Voor oudersColumns & rubrieken
Bevallingsverhalen

Evy's bevallingsverhaal: 'Het lijkt eeuwig te duren. Dit laatste stukje moet toch snel gaan?'

 
Evy’s bevallingsverhaal: ‘Het lijkt eeuwig te duren. Dit laatste stukje moet toch snel gaan?’ Mirjam Cremer Pure Life Geboortefotografie
Mirjam Cremer Pure Life Geboortefotografie
 
Geschreven door:
Leestijd 4 minuten

Na drie miskramen is Evy nu hoogzwanger. Toch zijn niet alle zorgen weg, want de baby is te klein en met 38 weken wordt de bevalling ingeleid. 'Ik raakte snel weer zwanger, leuk die twee streepjes maar genieten was in het begin lastig. Constant die angst weer dat het mis kon gaan'.

Lees verder onder de advertentie

08.00 uur

'Super. Je hebt 2 centimeter ontsluiting,' zegt de verloskundige enthousiast. Het gaat dus echt gebeuren. Vandaag krijgen we een baby!

Go!

Vanochtend stonden ze heel vroeg naast ons ziekenhuisbed voor een CTG-scan. Douchen ging nog even, maar verder niks. "We gaan je vliezen breken," hoor ik zeggen. Ehh, mag ik wel nog even mijn tanden poetsen? In de badkamer fris ik me gauw op. Terug in bed zijn de vliezen aan de beurt. Pats! Wow, wat veel water. Matjes, doeken: ze proberen het schoon te maken. Het water blijft lopen.

De weeënopwekkers worden ook aangesloten. Poeh, die werken snel zeg. Meteen voel ik weeën opkomen. Snel doe ik nog wat make-up op. Mijn bevalling werd gisterochtend ingeleid met een ballonnetje, maar nu is het écht begonnen.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: Weeënopwekkers, wat zijn het en wat doen ze?

Veel rust

Na de bevalling moeten we waarschijnlijk een paar dagen in het ziekenhuis blijven omdat de baby te klein lijkt te zijn. Vóór deze zwangerschap heb ik drie miskramen gehad. Het bleek dat mijn bloed te snel stolt. Een lichte afwijking, maar het kan de oorzaak zijn geweest.

Ik raakte snel weer zwanger. Leuk, die twee streepjes, maar genieten was in het begin lastig. Constant die angst dat het weer kon misgaan. Ik kreeg ook al vroeg in de zwangerschap heftige harde buiken. En de baby leek op de groei-echo erg klein. Wekelijkse echo's, veel rust. Ik mocht niks meer. Na 37 weken bleek ik te veel eiwitten in mijn urine te hebben. En de baby leek nog steeds erg klein. Het was tijd om de bevalling in te leiden.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: De bevalling inleiden, zo gaat dat

Razendsnel

"Evy moet nu wel iets te eten krijgen," hoor ik Teun zeggen. De verpleging brengt wat kwark. Snel werk ik een paar happen naar binnen. Er is amper tijd voor, binnen tien minuten gaat het los in mijn lijf. Sterke weeën. En snel achter elkaar. Teun staat even te bellen met z'n werk. Kom bij me, ik heb je nodig!

Half hangend over het bed. Knijpen in Teun z'n hand. Storm in mijn lijf. 'Je doet het hartstikke goed,' zegt de verpleegkundige, 'het ziet er ontspannen uit.' Hou je mond. Ik ben helemaal niet ontspannen! Ik roep het in mijn hoofd, ik zeg het gelukkig niet hardop.

Lees verder onder de advertentie

Teun telt mee met mijn ademhaling, legt natte washandjes in mijn nek, geeft me drinken. Zo fijn. Maar dit gaat zo razendsnel. Ik hou het niet vol. 'Een ruime 6 centimeter,' zegt de verloskundige na een snelle controle. Oké. Over de helft. Dit moet zonder pijnstilling lukken. Ik kan dit.

9 centimeter

Maar mijn lichaam lijkt het over te nemen. Het moet nu geboren worden. 'Nee, dat is veel te snel,' zegt de verpleegkundige. Drukken op de bel. De verloskundige checkt weer: 9 centimeter nu! Er zit nog een 'randje.' Ze probeert wat. Het randje gaat niet helemaal weg, maar het maakt niet uit. Ik mag gaan persen!

Oké, hoe werkt dat? Wat moet ik doen? Op de baarkruk. Maar ik voel de weeën bijna niet meer. Kan geen kracht zetten op die kruk. 'Misschien kan je beter terug naar het bed,' zegt Teun. In bed bevallen, dat wilde ik dus écht niet. Dan is er te weinig ruimte in je bekken, toch? Maar het voelt nu toch het beste. Ik pers. De baby zakt telkens terug. Waar zijn m'n weeën gebleven?

Lees verder onder de advertentie

En maar persen. Het lijkt een eeuwigheid te duren. Dit laatste stukje zou toch heel snel moeten gaan? Ik ben zó moe. Mijn ogen voelen zwaar. Ze gooien de weeënopwekkers omhoog. "Je moet wel wakker blijven!" roept Teun.

Lees ook: Alles over de baarkruk

Knip erin

De hartslag van de baby wordt te hoog. "Je krijgt een verdoving en een knip bij de laatste wee," wordt er gezegd. Het is geen vraag, maar een mededeling. Focus. Alles geven! Het hoofdje staat al. "Kijk even Evy," roept de verloskundige, "het is zo mooi!"

Lees verder onder de advertentie

Een snelle blik tussen mijn benen. Geen idee wat ik zie. En dóór. Een laatste pers. Snelle handelingen. Teun krijgt de tijd niet om de baby aan te pakken. De verloskundige regelt het vlug en ineens ligt ze op mijn borst.

Wow. We hebben een baby. En helemaal niet zo klein. Nu is het echt. "Hebben jullie naar het geslacht gekeken?" vraagt de verloskundige. Oh nee, vergeten. Dekentje omhoog. Het is een meisje! Ongelofelijk. Wij zijn voor altijd papa en mama.'

5 uur en 40 minuten later

Naam: Juul

Lees verder onder de advertentie

Lengte: 46 cm

Gewicht: 2825 gram