Estafette
Voordat ik moeder werd, had ik een romantisch idee bij de zaterdag: de hele dag achter mijn krantje koffie en croissants naar binnen schuiven, terwijl de kinderen zichzelf vermaken, liefst buiten gehoorafstand. De zaterdag in het echte leven ziet er nét even anders uit.
Alsof ik meedoe aan een estafette, ren ik met volle lepels havermout achter mijn dochter Kiki aan, onderweg glij ik uit over haar half natte badpak. Dan snel aankleden en tas pakken. Na een huilbui en jassenwissel zit ik om half negen met drie buren en hun kroost op de fiets richting peutergym.
Als een kuiken zonder kop rent Kiki drie kwartier lang tegen de richting van het parcours in door de gymzaal. Ze vindt het helemaal te gek. Na het middagslaapje de auto in, want er is bijna elk weekend wel een familielid jarig. Heerlijk, zo'n vrije zaterdag!
Lees ook: 13x de leukste XL binnenspeeltuinen van Nederland
Fomo
Zijn die dagen zo vol omdat Kiki anders verveeld in een hoekje zit te zuchten? Nee, die vermaakt zich prima met een beetje televisie en een bak stiften. Het ligt volledig aan mij. Ik moet voor m'n gevoel altijd een plan hebben, in elk geval voor een dagdeel. Waarschijnlijk komt dat vooral door mijn eigen fear of missing out.
Én omdat de dag sneller voorbijgaat als je een activiteit hebt, het liefst samen met leeftijdsgenootjes voor ons allebei. Ik kan dan met de moeder of vader in normalemensentaal praten, Kiki en haar vriendje vermaken zichzelf en bovendien: vier ogen kunnen de boel beter in de gaten houden dan twee.
Nieuwe dingen proberen
Maar de belangrijkste reden is dat ik haar op alle mogelijke manieren wil helpen bij haar ontwikkeling. Elke dag met leeftijdsgenootjes zijn, nieuwe dingen proberen en leren. Gelukkig wonen we in een park, of eigenlijk is het meer een veredelde camping, dus er is meestal wel een buurkind om mee te spelen.
Instagram is de belangrijkste boosdoener van mijn uitjesdrift. Ik kan me prima weren tegen flitsende advertenties voor veel te dure kinderkleding en speelgoed in alle beigetinten, maar als ik er een krijg voor een nieuw kindercafé of meezingconcert, pak ik meteen de agenda erbij. Want als ik dit soort dingen oversla en ik mijn kind twee dagen in een plas water voor de deur laat stampen, doe ik haar tekort. Toch?
Lees ook: Herfstvakantie 2023: de leukste bestemmingen met kinderen
Alles kan een leerzame ervaring zijn
Tja, dat is een interessante vraag. Spelen al die tripjes en clubjes een rol in de ontwikkeling, of ga je als ouder uiteindelijk vooral in een ballenbak zitten om de tijd te doden? Natalie van Gelder – zelf moeder van drie – kan deze vraag vanuit alle hoeken benaderen. Als orthopedagoog weet ze alles over de zin en onzin op het gebied van ontwikkeling. Daarnaast is ze ook aanbieder van educatieve klasjes voor kinderen tot 12 jaar.
'Allereerst is het belangrijk om te beseffen dat voor een dreumes álles een leerzame ervaring kan zijn. Boodschappen doen is net zo goed als de speeltuin. En in de supermarkt kun je ook spelletjes doen: groenten en fruit benoemen, ruiken of voelen.'
Niet competitief, wel creatief
Toch is een goed afgestemd rijtje verschillende activiteiten volgens Natalie wel goed: muziek maken, zingen, beweging, afstanden leren inschatten en interactie met andere kinderen is heel goed voor de ontwikkeling.
Om die reden runt ze in Amsterdam een kindercafé met lessen in ontwikkeling, creativiteit, muziek en wetenschappelijke proefjes. Ze is geen groot fan van competitieve klasjes, waarin wordt beloofd dat je kind sneller gaat lopen door een bepaalde oefening. 'Ik geloof meer in laten zien wat je kúnt doen, zonder belerend te zijn.'
Lees ook: Kun je de sport of hobby van je kind niet betalen? Het Jeugdfonds kan helpen
Een leeftijdsgebonden lesje
Natalie ziet dat ouders van buitenaf flink veel druk ervaren wat betreft hoe hun kind zich moet ontwikkelen. En het continue vergelijken met andermans kinderen zorgt voor stress. 'Op sociale media zie je vooral veel mijlpalen en weinig verhalen over wat minder gaat. Daar komt bij dat ouders ontzettend veel moeten van zichzelf: werken, sporten, een eigen sociaal leven hebben én genoeg tijd doorbrengen met de kinderen. En dan ook nog op een betekenisvolle manier.' Die onrust wil Natalie wegnemen.
Vaders, moeders en verzorgers komen bij haar langs voor inspiratie en tips, of om andere ouders met kinderen te ontmoeten. 'Een baby kan vaak meer dan zijn ouders denken, dan zien ze hem ineens met een bal rollen.' Voor de ouders zelf heeft een leeftijdsgebonden lesje ook een functie: een sociale activiteit voor jezelf en je wisselt eens van behangetje, zeker als je veel thuis bent met je kleine. 'Voor kinderen die niet naar de opvang gaan, is het ook zinvol om met leeftijdsgenootjes te spelen.'
Lees ook: Laat vallen die ballen: 'Op elk vlak pieken, dat houd je niet vol'
Je komt er wel
Ik ben het helemaal eens met Natalies visie en ga er dus ook vol voor, maar toch betrap ik mezelf op het gevoel dat al dat ge-entertain 'weer typisch iets is voor onze generatie'. Sinds wanneer is een fort bouwen van matrassen, een potje voetbal en dobberen in een teil niet meer genoeg?
Dat is het wel, stelt Natalie me gerust. De trend is overgewaaid uit landen waar je na de geboorte een jaar verlof krijgt en er dus meer tijd valt te 'doden'. 'Maar wie geen tijd of geld heeft voor activiteiten, of gewoon geen zin, komt er ook wel,' vult ze aan. 'Als jij zelf precies weet hoe je je kind kunt stimuleren, is dat helemaal prima.
Contact met leeftijdsgenootjes
Op het vlak van fysieke uitdaging maakt het niet uit of je naar een gymlesje gaat of naar de speeltuin: uiteindelijk gaat je kind echt zelf achter een bal aan als die voor zijn neusje ligt. En ik geloof heus wel dat kinderen angst voor water kunnen overwinnen tijdens peuterzwemmen, maar uiteindelijk moet je toch naar zwemles. Onze lessen moeten vooral worden gezien als inspiratie, zodat je als ouder thuis de ontwikkeling verder kunt stimuleren.'
Doe je alles binnenshuis, dan is het volgens Natalie wel van belang om succesjes te erkennen: 'Zo worden kinderen zelfbewust en leren ze vertrouwen op hun eigen kunnen.' Maar qua sociale ontwikkeling is het goed om in je overweging mee te nemen of het kind naar de crèche gaat, vervolgt ze. 'Zo niet, dan mist je kind wel contact met leeftijdsgenootjes.'
Lees ook: Samen spelen, hoe leert je kind dat?
Elke dag een les is te veel
Dat stimuleren is ook niet mijn sterkste kant, dus voor mij heeft het wel meerwaarde. Ik ga geen parcours uitzetten in de woonkamer en eigenlijk weet ik ook niet altijd even goed wat Kiki al kan, waardoor ik haar vaak over- of juist onderschat. We hebben voor de deur een bak met zand en de buren hebben zo'n plastic glijbaantje, maar dat is inmiddels echt geen uitdagende speeltuin meer voor haar.
Maar in mijn beleving dondert ze nog steeds over de rand van de glijbaan als ik haar niet een beetje tegenhoud. Wat dat betreft is zo'n gymlesje dus wel nuttig, want als je leeftijdsgenootjes van een bok af ziet springen, word je vanzelf minder voorzichtig en dan zie je ineens wat ze eigenlijk allemaal al kan.
Hoe zit het met oudere kinderen? Ook bij hen hangt het nut van activiteiten af van het doel, vertelt Natalie. 'Sommige ouders vinden het nodig dat hun kind een instrument speelt én op een sport zit. Natuurlijk stimuleert het de ontwikkeling, maar dwing kinderen niet. Elke dag een les of training is echt te veel.'
Lees ook: 10x het leukste speelhuisje voor buiten en wat je moet weten voor aankoop
Houd ook rustmomenten
Balans is dus het sleutelwoord, dat geldt voor alle activiteiten. En dat sluit mooi aan op het credo dat kinderen creatief worden van zich vervelen. Ik vraag me wel af of het concept vervelen überhaupt nog bestaat, met altijd een schermpje binnen handbereik. 'Klopt, daarom is het belangrijk om rustmomenten in te plannen, zonder scherm. Van continu aan staan kunnen kinderen overprikkeld raken, bovendien leren ze dat ze altijd worden vermaakt,' zegt Natalie.
Goed om te horen dat ik dus ook lekker thuis mag rondhangen. Als het regent bijvoorbeeld. Of als ik geen zin heb om een tas in te pakken. Ik neem namelijk vaak een halve voorraadkast mee op stap. Tja, ik weet nooit precies hoe lang we weg blijven.
Met drie dagen kinderopvang mét pedagogisch programma – laatst kreeg ik foto's van een peuteryogasessie – ligt er al een geweldige basis. Sterker nog, ik denk dat ze driekwart van haar kunstjes daar leert. En als we af en toe een gym- of peuterzwemles meepakken, of een rondje dierentuin doen en lekker veel op de 'camping' rondhangen met de peuterbende, komt het helemaal goed met die kleine meid.
De redactie tipt de leukste boeken over het ouderschap:
/f3c98bc6f63c42979828e75e731a8b21/image.jpg)
/b31aa56b6036492ab8903f392d3de270/image.jpg)
/fcb4ddb028794440b0dd90e320355392/image.jpg)
/778ae20bb97c49918ee32df5c8b035a6/image.jpg)
