Op de bank

Ellen Andrea (32) geeft elke maand een kijkje in haar leven als verloskundige. Ze werkt voor de Kleverparkpraktijk in Haarlem en is samen met Niels. Ze hebben 2 dochters, van 5 en 3 en een pasgeboren zoon. Het zwangerschapsverlof van Andrea zit er op, en dat betekent: weer aan het werk. Deze keer vertelt ze over de huiskamer bevalling van Daphne.

Het is zo’n nacht. Ik heb dienst en probeer te slapen, maar om de haverklap is er een van mijn eigen kinderen wakker. Om 3.20 uur leg ik net mijn hoofd weer neer als mijn telefoon gaat. Het is Daphne. Ik zag haar bij dertig weken op het spreekuur. Ze krijgt haar derde kind. Ze vertelt me dat ze nog maar kort weeën heeft, maar omdat haar tweede bevalling erg snel ging, zou ze ons nu vroeg bellen. Ik sleep mezelf weer uit bed en kleed me warm aan.

Geschreven door

Ellen Andrea

Een huiskamer bevalling

Okke doet de deur open. Hij gaat me voor en mijn hart maakt een klein sprongetje als ik de grote warme huiskamer binnenstap. Het haardvuur brandt, de lichten zijn gedimd en op de televisie is een van mijn lievelingsfilms: Alles is liefde. Daphne hangt op de bank en zucht een wee weg. Stiekem hoop ik dat we de bevalling hier gaan afmaken, maar eerst controleer ik de baby en de ontsluiting: vijf centimeter! Voorzichtig vraag ik naar de wensen van Daphne en Okke. Hun dochters liggen boven rustig te slapen en ze hopen dat de bevalling hier beneden kan plaatsvinden. Yes! In mijn nopjes haal ik mijn tassen uit de auto, leg de spullen klaar en bel de kraamverzorgster om me te assisteren. Okke zet nog een pot thee en als ik alles heb geïnstalleerd, kijk ik afwisselend van Carice van Houten naar de weeën van Daphne. Ook Jolanda, de kraamverzorgster, arriveert en rustig wachten we af wanneer de ontsluitingsweeën overgaan in persweeën. Ik luister zo nu en dan naar het hartje van de baby, en hoe verder de film vordert, hoe minder Daphne ervan ziet. De film is bijna op zijn eind als Daphne even gaat plassen. Als ze terugkomt, moet de tv uit. Ze zucht nog een flinke wee weg terwijl ze zich aan de bank vasthoudt, en op het hoogtepunt van de wee roept ze dat de baby komt en valt er een flinke plas vruchtwater op de grond.

Ravi is geboren

Daphne duikt op handen en knieën op de bank. Bij de volgende wee heeft ze flinke persdrang. Daphne heeft alles onder controle en perst rustig mee op de wee. Na twee weeën zien Okke en ik al haartjes en heel rustig wordt het hoofdje geboren. Ik help om de schouders en de rest van het lijfje op te vangen en schuif de baby tussen de benen van Daphne zodat ze de baby zelf kan aanpakken. Dat lukt alleen niet zo goed, want de navelstreng blijkt heel kort te zijn. Ik leg de baby tussen de benen van Daphne op de bank. Samen met Okke verwelkomt ze de baby. Daphne is in de gloria en geeft Okke een dikke zoen. Ook ik krijg er één en ik doe twee stappen achteruit om dit prachtige tafereel op de foto te zetten. Na een paar minuten knippen we de navelstreng door zodat dit kleine jongetje bij zijn moeder op de borst kan liggen: Ravi is geboren.

Een broertje erbij

Ook de placenta volgt mooi en als ik twee kleine hechtinkjes heb gezet, blijkt dat de nieuwe bank nog helemaal schoon is. Binnen no-time is alles opgeruimd en ligt de familie op de bank alsof dit de normaalste zaak van de wereld was. Wat zullen zijn zussen straks blij zijn met deze mooie verrassing!