Tijdens een etentje bij een vriend viel me iets op. De vriend had zijn vader en moeder op bezoek. En die laatste was zo lief om voor de hele groep te koken. Nadat we meermaals de spaghetti tonno hadden opgeschept en naar binnen gewerkt, was het tijd om op te ruimen. Oma stond al op om alles zo snel mogelijk van tafel te halen, maar ik drukte haar terug op haar stoel. 'Jij hebt gekookt, dus laat mij dan opruimen.'
Vakkundig in de vaatwasser
Nu hoopte ik op bijval van de mannen in het gezin, maar het bleef angstig stil. Sterker nog, vader en zoon bleven lurken aan hun biertje terwijl ik de borden naar de keuken dirigeerde. Nu had de vriend nog een excuus dat hij af en toe zijn baby moest entertainen, maar waarom opa had bedacht dat hij een opruimvrijbrief had, is mij nog steeds onbekend.
Met als gevolg dat zijn vrouw weer in de keuken stond om alles vakkundig in de vaatwasser te plaatsen. 'Ga nou zitten. Jij bent al uren bezig geweest. Laat óns dit nou doen.' Maar het wij-gevoel was ver te zoeken.
Lees ook: Dit is waarom je nooit de plastic drinkfles van je kind in de vaatwasser moet doen
Takenpakket
Nu ken ik de vader van de vriend niet zo goed dat ik het nodig vond om hem te wijzen op zijn schoonmaakplicht, maar het zorgde bij mij voor veel irritatie. Misschien omdat ik uit een gezin kom waar dit ook schering en inslag was. Mijn moeder werkte én deed het huishouden. Mijn vader zorgde ervoor dat het geld binnenkwam.
Het probleem is dat dit voorbeeld snel wordt overgenomen door kinderen. Mijn broertje, hij is verder hartstikke lief hoor, hielp nooit mee thuis. Mijn moeder kon heerlijk uitgebreid koken. Maar in haar takenpakket zat, naast het maken van een fantastisch gerecht, ook afruimen en schoonmaken.
Niet om aan te zien
Hoe jong ik ook was, ik weet nog goed dat ik dit niet kon aanzien. Ik snapte destijds al niet waarom mijn moeder al het werk moest doen. Pas later begreep ik dat dit kennelijk een rolpatroon is van honderden jaren.
Eén ding wist ik zeker, mocht ik het geluk hebben om kinderen te krijgen, dan moest ik dit rolpatroon doorbreken. Ik wil er zeker van zijn dat zij opgroeien met het idee dat man en vrouw gelijk zijn. Dat mijn dochters een vagina hebben, betekent niet dat zij alle verzorgende taken op zich moeten nemen.
Lees ook: Taakverdeling thuis: zo maak je van de to-dolijst in je hoofd een gedeelde verantwoordelijkheid
Papa de vlekkenkoning
Om dat rolpatroon te doorbreken hebben ze ook een ander rolmodel nodig. Ik, en ik gok heel veel andere mannen, zijn opgegroeid met het idee dat het huishouden een vrouwentaak is. Mannen sleutelen aan auto's (ik snap niets van die dingen), barbecueën (duurt mij veel te lang) en klussen (kan nog geen spijker in de muur slaan).
Maar in huize Van de Meerendonk ben ik de persoon die kookt, wast en strijkt. En het werkt nog ook. Gisteravond was ik de borden aan het afruimen. Toen mijn dochter, helemaal bedekt onder de spaghettivlekken, mijn vrouw toefluisterde: 'Papa krijgt de saus er wel uit. Hij is de vlekkenkoning, toch mama?' Ik glimlachte en zei zachtjes tegen mezelf: rot op met de rolpatronen.
Meer lezen van Lucas van de Meerendonk? Hier vind je al zijn columns.