Het co-ouderschap: van stel naar opvoedteam, dat valt niet altijd mee. Marjolein (33) en Ronald (53) zijn nu ze uitelkaar zijn wat relaxter naar elkaar toe. Samen zorgen ze voor hun kinderen Pien (4) en Donna (2).

Hij vertelt

Ronald: ‘Toen ik met Marjolein trouwde, besloot ik haar achternaam aan te nemen. En die naam gebruik ik nog steeds, ook nu we uit elkaar zijn. Met een nieuwe achternaam verandert je identiteit een beetje, dus ik vind het vreemd om dat zomaar terug te draaien. Toch is het goed dat we uit elkaar zijn, want we konden onze verschillen van mening over hoe je je leven moet leiden niet overbruggen.’

Gebroken gezin

‘Marjolein is extravert, ze laadt zich op door zich te omringen met andere mensen, terwijl ik meer teruggetrokken ben. Dat botste te veel, al was het voor mij best moeilijk de scheiding te accepteren. Ik kom zelf uit een gebroken gezin en wilde voor onze kinderen niet uit elkaar gaan. Ik beschouwde het als een falen. Uiteindelijk zag ik in dat het voor het welzijn van de kinderen juist beter zou zijn.’

Team

‘Nu we uit elkaar zijn, is de spanning eraf. Marjolein en ik gaan veel relaxter met elkaar om. We werken samen als een team en gunnen elkaar veel. In mijn werk als therapeut kom ik veel vechtscheidingen tegen, dus ik weet heel goed hoe het niet moet. Je moet je eigen ego opzij zetten en het belang van de kinderen altijd voorop zetten.’

Geen probleem

‘Pien en Donna vinden het de normaalste zaak van de wereld, ze protesteren nooit bij de overdracht. Marjolein is veel met voeding bezig en ze is behoorlijk uitgesproken over wat wel en niet goed is voor de kinderen. Ik ben daar wat minder strikt in, maar ik laat me wel inspireren door Marjolein. Het is absoluut geen bron voor conflict. En we zijn flexibel: ga ik in het weekend ergens naartoe, dan heb ik doordeweeks de kinderen een dag extra. Geen probleem.’

Lees ook: Alles over co-ouderschap

Zij vertelt

Marjolein: ‘Donna is in februari geboren en in december besloten we uit elkaar te gaan. We hadden aanvankelijk het plan om bij elkaar te blijven wonen, maar dat werkte niet. Ik had eigen grond nodig. Een paar dagen geleden hebben we met Pien en Donna gevierd dat we een jaar uit elkaar zijn. Tijdens het eten proostten we op het feit dat we het goed doen samen.’

Droomscheiding

‘Eigenlijk stopten de ruzies op het moment dat we besloten om uit elkaar te gaan. Je leest wel eens over een droomhuwelijk, maar wij hebben een droomscheiding gehad. We waren het over alles eens, van de financiën tot aan de zorg voor onze kinderen. Hoe dat komt? Door goed na te denken, rekening met elkaar te houden, water bij de wijn te doen. We hebben het de kinderen als iets positiefs gebracht. We zeiden: “Vanaf nu krijgen jullie twee huizen. Een groot huis bij papa en een roze huis bij mama.”

Beste vriend

‘Ik geniet echt van het parttime moederschap. Pien en Donna zijn vier dagen bij mij en drie dagen bij Ronald. We zijn geen ouders met een schrift, maar doen een mondelinge overdracht. Daar gaat een oprecht liefdevolle begroeting aan vooraf, want we zijn elkaars beste vriend.’

Flexibel

‘In het begin was er wel een beetje frictie over de tijden. Als de kinderen bijvoorbeeld om zes uur bij hem zouden zijn, dan moest dat van Ronald precies om zes uur zijn en geen kwartier later. Inmiddels zijn we daarin flexibeler. En we komen elkaar ook in het professionele leven tegen. Ik werk als foodexpert en binnenkort ga ik kookworkshops geven aan alleenstaande mannen. Ronald heeft al aangegeven dat hij daar aan mee wil doen.’

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine. De namen van de betrokken personen zijn om privacyredenen gefingeerd. Tekst: Nienke Pleysier. Beeld: Getty Images

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.