Jills bevallingsverhaal: 'Ik ben al 36 uur bezig! Tranen branden in mijn ogen'

Jill is 38 weken en 1 dag zwanger en alleen thuis met peuterzoon Milan. Eerder dan ze had verwacht, begint het te rommelen.

‘Wat een gekke dag. Ik voel me anders dan de afgelopen 38 weken. Laat het wandelen maar zitten, ik blijf thuis. Zou dit het begin van mijn bevalling zijn? Ik plof op de bank. Er knapt iets. Een golf water volgt. Mijn vliezen! Snel, naar de wc, het vruchtwater blijft komen. Milan is nog in de woonkamer. Hij is nog geen 2, maar misschien kan hij helpen. “Schatje, wil jij mama’s telefoon van de tafel pakken?”

Lees ook: Hoe voelt het als je vliezen breken? En wat gebeurt er daarna?

Opfrissen

Kay komt meteen naar huis. “Hoe gaat het?” vraagt hij. Het ziekenhuis wil dat we komen. Eerst nog even opfrissen, beetje mascara op, wat eten. “Ben jij er ook klaar voor, schat? Dan gaan we.”

Terug naar huis

In het ziekenhuis krijg ik een CTG en controles. Ik begrijp dat ik op 4 centimeter ontsluiting zit. Wat super! Om de weeën verder op te wekken, wandel ik een paar uur door het ziekenhuis. Het werkt niet. De weeën blijven te zwak. We moeten terug naar huis.

Slaappillen

’s Avonds krijg ik enorme hoofdpijn. We bellen het ziekenhuis en ze vragen ons weer te komen. Ik mag blijven. Ik krijg slaappillen en
morgenochtend wordt de bevalling ingeleid. Wat fijn.

Beeld: Mirjam Cremer/ Pure life geboortefotografie

Weer mis?

Ik lig nog geen tien minuten als ik een heftige wee krijg. Al gauw weer eentje. Ik durf niet op de bel te drukken: dadelijk heb ik het wéér mis. Twee uur lang zucht en puf ik de weeën weg. Tot ze nog sterker worden. “Wakker worden Kay, ik denk dat het is begonnen.”

Mokerslag

Na zo veel uur weeën is m’n ontsluiting vast opgeschoten. De verloskundige komt toucheren: “Je baarmoederhals is verstreken.” Huh? Ik had toch al 4 centimeter? Wat een mokerslag. Ik heb het gisteren blijkbaar verkeerd begrepen. Er is nog helemaal geen ontsluiting.

Afwachten

Rond de middag komen ze weer checken. 1 centimeter ontsluiting pas. Ik wil dit niet meer. Het doet al zo veel pijn en officieel is het nog niet eens begonnen. Geef me een keizersnee. De artsen komen erbij. “Wacht nog even,” zeggen ze. Tot 4 centimeter krijg je een pompje, daarna een ruggenprik.

Lees ook: Ruggenprik: de voor- en nadelen

Helemaal op

“Gefeliciteerd, je hebt nu 2 centimeter,” wordt er gezegd. Wat nou, gefeliciteerd? Ik ben al 36 uur bezig! Tranen branden in mijn ogen. Het pompje is op en ik ben op. Wat nu? De arts kijkt me aan: “Je krijgt nu een ruggenprik.”