'Als ik met 11 weken zwangerschap op vakantie ga, ben ik zo moe dat ik meerdere dutjes per dag doe. Daarbij taai ik elke avond al om 19.30 uur 's avonds af naar bed, en slaap zo'n twaalf uur per nacht. Ik ben altijd al iemand geweest die veel slaap nodig had, maar deze vorm van vermoeidheid ken ik nog niet. De dutjes blijven de hele zwangerschap.
Als het tweede trimester aanbreekt word ik steevast elke nacht wakker en lig dan vervolgens uren wakker. Dat is nieuw voor mij. Ik heb nog nooit te maken gehad met slaapproblemen, en heb altijd acht uur geslapen. Mijn slaap lijkt wel stuk, en in slaap vallen lijkt niet meer te lukken, wat ik ook probeer.
Meer lezen: Tips om goed te slapen tijdens de zwangerschap
Kopje koffie in de koelkast
Het slaapgebrek zorgt ervoor dat mijn hoofd het allemaal niet meer bij kan benen, en ik gekke dingen ga doen. Zo zet ik mijn koffiekopje met regelmaat in de koelkast en kan ik mijn auto niet vinden als ik 'm ergens heb geparkeerd. Ik woon op een berg op Ibiza en op sommige dagen denk ik dat ik de auto bovenaan de berg heb geparkeerd.
Al puffend liep ik de berg dan op, om hem vervolgens nergens te kunnen vinden. Dan liftte ik met onbekenden weer mee naar beneden, met mijn dikke buik, om daar op zoek te gaan naar mijn auto. Hoeveel keer ik mijn vriend wel niet heb moeten bellen om te vragen of hij wist waar ik de auto had geparkeerd.
Als ik op een dag zelfs wakker word met slecht zicht, begrijp ik er niets van. Ga ik slechter zien door het slaapgebrek? Dan kom ik erachter dat ik drie paar daglenzen over elkaar heen heb ingedaan. Ik was gewoon vergeten, tot twee keer toe, dat ik mijn lenzen al had ingedaan. Oeps.
Eten, eten en nog meer eten
Ik geef eendaagse yogaretreats (One Day Retreat Ibiza) en stop vier maanden voor mijn uitgerekende datum met fysiek werk. Ik trek het niet meer, en kies voor mijn gezondheid. Ik houd alleen nog maar de mailbox bij. Ik maak gelukkig weinig fouten in mijn werk, doordat ik heel bewust mijn focus hierop leg. Ik schrijf alles op, om maar niets te vergeten.
Uiteraard probeer ik van alles om maar beter te kunnen slapen. Een van de dingen die ik probeer, als ik om 03.00 uur of 05.00 uur nog steeds niet weer in slaap ben gevallen, is eten. Ik maak een kop met Brintapap met een beetje honing en amandelmelk en er zijn nachten waarop het ervoor zorgt dat ik weer in slaap val. Maar helaas zijn er ook tal van nachten waar dat niet het geval is, en ik om 08.00 uur 's ochtends aan mijn tweede ontbijt begin.
Lees ook: Wat mag je niet eten als je zwanger bent?
Naar bed met een boek
Wat uiteindelijk het meest helpt, is bewust aan de slag gaan met mijn avondritueel. Mijn telefoon en laptop raak ik 's avonds niet meer aan, en ik ga rond 20.00 uur in bed liggen met een boek. Ik probeer dan een uur te lezen, al val ik de eerste weken voornamelijk direct in slaap. De weken erop lees ik met gemak een uur, waarna ik rustig in slaap val en de eerste uren wat beter door kan slapen.
Uiteindelijk denk ik dat de slapeloze nachten me niet beter hadden kunnen voorbereiden op wat me nog stond te wachten. Inmiddels is mijn kind acht maanden, gaat hij door een slaapregressie, of eigenlijk slaapprogressie en slaap ik niet meer dan vier uur per nacht. Het slaapgebrek is dus niet verdwenen, maar de dutjes overdag zijn gebleven.
Yoga met baby
Ik heb bovendien yoga nidra geïntroduceerd. Dat is iets wat ik in de zwangerschap ook veel deed, en nu samen met mijn baby doe. Hij slaapt dan binnen een paar minuten en het helpt mij ook om in slaap te vallen. Hoewel ik de slapeloze nachten met liefde accepteer, hoop ik dat ik ooit weer beter zal gaan slapen.'
