Mandy: 'Toen ik dit nieuws een aantal maanden geleden deelde, kreeg ik opvallend veel DM's met de tekst: 'Welkom bij de club'. Een club waar ik niet per se bij wilde horen. Van tevoren bedenk je niet dat je uit elkaar gaat, anders maak je waarschijnlijk niet de keuze om aan kinderen te beginnen.
Je moet door
Voor mij was het niet moeilijk om door te gaan, met een klein kind heb je niet veel keuze. Natuurlijk kan het langer duren om alles te verwerken, maar er wordt op je gerekend. Behalve jezelf is er ook iemand anders waar je voor moet zorgen.
Het verschilt natuurlijk ook hoeveel een kind zich ervan bewust is. Een ouder kind stelt meer vragen. Mijn kind is 2 jaar en die heb ik het wel uitgelegd. Als je, zoals Bridget Maasland vertelde in aflevering één van de podcast, nog een baby hebt kun je die niet echt iets uitleggen.
Lees ook: Dit moet je (financieel) regelen als alleenstaande ouder
Ik moet het alleen doen
Er zijn zeker momenten waarop je denkt: shit, nu moet ik dit echt alleen doen. Ik heb me soms weleens alleen gevoeld, maar niet per se eenzaam.
Dat is een van de redenen waarom ik ben begonnen met de podcast. Er zijn ontzettend veel ouders die je voor zijn gegaan. In dat opzicht ben je dus niet alleen. Het kan dan gewoon ontzettend fijn zijn om ook van andere mensen te horen dat al die emoties die je vooral in het begin ervaart normaal zijn. Er moet tijd overheen gaan voordat je meer rust kunt ervaren.
In het begin erg rommelig
In het begin kan het rommelig zijn, net zoals bij het krijgen van een kind. Die eerste weken zijn een achtbaan, en daarna land je. Een deel van die eerste paar dagen kan ik me niet eens meer herinneren. Net zoals de eerste dagen van de kraamtijd.
Het leven kan dan aanvoelen als een roes, maar wel een waar je ook weer uitkomt. Dat het weer goedkomt is niet per se wat je in het begin wilt horen, maar wel goed om in je achterhoofd te houden als het allemaal wat veel is.
Lees ook: Bewust alleenstaande moeder Larissa: 'Er is in mijn leven weinig ruimte voor een man'
In Amsterdam een huis kopen
Aangezien de huizenprijzen is Amsterdam bizar zijn, dacht ik in het begin dat mijn enige optie zou zijn om weer terug naar Den Haag te verhuizen. Op die manier zou ik dan ook mijn ouders en broertje in de buurt hebben die me zouden kunnen helpen.
Gelukkig praatte mijn moeder dit plan al snel uit mijn hoofd, omdat mijn hele sociale leven en mijn werk zich in en rondom Amsterdam afspeelt. Uiteindelijk is het gelukkig ook gelukt om een fijn huis voor mij en mijn zoon te kopen in Amsterdam met fijne vrienden om de hoek die als ik echt omhoog zit bijspringen met oppassen.
Gesprekken voelen als een minitherapie
De moeders die ik spreek in de podcast hebben me absoluut nieuwe inzichten gegeven. Het voelde soms als een mini-therapiesessie.
Het mooie van De club is dat het niet alleen alleenstaande moeders aanspreekt. Ik krijg ook veel reacties van vaders en kinderen van gescheiden ouders die nu volwassen zijn en zelf soms ook ouder zijn geworden. Voor hen biedt het ook inzichten.
Dat was precies waarom ik voelde dat deze podcast er moest komen. Iedereen heeft een eigen manier om dingen aan te pakken. Wat voor de één werkt, hoeft voor een ander niet te werken. Maar toch is het fijn om te horen hoe iemand anders iets heeft aangepakt. Ter herkenning, of omdat het daadwerkelijk inzichten kan bieden.
Lees ook: Wel of geen kinderen: deze boeken helpen je met deze grote levensvraag
Het moet altijd goed komen
In de aflevering met Romana Vrede ging het over eenzaamheid. Zij vertelde dat eenzaamheid een thema is geworden in haar leven vanaf het moment dat zij en de vader van haar kind uit elkaar gingen. Desondanks gaat het leven door en zijn er nog steeds ontzettend mooie dingen in het leven.
Bridget Maasland vertelde dat zij na zestien jaar nog steeds slecht contact heeft met de vader van haar zoon. Met haar gaat het heel goed en met haar zoon ook. De situatie en het feit dat je uit elkaar bent gegaan kan dus verdrietig blijven, maar op een bepaalde manier komt het linksom of rechtsom vaak wel goed.
Dat 'goed' kan op verschillende manieren worden gedefinieerd. Het gevoel van verdriet of ongemak is een fase, en als het goed is, blijft het niet zo zwaar als het in het begin kan voelen. Tijd speelt daarin een grote rol, hoe cliché dat ook klinkt. Maar clichés bestaan niet voor niets, zeker als het om ouderschap gaat.
Herkenning vinden in de podcast
Ik hoop dat luisteraars van de podcast herkenning vinden. Als ik afga op de berichten die ik krijg naar aanleiding van de podcast is dat gevoel van alleen zijn of je zelfs eenzaam voelen overheersend. Horen dat een ander dat ook zo heeft ervaren blijkt helend te zijn.
We, en dan bedoel ik vooral moeders, zijn soms best streng voor onszelf. Dat mag allemaal echt wel iets milder en liever. Ik hoop dan ook dat de podcast daarbij kan helpen. Dat mensen zich, al is het maar een beetje, gezien en gehoord voelen door de verhalen van anderen.'
