Vraag: 'Samen met mijn ex heb ik co-ouderschap over onze zoon (4 jaar). Alleen merk ik sinds kort dat ons kind weinig zin heeft om naar zijn vader te gaan. Hij vraagt vaak of hij bij mij (en mijn nieuwe vriend) mag blijven en als hij bij zijn vader is, wil hij veel facetimen.
Tijdens die gesprekken vraagt hij dan ook of hij bij mij mag slapen. Dat mag uiteraard altijd, maar ik vind het wel sneu voor mijn ex. Hij is een lieve vader die het leuk vindt om tijd door te brengen met zijn kind. Heeft iemand dit weleens meegemaakt en hoe ga je hiermee om? Moeten we onze zoon 'dwingen' bij zijn vader te zijn of is het gewoon een fase?'
Gesprek met je kind aangaan
Antwoord 1: 'Moeilijke situatie kan ik me voorstellen. Ik zou doorvragen: niet kritisch of veroordelend, maar proberen te achterhalen wat erachter schuilgaat. Luister het aan, erken zijn gevoel hierin, en spreek hier ook goed over met je ex. Ik weet niet hoe lang jullie al teren op deze regeling, maar wellicht helpt het om voor nu dan te kijken naar iets wat jullie zoon wel zou zien zitten. In plaats van fiftyfifty tijdelijk elk weekend naar papa? Misschien het weekend en woensdagmiddag?
Is het omdat jij hem entertaint met sporten en dat bij papa niet hoeft, of andersom? 4 jaar, hij is dus ook net op school begonnen en ook de kleuterklas brengt perikelen en spanningen met zich mee. Ik heb altijd gezegd: als mijn zoon aangeeft niet meer naar papa te willen zal ik naast hem staan en uitleggen dat ook papa het fijn vindt hem bij zich te hebben op een voor onze zoon passende manier. Blijft hij volhouden, zal ik hem altijd steunen (en nog steeds benoemen hoe belangrijk ook papa is in zijn leven).'
Beter begrijpen als ze ouder worden
A2: 'Ik heb daar tot op heden nog steeds mee te maken. Toen mijn dochter jonger was, probeerde ik haar in de week vooraf op een subtiele manier over te halen of te motiveren. Als dat niet lukte, ging ze niet. Nu ze wat ouder is, kan ik het makkelijker uitleggen en begrijpt ze beter waarom het af en toe nodig is om echt heen te gaan (zodat mama even kan uitslapen, met vrienden kan afspreken, et cetera).'
Lees ook: Co-ouderschap: 12 tips voor gescheiden ouders
Gesprek met je ex aangaan
A3: 'Ga het gesprek met je ex aan en vraag of er iets is gebeurd waardoor je zoon niet wil gaan. Bespreek ook of er een andere (tijdelijke) oplossing is waardoor hij weer met plezier naar zijn vader wil. Hem weghouden zou ik persoonlijk niet doen.'
Het heeft tijd nodig
A4: 'Mijn dochter had hier in het begin ook last van. Ik heb toen aangegeven dat ik begrijp dat ze mij mist als ze bij papa is, maar dat papa haar ook mist als ze bij mij is. Mama en papa hebben met elkaar afgesproken dat we samen delen, dat is wel zo eerlijk. Vanwege zijn werk kon hij haar alleen in het weekend zien, dus ging zij om het weekend naar hem toe. Meestal was het op vrijdag huilen: 'Ik mis mama', en daarna was het weer leuk en gezellig. Ik nam geen contact met haar op als ze bij hem was, hooguit stuurde ik een appje naar haar vader om te vragen hoe het ging en of ze alweer rustig was.
Op zondag was het dan: 'Ik mis papa en ik wil bij papa blijven'. Meestal duurde het tot dinsdag voordat dat gevoel weer weg was. Ik heb een knuffel gemaakt met een foto van mij voor bij papa en een foto van papa voor bij mij thuis, zodat ze daarmee kon knuffelen. Het was duidelijk: dit is de afspraak en zo gaan we het doen. Op een gegeven moment was het voor haar niet meer lastig, maar het heeft wel een tijdje geduurd.'
Lees ook: Alles over co-ouderschap: verdeling en voorwaarden
Afspraken als absoluut beschouwen
A5: 'Ik zei altijd tegen mijn kinderen als ze bij mij wilden blijven, dat ik met papa had afgesproken dat we allebei voor hen moeten zorgen. Papa wil ook graag voor je zorgen en tijd met je doorbrengen. Als je als ouder de afspraken als absoluut beschouwt, zal je kind daar uiteindelijk in meegaan. Dat voelt niet als dwingen.'
