'Als ik mijn auto heb geparkeerd en uitstap bij het huis waar ik deze week ga werken, zie ik meteen de vitrage bij de buren bewegen. Het gezicht van een man verschijnt, ik besteed er niet al te veel aandacht aan. Met mijn uniform wek ik wel vaker de interesse van nieuwsgierige buurtgenoten: hé, de kraamzorg is er, dus de baby is geboren!
Ook interessant: Wat doet een kraamverzorgende (en wat niet)?
Auto verplaatsen
Ik pak mijn tas en weegschaal en loop naar de juiste voordeur. Die wordt geopend door de kersverse vader die me meeneemt naar de slaapkamer, waar de kraamvrouw in bed ligt. De bevalling van afgelopen nacht was zwaar, maar de blozende dochter in haar armen is gelukkig helemaal gezond.
'Sorry', zegt de vader als hij beneden koffie heeft gemaakt en zich de trap weer op haast. 'Zou je je auto kunnen verzetten? Die staat voor het huis van de buren.'
Ik volg hem verwonderd naar beneden en rijd mijn auto 4 meter naar achteren. 'Het spijt me', zegt de vader. 'Maar de buren ...' Hij maakt een handgebaar dat iets hulpeloos heeft. 'We kunnen niet zo goed met elkaar overweg.'
Lees ook: Kraamwerk: 'De politie stormt het huis in en voert de vader geboeid af'
Burenruzie
Daar laat hij het voor dat moment bij, maar later vertelt hij over de burenruzie die is ontstaan doordat de ouders hun buren vroegen een boom weg te halen. Die stond te dicht bij de schutting en gaf overlast. 'Ze wilden niet, maar we hebben ze langs juridische weg gedwongen', zegt de vader.
'En sindsdien maken ze ons het leven zuur. Van het doen van Thuisbezorgd-bestellingen die aan de deur betaald moeten worden tot aan valse meldingen bij de gemeente en de politie. Laatst is onze auto besmeurd toen hij naar hun mening te ver voor hun huis stond. Terwijl het een openbare parkeerplaats is.'
Ik snap nu dat hij mij die ellende wilde besparen. Het valt me die week op dat de ouders heel voorzichtig zijn, nooit te hard praten, nooit verkeerd parkeren. En dan komt er op dag vijf kraambezoek. Het is mooi weer en iedereen zit buiten. Het is gezellig, maar zeker niet té gezellig en het volume is relatief beperkt.
Melding van overlast
Plotseling ontstaat er commotie bij de tuindeur. De vader draait hem van het slot en twee agenten stappen de tuin binnen. Ik schrik me kapot, maar de ouders en zelfs het bezoek reageren gelaten. 'We hebben een klacht over overlast gekregen', zegt een van de agenten, maar hij kijkt er zelf al verontschuldigend bij. 'En er zou een pasgeboren baby bij betrokken zijn.'
De vader neemt het tweetal mee naar binnen, vanuit de keuken hoor ik hoe hij vertelt over zijn pestende buren. De agenten kennen blijkbaar de situatie enigszins en vertrekken snel weer, met excuses. 'Dit is al de derde keer dit jaar', zucht de vader tegen mij. Het is pas mei. 'En de politie moet elke keer weer opdraven.'
Bloemen brengen
Ik vind het zo sneu dat deze mensen echt lijden onder het pestgedrag, maar verhuizen kunnen ze financieel gezien niet. 'Ik ben bang dat ons kind hier ook onder gaat lijden', zegt de moeder. 'Al was het maar door de stress die wij hebben.'
Na een week van mijn auto nooit te ver naar achteren parkeren en elke dag zo'n giftige blik vanachter de vitrage, trek ik de deur van het huis achter me dicht. Vanavond ga ik bloemen brengen bij mijn fijne buren. Gewoon, omdat het kan.'
Praat mee op ons forum: Buren last van huilende baby
Liefhebber van onze rubriek Kraamwerk? We publiceren iedere week een nieuwe aflevering, eerder gepubliceerde Kraamwerken vind je ons dossier. Liever op papier? Dat kan! De bijzonderste afleveringen zijn gebundeld in een boek.
