De eerste vraag was: waar wil je bevallen? Ik vulde in: in het ziekenhuis. Dat was me de vorige keer goed bevallen. Tweede vraag: wil je pijnbestrijding? Zal het weer zo gaan als bij Kae? Want dan ben ik wel even bezig. Toen kwam de ontsluiting niet op gang en koos ik ervoor om naast de weeënopwekkers ook pijnstilling te nemen. Ik vul in: ik begin zonder en kijk hoe het loopt.
Niet snel nog een keer
Een paar weken geleden zag ik best wel op tegen de naderende bevalling. Ik kan me de pijn niet letterlijk herinneren, maar dat het veel pijn deed, weet ik nog wel. Toen Kae net geboren was, zei ik vrij snel: 'Zo, dat ga ik niet snel nog een keer doen'. Mijn knot hing op half zeven, ik was niet zonder scheuren uit de strijd gekomen, zoals velen met mij. Dat alles valt natuurlijk in het niet bij het feit dat ik net een kind op de wereld had gezet. En wat voor een!
Gevuld bakje met geluk
Het hele fenomeen zwanger zijn en hoe bijzonder dat is, realiseer ik me de laatste tijd steeds meer. De baby die ik al zo lang bij me draag en groeit als kool, dat we straks weer met een lege maxicosi naar het ziekenhuis gaan en terugkomen met een gevuld bakje met geluk. Het helpt me bij een wat positievere mindset: ik laat het gebeuren, mijn lijf heeft het immers al een keer gedaan. En loopt het niet altijd anders dan gepland? Kae vroeg laatst of Bilo, haar naam voor de baby, al uit mijn buik was.
Gewoon een bed
Volgende vraag in het bevalplan: of ik drie voorkeuren wilde aangeven voor een ziekenhuis. Hopend dat er plek is natuurlijk. En verder? Geen bijzonderheden. Geen playlist, geen zoutplamp, geen bepaalde geur in de kamer, wel een reep om tussendoor even iets te eten, was ik bij Kae niet aan toegekomen. Of ik op baarkruk wil? Nee, zeg ik nu. Bij Kae dacht ik toen ik erop zat: als ik nu ga persen scheur ik in tweeën. In bad wil ik ook niet, denk ik. Nee, gewoon een bed vind ik prettig.
Acupunctuur, yoga en massage
Maar zover is het nog niet. Eerst nog wat acupunctuur. Dat deed ik ook bij Kae en het zorgt ervoor dat richting de uitgerekende datum de boel een beetje op gang komt. Benieuwd of ik deze keer weer zo'n droge tong heb. 'Mag ik je tong even zien?' vroeg de acupuncturist bij elke afspraak. 'Zo, die is droog.' Verder wil ik graag een paar zwangerschapsmassages, rond ik mijn zwangerschapsyoga af en that's it, gok ik zo. Stapte ik bij Kae de ochtend van de weeën nog op mijn scooter om in de stad een jurkje te scoren (tijdens het afrekenen: oef, die wee ging hard), zie ik mezelf nu vooral rustig wachten tot het zover is. De baby ligt er klaar voor, die is mooi ingedaald. En ik? Ik laat het allemaal rustig over me heenkomen.
