wil ik hem stilzetten en wens ik dat jullie altijd klein blijven. Ik ben trots op jullie alle drie. Ik hou van jullie!

Liefs mama