Erin (30) werkt op een babygroep bij de kinderopvang. Daarnaast volgt ze een verkorte hbo-opleiding. Ook is ze zzp'er in de influencer-marketing. Haar partner, Peter (36), is transportplanner. Samen hebben ze drie kinderen: Senn (7), Keet (4) en Fee (1).
Erin: 'Van de week zei ik tegen mijn vriend: ,,Ik overzie het gewoon echt niet meer". Ik sluit elke dag af met een enorme todo-lijst, ik maak sowieso veel lijstjes, maar die liggen overal en gaan over van alles, waardoor het totaal niet duidelijk is.
Ik vind alles leuk en wil me overal volledig voor inzetten, dus dan krijg je dit soort situaties. Ik doe het mezelf aan, ik kan niet zo goed keuzes maken.
Van nieuwe broeken kopen voor mijn zoon tot het aanzetten van de wasmachine: alles wat ik nog moet doen, schrijf ik op omdat ik het anders vergeet. En dat neem ik dan weer mee naar de volgende dag.
Chaotische ochtenden
Onze doordeweekse ochtenden zijn behoorlijk chaotisch. Ik sta meestal rond 05.45 uur op, zodat ik mezelf alvast kan klaarmaken terwijl de rest nog even blijft liggen. Ik begin met het klaarmaken van de ontbijtjes en ondertussen maak ik mezelf op.
Ongeveer een kwartier tot twintig minuten later trommel ik eerst mijn vriend uit bed, die altijd moeite heeft met vroeg opstaan. Hij zorgt meestal voor de koffie, terwijl ik begin met het ochtendritueel met de kinderen.
Ons doel is om rond 06.45 uur met z'n allen klaar te zijn en de deur uit te gaan. Met drie kinderen en twee volwassenen is dat een hele uitdaging, want ze moeten om 07.00 uur echt op de opvang zijn, zodat wij op tijd naar ons werk kunnen.
Verdeling huishouden
Peter en ik hebben laatst een online vragenlijst ingevuld over de taakverdeling. Het blijkt dat ik alle mentale lasten draag. Afspraken maken voor de dokter, tandarts, kinderarts. We gaan ook nog met onze zoon naar de kinderpsycholoog, en dat moet ik allemaal tussendoor plannen.
Dan moet ik met mijn zoon naar de kinderpsycholoog, maar ik heb nog twee andere kinderen. Waar laat ik die dan? Bij de oppas? Dat regel ik dan allemaal en soms klaag ik daarover tegen hem, maar ja, hij kan ook niet zomaar weg van zijn werk.
Lees ook: Taakverdeling thuis: zo maak je van de to-dolijst in je hoofd een gedeelde verantwoordelijkheid
Gilles de la Tourette
Onze zoon heeft Gilles de la Tourette, we zijn nu bezig om hem te helpen daarmee om te gaan door naar een kinderpsycholoog te gaan. Daar leert hij hoe hij zijn tics kan voelen aankomen. Het is eigenlijk ter bescherming voor hem.
Andere kinderen kennen hem nu met zijn tics, maar hij bereikt straks de leeftijd waarop ze hem misschien gaan pesten, en dat willen we voor zijn.
Lees ook: Tics bij kinderen, en wat je ertegen kunt doen
Om 17.30 uur begint de chaos
De dagen waarop ik werk of naar school ga, zijn extreem druk. Rond 17.30 uur halen we de kinderen van de opvang, en dan begint de chaos. De jongste is vaak chagrijnig, moe en wil meteen eten, terwijl de andere twee ook moe zijn en moeten wachten tot ik heb gekookt.
Ondertussen accepteert de jongste niet dat Peter haar eten geeft, dus moet ik dat ook nog doen terwijl ik kook. Ondertussen zijn de andere twee aan het mopperen en elkaar aan het plagen, wat zorgt voor een onrustige sfeer tussen 17.30 en 18.30 uur.
Als de jongste haar hapje op heeft, hoop ik dat het eten klaar is en gaan we met z'n allen aan tafel. De jongste krijgt dan nog wat hapjes mee. We houden een strak ritme aan voor haar bedtijd, dus om kwart over zes leg ik haar op bed. Terwijl Peter met de oudste twee nog een toetje eet, maak ik de jongste klaar om te slapen.
Heen en weer rennen
Tandenpoetsen, een flesje geven, pyjamaatje aan en dan naar bed. Soms slaapt de jongste meteen, maar vaak moeten we nog regelmatig naar boven voor een speen, knuffel of geruststellend woord.
Daarna is de middelste aan de beurt: tandenpoetsen, pyjama aan en nog even plassen. Mijn vriend brengt haar naar bed, want ze accepteert het niet als ik dat doe. Hij blijft meestal nog even bij haar zitten totdat ze slaapt.
Ondertussen ren ik heen en weer tussen de jongste, de keuken en de eettafel om te troosten en op te ruimen. De oudste zit rustig filmpjes te kijken op de bank, enigszins verloren in de chaos.
Als de jongste twee eindelijk slapen, beginnen we met de voorbereidingen voor de oudste om naar bed te gaan. Daarna ruimen we de avondchaos op en maken we alles klaar voor de volgende ochtend, zoals de broodtrommels en kleren.
Lees ook: Bedtijden voor kinderen: handig slaapschema
Moment voor ons samen
Als de avondchaos eindelijk voorbij is en de broodtrommels klaarstaan, loopt mijn vriend vaak nog een rondje door het huis om de laatste rommel op te ruimen. Dan ga ik nog even werken. Er ligt altijd wel werk op me te wachten, dus dat pak ik dan nog even op.
Rond 21.30 uur zitten we samen op de bank en dan hebben we een uurtje of anderhalf om televisie te kijken. Dat is echt ons moment samen. Dan zeggen we: ,,Oké, alles is stil, we kunnen nu even douchen of even kletsen".
Een soort weekschema
Ons advies aan andere ouders? Probeer echt – ja, dat lukt ons al acht jaar niet – maar een soort weekschema te maken. Op maandag de was, op dinsdag stofzuigen, echt een ritueel erin bakken. En begin nooit aan het smeren van brood voor je partner. Daar kom je nooit meer vanaf.
Ik heb heel lang moeten strijden om dat te stoppen. Mijn moeder zei dat tegen me toen ik ging samenwonen: ,,Je moet niet zijn brood gaan smeren, hoor Eer". Dat ging dus in het begin fout, maar daar ben ik nu wel vanaf, haha.'
/27279e5cd50a4cd3b23a63ce653859e4/image.jpg)
/8427e7dba10a4b0c93d4244032a86b46/image.jpg)
/f0c4b52d91a14ac19ac272af77f08681/image.jpg)
/6ee94535256d4da2ae4b5aad76e8af48/image.jpg)
/3b20a5d278fd45caae68573eecacf6b5/image.jpg)
/50dc3dced6314836a8a7a1ccb8b2128f/image.jpg)
/bc52d79a317c4e268191c5f0021cedef/image.jpg)
