29x de grootste ergernissen van ouders bij speelafspraakjes

Gaat je kind naar de basisschool, dan krijg je als ouder ook te maken met het fenomeen 'speelafspraakjes'. Dat lijkt heel gezellig, maar pakt niet altijd even goed uit. Ruziënde kinderen of veelvuldig vragen om snoep: dit zijn jullie ergernissen.

Lees ook: Dit zijn de tien geboden voor een geslaagde speeldate

‘Als de ouders hun kind te laat komen ophalen terwijl je heel duidelijk een tijd hebt afgesproken.’
Tip: Nooit meer een playdate vergeten? Noteer alles in een familieplanner
‘Ik vind het echt niet leuk als kinderen die komen spelen heel brutaal doen.’
‘Mijn grootste ergernis is als een ouder gaat vragen of haar kind mag spelen terwijl je eigen kind helemaal niet met dat kind wil spelen.’
‘Kinderen die de hele tijd om snoep zeuren’
‘Als kinderen heel onbeleefd zijn. Laatst riep iemand heel hard ‘getsie’ over het eten wat ik had gemaakt. Dat vond ik niet zo leuk.’
‘Als ze ruziemaken en jij het als ouder moet oplossen’
‘Persoonlijk is mijn grootste ergernis kinderen die andere kindjes slaan. Dat wil ik in mijn huis écht niet zien.’
‘Kinderen die op de bank springen’
‘Als het kind met zijn vieze handen overal aan gaat zitten. Bijvoorbeeld de muren, spiegels of glazen deuren.’
‘Dat kinderen altijd hetzelfde speelgoed willen en daar ruzie over krijgen.’
‘Als ik achteraf hoor dat ze de hele tijd televisie hebben gekeken.’
‘Ik vind het niet prettig als een kind komt spelen dat nog niet zelfstandig kan poepen.’
‘Mijn kinderen moeten zitten als ze eten krijgen. Niet ieder kindje hoeft dit thuis, maar ik vind het zo verschrikkelijk als ze dan met eten in mijn huis gaan rondlopen. Zeg er altijd iets van.’
‘Al het speelgoed en/of verkleedkleding uit de kasten trekken, maar niets opruimen.’
‘Het is natuurlijk goedbedoeld maar ouders die hun kinderen iets lekkers mee laten nemen als ze bij ons komen spelen (niet uit school, maar bijvoorbeeld in het weekend of in de vakantie). Dingen als chips, koekjes of een zakje snoep, wat dan bedoeld is om tijdens het spelen op te eten. Het is natuurlijk op zich heel aardig maar alles bij elkaar wordt het dan soms wel veel.’
‘Te ruig omgaan met het speelgoed van mijn kinderen vind ik nooit zo leuk.’
‘Een kind dat nergens zin in heeft.’
‘Als ze niet (leuk) samen spelen en ik dan het andere kind moet entertainen.’
‘Kinderen die in ieder kastje zitten. Dat mag van mij écht niet.’
‘Van die mensen die zeggen ‘kun je dan deze xx boodschappen meenemen’ als je je kind brengt en zegt dat je dan zelf even mooi de boodschappen kunt doen.’
‘Persoonlijk vind ik het altijd heel vervelend als mensen willen afspreken voor over een paar dagen. Misschien wil mijn kind dan wel helemaal niet.’
‘Huishoudens waar binnen wordt gerookt.’
‘Kinderen die thuis niks mogen, maar dan bij jou de boel afbreken.’
‘Ik was geloof ik eens zelf irritant, toen ik geen zin had in 20 minuten heen en 20 minuten weer terug fietsen toen mijn dochter een uurtje ging spelen dus toen heb ik mezelf en mijn zoontje uitgenodigd.’
‘Als een speelafspraakje wordt ingestoken als: ‘Thijs wil graag spelen’, maar eigenlijk heeft de moeder van Thijs gewoon geen oppas. (Zeg dat dan).’
‘Kinderen die met geen stok naar buiten zijn te krijgen.’
‘Als het ze absoluut niet lukt om zichzelf te vermaken waardoor ik mee moet kleuren, kleien, spelen.’
‘Ouders die er gewoon blind vanuit gaan dat het bij jou is. “Sem wil spelen. Hoe laat zal ik hem brengen?”‘
‘Ouders die niet ingrijpen als hun kind na afloop van de playdate niet naar huis wil en dan maar gewoon een beetje blijft hangen in je huis tot het kind uit eigen beweging mee gaat. Dan denk ik soms echt: zal ik dat kind anders vast zijn schoenen aantrekken?’