Mijn peuter is natuurlijk de allerliefste van de wereld. Maar hij kan ook behoorlijk driftig zijn. Zo'n uitbarsting gaat dan vaak gepaard met schreeuwen, huilen, gooien, slaan en schoppen. Vaak als hij moe is en hij z'n zin niet krijgt (geen filmpje, geen speen, geen chips).
Het zijn maar buien gelukkig, maar oh, wat kan ik me op zo'n moment machteloos voelen. Wáárom doet hij dit, en luistert hij niet? Hoe moet ik reageren? Kalm en liefdevol, luid en duidelijk, of dat allemaal gecombineerd? Ben ik een slechte moeder als ik toegeef, of juist niet?
Toen ik laatst met vriendinnen op stap was, ook moeders, vroeg ik hen om advies. Hun kinderen zijn al iets ouder, en daar loopt het thuis allemaal op rolletjes. De ene zooon sliep al met een paar weken door en heeft sindsdien nog nooit een keel opgezet, de zoon van een andere vriendin is lekker bijdehand, maar op een leuke manier, en de kinderen van vriendin 3 worden vrijwel schermloos opgevoed en zitten altijd lief aan tafel te kleuren.
"Meiden, wát moet ik doen?!" vroeg ik bijna hulpeloos terwijl we door een winkelstraat slenterden. Hem in een kussen laten slaan als-ie boos is, zei de een. Niet al te veel corrigeren, behalve als het écht nodig is, zei een andere vriendin. Weer een ander gaf een boekentip over opvoeden. Maar vooral zeiden ze, alle drie: "Dit had mijn kind ook."
Dit. Had. Mijn. Kind. Ook.
Ik kon wel juichen. Die ultra-brave, grapjes makende, aan tafel kleurende kinderen, hebben ook zulke buien gehad. En hebben ze nog steeds weleens. Gingen op de grond liggen huilen, gaven hun moeder een pets, gooiden met eten.
Niet abnormaal
Ik denk vaak dat ik iets fout doe als mijn tweejarige weer driftig is. Maar als ik erop let, zie ik opeens overal puberende peuters om me heen. "De terrible two", zei de buurman laatst, toen ik onder luid gekrijs en geschop mijn zoon in zijn fietsstoeltje hees. "Mijn kleindochter gaat hier ook doorheen, en die is nog maar anderhalf." Laatst belde mijn man me op, kort nadat we een uitbarsting van onze peuter hadden te verduren: "Ik fietste net achter een moeder met een kind achterop, en dat meisje sloeg haar de hele tijd. Zie je, onze zoon is nog net niet helemaal abnormaal."
Sindsdien probeer ik de driftbuien van mijn zoon te relativeren. Sowieso zijn driftbuien voor peuters normaal, en goed voor hun ontwikkeling. Natuurlijk vind ik het nog steeds moeilijk, óók om er correct op te reageren. Zeker met het slaaptekort door onze nog-niet-doorslapende baby heb ik soms weinig geduld. Maar dit is een fase waar elke peuter doorheen moet. Ze weten nu eenmaal nog niet hoe ze met hun emoties om moeten gaan – dat moeten ze leren.
We're in this together
En ja, er zijn ook extreem zoete kinderen (als je er zo een hebt: lucky you!), maar het is voor mij een enorme geruststelling dat vrijwel elke ouder van een peuter hiermee te dealen heeft. Ook zij die het voor het oog zo goed voor elkaar lijken te hebben, zoals mijn vriendinnen.
Mensen die mij kennen zullen dit misschien ook wel met een opgetrokken wenkbrauw lezen. Huh, heeft dat ventje óók zulke buien? Die zien hem vaak schattig op foto's staan, enthousiast rondrennen of 'de wielen van de bus' doen in zijn kinderstoel. Ja, hij is erg lief. Maar ja, ik kan hem ook weleens achter het behang plakken. Je ziet vaak maar een klein deel van iemands leven, zeker op social media – en zeker van de mensen die je niet kent.
Wie weet heeft die perfect gestylede moeder in de speeltuin gisteravond wel de spaghetti van de muren moeten schrapen. Of heeft de vader van dat zoete meisje in de supermarkt haar wel de hele nacht in slaap moeten wiegen.
En stel dát iemand het echt allemaal onder controle heeft thuis. Dan heeft diegene misschien (waarschijnlijk!) weer een ander issue. Misschien zit er wel een scheiding aan te komen, heeft die vrouw van de leerkracht te horen gekregen dat haar kind niet goed meekomt met de rest, of is haar vader ernstig ziek. Zo heeft iedereen zijn eigen sores. Niemand is perfect. Ik niet, jij niet, die stijlvolle vrouw in de speeltuin niet. Dat is het leven. En dat is misschien juist het mooie – we are in this together.
/0fa910c260f84fa4a4969a9fa7588030/image.jpg)
/ab7a70c0af0144308962a8f6a72be7ef/image.jpg)
/a0aac4d5457f4d6195b1bc69e5a45401/image.jpg)
/fc3c02112d3e43108fc458b7d3157ec7/image.jpg)
/04dd4388246d4b87b853b1bd59e89eac/image.jpg)
/3da8abd8cebe460aa74eefeec7e1e616/image.jpg)
/b7b63ea94da84747bd7abba69863a00e/image.jpg)
/eef7595c6f3b4ecea0163defb9a274aa/image.jpg)
/013658b5a38e4cc1ad911c8a29de45f2/image.jpg)
/f85311c5d64742ecac329c33224dad2f/image.jpg)
