Lotte (34) en Sunil (40) zijn ouders van Uma (7), Maia (5) en Jai (8 maanden). Lotte werkt 32 uur in de personeelsadministratie en Sunil werkt op dit moment nog in een familiebedrijf in India, waar hij vandaan komt.
'Toen ik in 2016 naar India reisde voor een yoga-opleiding, ontmoette ik veel reizigers die freelance werkten en de Nederlandse winter in India doorbrachten. Die manier van leven stond me aan, dus de winter erop keerde ik terug naar India. Daar ontmoette ik Sunil.
Elke zomer keerde ik terug naar Nederland, maar in de winter vloog ik weer naar Sunil toe. In 2018 is onze dochter Uma geboren en begin 2020 kregen we dochter Maia. Later dat jaar trouwden we en inmiddels zijn we ook ouders geworden van zoon Jai.
Drietalig opgevoed
Toen Uma bijna 4 jaar was, kwam het onderwerp school ter sprake. Het leven in India is prachtig en heel vrij, maar ik verlangde toch naar een stabiele basis voor de kinderen. In 2023 verhuisden we dus weer terug naar Nederland. Geen probleem voor de kinderen trouwens: die worden drietalig opgevoed. Al was het natuurlijk wel even wennen.
Lees ook: Tweetalig opvoeden, hoe pak je dat aan?
Ons leven in Nederland is heel anders dan in India. Daar leefden we grotendeels buiten, met veel mensen om ons heen. Mensen schuiven spontaan bij elkaar aan voor het avondeten, en als ik even boodschappen moest doen, kon ik mijn kinderen achterlaten bij een andere moeder.
Het gebrek aan spontane afspraken was ook weer erg wennen, en Sunil vindt het nog veel lastiger. Hij begrijpt bovendien niet dat Nederlanders veel tijd thuis doorbrengen.
Alleen met de kinderen
Ik ben sinds november alleen in Nederland met de kinderen, omdat Sunil in India is om dingen af te ronden voor hij permanent naar Nederland komt. Dat is best pittig, met drie kinderen. Elke dag sta ik rond 06.15 uur op en begin de dag rustig.
Na heel wat gebroken nachten is onze jongste, Jai (8 maanden), nog maar één keer per nacht wakker en dat brengt rust. Ik warm 's ochtends pannenkoeken op die ik in het weekend heb gemaakt, kam haren, voed Jai en breng de meiden dan op maandag om 08.15 uur naar school.
Als ik om 08.30 uur thuis ben, doet Jai een dutje en dan begint mijn werkdag. Ik haal Maia van school om 14.00 uur en Uma speelt bij een vriendinnetje tot 16.30 uur.
Lees ook: Kindgebonden budget 2025, hoeveel krijg je?
Dinsdag soepdag
Op dinsdag gaat Jai naar de kinderopvang en de meiden na school naar de bso, want dan werk ik op kantoor. 's Avonds eten we dan soep die ik eerder heb gemaakt, met zelfgebakken brood. Aan tafel spreken we de dag door en als de kinderen op bed liggen plof ik op de bank met mijn telefoon.
Een gewoonte die ik mezelf probeer af te leren, maar die in stand blijft door vermoeidheid. Ik heb een e-reader besteld omdat ik mezelf heb voorgenomen in plaats van suf te scrollen, te gaan lezen.
Zorgen, werken, opruimen
Mijn ouders wonen allebei heel dichtbij, mijn moeder zelfs op 300 meter afstand. Op woensdag en donderdag zijn de kinderen onder de pannen bij mijn ouders, zodat ik vanuit huis kan werken. En op vrijdag ben ik de hele dag vrij en breng ik de dag door met Jai tot de meiden terug zijn van school.
Een dag met alleen Jai voelt altijd een beetje als vakantie: ik hoef maar voor één kind te zorgen, en hij is bovendien een heel makkelijke baby. Dat is fijn want er is weinig tijd voor ontspanning, ik ben altijd wel aan het zorgen, werken of opruimen. Helemaal nu Sunil nog niet in Nederland is.
Lees ook: Niet getrouwd maar wel kinderen? Dit moet je regelen
Samen bakken
Ik laat op zaterdag alle weekboodschappen bezorgen en plan veel vooruit. Zo hoef ik doordeweeks zo min mogelijk na te denken over het avondeten. Ik heb vijftien jaar geleden een taartwinkeltje gehad en ik bak nog steeds graag. In het weekend maak ik altijd zelf brood en kook ik alvast vooruit.
De kinderen helpen me, en ondanks dat het dan tien keer zo langzaam gaat en veel rommeliger wordt, vind ik het mega gezellig. 's Middags gaan we naar het park, waar de meiden met vriendinnen uit de buurt spelen en ik rustig op een bankje kan zitten en met bevriende moeders uit de buurt kan kletsen.
Lees ook: Iris (35) geeft haar vier kinderen thuisonderwijs
Een ander leven
Ik ben heel blij met onze keuze om naar Nederland te verhuizen, al zal India altijd onderdeel blijven van ons gezin. We zijn van plan om een onderneming te beginnen met producten uit India, en daar zullen we sowieso voor heen en weer moeten reizen.
Ik vind het belangrijk om mijn kinderen veel tijd in India door te laten brengen, om ze te laten verbinden met dat deel van hen. Ik zie voor me dat we elk jaar twee maanden doorbrengen in India, en de kinderen daar die twee maanden dan naar school gaan.'
De rubriek Spitsuur verschijnt iedere maandagochtend. Eerdere afleveringen vind je in het dossier Spitsuur.
Ook vertellen over jouw week? Mail oproep@oudersvannu.nl
