Emotie-eter
'Drie jaar geleden overleed mijn vader onverwachts. Dat kwam als een enorme klap – ik was zijn enige dochter en we hadden een hechte band. Uit verdriet werd ik een emotie-eter en kwam ik in een jaar tijd wel twintig kilo aan. Ik heb altijd maat 38 gehad en ineens had ik er drie kledingmaten bij. Ook ontstonden er, omdat mijn huid zo snel uitrekte, veel striemen op mijn buik en heupen.
Boven mijn navel
Ik probeerde af te vallen door veel te bewegen, maar werd drie maanden later zwanger. Een bewuste keuze, want mijn vriend en ik wilden graag kinderen. Mijn buik werd snel zichtbaar en al met twintig weken nam de striae verder toe. Vóór mijn zwangerschap zaten de strepen onder mijn navel, nu verschenen ze ook erboven.
Honderd aangetikt
Niet fijn, maar ik genoot wel enorm van mijn zwangerschap. Ik gunde mezelf lekkere dingen en Neyla at vrolijk mee: zij woog richting het einde vier kilo. Zelf heb ik nooit op de weegschaal gestaan, maar ik denk dat ik de honderd kilo wel heb aangetikt. Daar maakte ik me niet druk om, want vriendinnen zeiden dat die extra kilo's er na de bevalling snel af zouden gaan door de borstvoeding.
Lekker thuis
Ik hoopte thuis te bevallen zonder pijnbestrijding. Het werd het ziekenhuis met weeënopwekkers, een weeënstorm en een ruggenprik. Daarna was ik het vertrouwen in mijn lichaam deels kwijt. Blijkbaar heb ik niet zo'n hoge pijngrens als ik dacht en waarom had mijn lijf de bevalling niet zelf doorgezet?
De kilo's blijven
Wat ik ook vrij snel doorhad: dat afvalverhaal van mijn vriendinnen gold niet voor mij. Het vocht was ik snel kwijt, maar de extra kilo's bleven, ondanks de borstvoeding, plakken. Na twee maanden ben ik thuis work-outs gaan doen. Maar in combinatie met de zorg voor Neyla hield ik dat niet vol.
Taille, daar ben je
Door veel te wandelen en kleinere porties te eten, ben ik inmiddels toch vijf kilo kwijtgeraakt. En dat zie ik in de spiegel. Mijn buik is wat meer gaan 'liggen', mijn benen zijn slanker geworden en ik zie weer een taille. Broeken die vlak voor mijn zwangerschap perfect zaten, zakken nu zelfs een beetje af.
Weer terug
Die kleine tekens geven me hoop. Ik heb er vertrouwen in dat ik mijn oude figuur weer terugkrijg. Misschien niet meer die maat 38, maar wel 40. Al gaat dat nog wel een tijd duren. Ik hoop Neyla zo lang mogelijk borstvoeding te geven en ga pas actiever aan mezelf werken als zij overgaat op vaste voeding. Tot die tijd staat zij op één en stel ik mijn lichaam in dienst van haar.'
Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Tekst: Tessa Heselhaus, fotografie: Rolinda Windhorst
Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
