Voor oudersPersoonlijke verhalen

Het gezin van Ilona groeit op in de natuur: 'De jongens poten en rooien zelf hun aardappelen'

 
Ilona Bruin-van Steenbergen (36) en Bart Bruin (40) hebben ze twee zoons: Twan (6) en Koen (3). Het gezin woont in Bant, in de polder, en runt een akkerbouwbedrijf. Kim Krijnen
Kim Krijnen
 
Leestijd 3 minuten

Zo veel land dat je je eigen eten kunt verbouwen. Ilona Bruin-van Steenbergen (36) en haar man Bart (40) hebben een akkerbouwbedrijf in Bant en hun zoons Twan (6) en Koen (3) zijn zo'n beetje de hele dag buiten te vinden. 'Wat wij in het groot op het land doen, doen de jongens in het klein.'

Lees verder onder de advertentie

Ilona: 'Er is hier op de boerderij altijd iets te doen voor de jongens. Hutten bouwen, of ze spelen in een hoekje waar vaak water, en dus ook modder, staat. Lekker wroeten met hun voeten. De achtertuin is afgezet met een hek, dus daar spelen ze vrij.

Weer of geen weer

Dat kan op het erf niet altijd, omdat er grote trekkers en machines rijden die niet altijd van ons zijn, dat is een risico. Twan en Koen zijn veel buiten, weer of geen weer. Naar elk weertype kun je je kleden, zeg ik altijd. Overall, regenkleding of sneeuwpak aan en naar buiten, frisse lucht.

Dan komen ze met de traptrekker voorbij en hebben ze er weer iets achter gemaakt. Ze verzinnen altijd weer iets nieuws. Heel soms in de winter moet ik ze een zetje geven: hup, even eruit! In de zomer weten ze niet hoe snel ze naar buiten moeten.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: 8x spetteren en plonzen in de leukste natuur- en waterspeeltuinen van Nederland

Samen rooien

Wat wij in het groot op het land doen, doen de jongens in het klein in hun eigen groentetuin. Waar ze zelf aardappelen poten en zien groeien, ze rooien ze zelf en dan maken we er avondeten van. "Dat zijn de aardappelen waar ik voor gezorgd heb," zei Twan, "die zijn wel erg lekker."

Als onze eigen voorraad op is, gaan we met de jongens de uien en aardappelen rooien op het grote land. Een hele belevenis. De weersomstandigheden hebben ze ook al in de gaten. Dan zien ze op het land dat het niet zo nat meer is, zien ze opa met de trekker en de ploeg rijden, en dan weten ze dat ze zelf ook hun eigen landje op kunnen. Opa heeft een ding gemaakt zodat ze in hun groentetuintje zelf kunnen spitten, dan staan ze echt te trappelen.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: De hele dag buiten: waarom steeds meer ouders kiezen voor kinderopvang in de natuur

Niet uit de fabriek

We vinden het belangrijk dat de jongens weten waar hun eten vandaan komt, hoe het groeit, en wat het nodig heeft om te kunnen groeien. Het is niet vanzelfsprekend dat er zomaar voedsel op je bord ligt. Een pak melk komt niet uit de fabriek. We geven graag aan ze mee hoe bijzonder dat eigenlijk is.

Zaterdag is klusjesdag, de favoriete dag van Twan. Dan mag hij mee met papa of opa, de boerderij op, aan het werk. Sleutelen, stofzuigen met de grote zuiger in de schuur, de trekker wassen of aardappeltjes poten. Geen dag is hier hetzelfde. Soms komen er vriendjes spelen.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: Jurjen en Rosa wonen in een woongemeenschap: 'We zijn kinderen van de natuur'

Vaak gelukkig

We wonen 4,5 kilometer van het dorp af, dus veel gaat in de winter met de auto en in de zomer pakken we de fiets. Dat is het enige nadeel, denk ik weleens, dat taxiën. Verder zou ik niet willen ruilen. We voelen ons hier vaak gelukkig: deze ruimte, de tuin, ons vrije uitzicht over het land. Het geeft een gevoel van vrijheid.

Ik kan genieten van de kinderen die buiten spelen, hun geluiden op de achtergrond. Dan ben ik in de tuin of drink een kop thee. Maar meestal ben ik wel ergens mee bezig. Bij ons is altijd wat te doen, ja.'

Lees verder onder de advertentie