De oudste is een moeilijke slaper, de jongste was een huilbaby. Sinds Anouk en haar vriend ouders zijn, kampt het stel met slaapgebrek. Toch is het de voormalig Oranjeleeuwin ondanks de vermoeidheid gelukt om Slaap mama slaap te schrijven. Of misschien juist daardoor, want Anouk hoopt ouders die hetzelfde doormaken en de wanhoop nabij zijn, met het boek te kunnen steunen.
We spreken Anouk vlak voordat ze in het vliegtuig stapt naar Mallorca waar ze meedoet aan een padeltoernooi. En niet geheel onbelangrijk: op het Spaanse eiland kan ze als het goed is ook wat uren slaap inhalen.
Hoe heb je vannacht geslapen?
'Zul je net zien: heb je een interview over Slaap mama slaap, heb ik redelijk geslapen, haha! De kinderen hebben gisteren bij mijn ouders geslapen. Zó fijn dat dat af en toe kan. De gedachte alleen al dat ik er 's nachts voor niemand uit hoef, doet me goed. Het is een fijn vooruitzicht voor straks op Mallorca.
Ik heb nu dus het geluk dat ik twee goede nachten heb gehad. Vanmorgen werd ik om 05.00 uur wakker. Ik heb het nog enigszins kunnen rekken tot 05.30 uur. Langer gaat echt niet: door de jongens word ik nu standaard om 05.30 uur wakker. Of ze er nou wel of niet zijn.'
Lees ook: Mijn peuter is altijd te vroeg wakker, wat nu?
Hoe ziet een gemiddelde nacht er dan uit met Sonny en Jip?
'Pieter en ik brengen Sonny en Jip om 19.00 uur naar bed. Soms hebben we geluk en slapen ze om 20.15 uur, maar vaak zijn we nog tot 21.30 met hen bezig. Sonny is een moeilijke slaper: hij heeft moeite om in slaap te vallen. Het eerste jaar werd hij 's nachts veel wakker, maar toen hij 2 was, had hij het slapen gelukkig redelijk onder de knie.
En toen kwam Jip. Hij was een huilbaby, nu een nachtbraker en vroege vogel tegelijk. Hij wordt 's nachts meerdere keren wakker: omdat hij wat wil drinken of omdat hij zijn speen wil.
Lees ook: Bedtijden voor kinderen: handig slaapschema
Pieter en ik slapen vaak maar twee tot drie uur achter elkaar. Vroeger moest ik er niet aan denken om om 05.00 uur wakker te worden, nu voelt dat juist als een geschenk.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat het op en neer gaat. Onlangs hadden we qua slaap de beste week ooit. In de meivakantie waren we met mijn ouders op vakantie. Jip sliep toen bij mijn vader en dat ging heel goed. Pieter en ik hebben toen goed bij kunnen slapen.
Die vakantie zal jullie vast goed hebben gedaan?
'Ja, vooral mentaal. We hadden zoiets van: yes, Jip kan het tóch. Maar eenmaal thuis waren we weer terug bij af.'
De vermoeidheid was er trouwens op vakantie nog steeds. Ik weet nog dat Pieter tegen me zei: 'Jeetje, ik heb nu drie nachten goed geslapen, maar ik ben nog steeds moe'. Dat is ook wel logisch: jarenlang slaapgebrek haal je niet in een paar dagen in. Ondanks dat het een fijne week was, is het niet zo dat we ons herboren voelden.'
Lees ook: Slapen op vakantie: handige tips en tricks die helpen
Hebben jullie een slaapcoach voor Sonny en Jip ingeschakeld?
'Toen Sonny een paar maanden was, gingen bij ons de alarmbellen rinkelen. De eerste maanden vonden we het leuk dat hij altijd wakker was als er kraamvisite was. Hij is lekker alert, dachten we dan. Maar na een paar maanden vonden we die wakkere blokjes toch wat lang worden en toen hebben we een slaapcoach ingeschakeld.
Die kwam met heel praktische tips zoals slaapschema's, wakkertijden en slaapassociaties. Het is bijvoorbeeld goed om een soort ritueel te doen met je kind voordat je hem in bed ligt, zodat hij weet dat het het tijd is om naar bed te gaan.
Ook voor Jip hadden we een slaapcoach. De tips hielpen soms wel, soms niet. Mijn kinderen doen waar zij zelf zin in hebben.'
Lees ook: Slaapt jouw baby slecht en denk je aan een slaapcoach? Dit zijn de eerlijke ervaringen van vijf radeloze ouders
Als voormalig topsporter weet je hoe belangrijk goede nachtrust is voor je gezondheid. Wat doet de constante vermoeidheid met jou?
'Mijn lichaam heeft het zwaar, dat merk ik aan mijn adem. Ik ben snel benauwd. Het is ook best een eenzame situatie, want mijn wereld wordt steeds kleiner. 's Avonds heb ik geen energie meer om wat te doen, dus er is weinig ruimte voor sociale contacten.
Mijn relatie met Pieter is sinds we ouders zijn heel anders. We zijn op. Datenights hebben we niet meer. Onlangs hebben we een oppas ingehuurd om vervolgens een hele middag te slapen. Maar we vinden het oké. We zijn een team en doen het samen.
Vrienden en familie staan altijd voor ons klaar, dat weet ik. Maar ik vind het moeilijk om hulp te vragen en laat niet altijd het achterste van mijn tong zien. Ik wil niet te negatief klinken. Bovendien heb ik geen zin in opmerkingen als 'het is maar een fase'. Dat wekt bij mij alleen maar irritatie op. Ik deel daarom liever niet al te veel over mijn slaapproblemen.'
Maar je hebt wel Slaap mama slaap geschreven en daarin ben je best openhartig.
'Dat klinkt inderdaad tegenstrijdig, hè? Maar ik merkte dat áls ik iets op social media deelde over mijn vermoeidheid, ik veel reacties kreeg van ouders die hetzelfde meemaken en zich minder eenzaam voelden door mijn verhaal. Daardoor wist ik: ik moet hier wat mee. Ik wil met het boek steun en herkenning bieden zodat ouders zich niet alleen voelen en hopelijk minder twijfelen aan zichzelf.'
Wat heeft het schrijven van het boek jou ook gebracht?
'Het schrijfproces was therapeutisch en moeilijk. Ik realiseerde me tijdens het schrijven hoe klein mijn wereld is geworden en hoe weinig mensen ik zie. Het was ook confronterend: mijn jongens zijn de allerleuksten van de wereld, maar mijn eigen leven hangt er nu een beetje bij.
Dankzij dat inzicht maak ik nu wel betere keuzes. Ik stel kleinere doelen voor mezelf, wat het leven simpeler maakt. Ik wil er eerst voor zorgen dat mijn kinderen goed slapen voordat ik allerlei carrièreplannen maak.
Ik heb ook geleerd dat ik veel milder voor mezelf moet zijn. Ik ben een sporter en een perfectionist, ik wil topfit zijn. Maar ik weet ook dat ik het echte geluk uit andere kleine dingen kan halen. Naar het park met de kinderen in de bakfiets bijvoorbeeld, is minstens zo fijn. Of de stevige knuffel die ik van hen krijg als ik ze na een lange dag weer zie.
De jongens geven me veel liefde. Als het moet, zal ik urenlang blijven wiegen.'
Lees ook: Batterij leeg: dit gebeurt er in je lijf als je overbelast raakt (en wat je daar als jonge ouder aan kunt doen
