Bevallingsverhaal: 'Ondanks alle verloskundige trucjes, wordt het toch een keizersnede'

Als haar 'kleine' broertje belt dat zijn vrouw weeën heeft, racet Ellen naar hun huis. Hoe bijzonder om de geboorte van je nichtje te mogen begeleiden! Helaas verloopt het niet zoals gehoopt en komt het meisje uiteindelijk met een keizersnede ter wereld.

Mijn zaterdag begint heerlijk. Tante Sarah komt onze drie kinderen ophalen om iets leuks te gaan doen. Stilte in huis. Wauw! Niels en ik drinken koffie en genieten ervan. Helaas duurt de rust maar tien minuten. Mijn telefoon gaat. Het is David, mijn ‘kleine’ broertje. Negen jaar jonger. En op het punt om vader te worden. Ik neem op en verwacht al dat mijn dag met Niels gaat plaatsmaken voor iets anders: de baby gaat geboren worden! Ik heb gelijk. Stephanie staat kreunend onder de douche, aldus David. Ik drink mijn koffie op en rijd naar hun huis.

Geschreven door

Ellen Andrea

Vier centimeter ontsluiting

Stephanie is de veertig weken voorbij en de weeën zijn in de ochtend gestart. Ze zijn nog kort, maar doen al verrekte pijn en komen kort op elkaar. Er is ook al vier centimeter ontsluiting. Ik besluit te blijven. We kijken samen tv, drinken koffie en eten tosti’s. Ondertussen bijt Stephanie zich knap door de sterke weeën heen. Ze geniet van ons geklets en op tv zien we een baby in bad geboren worden. Twee uur later zit Stephanie al op zes centimeter en nog een uur later breken we de vliezen. De baby heeft in het vruchtwater gepoept en dus pakken we de spullen in en rijden met twee auto’s naar het ziekenhuis.

Geen beweging in

Daar aangekomen neemt de verloskundige van het ziekenhuis, Liesbeth, de bevalling officieel over, maar ik blijf aan hun zijde. De weeën lijken sterk, maar het duurt lang voordat er persdrang komt. Daarom besluiten we om een infuus aan te sluiten met weeënopwekkers. Stephanie geeft geen krimp, maar we zien aan haar dat ze de weeën nu echt niet meer leuk vindt. Dan komt daar eindelijk de eerste perswee. We helpen haar om de juiste houding en techniek te vinden, maar er lijkt geen beweging in de baby te zitten. Het hoofdje blijft hoog in het bekken. De weeën lijken sterk genoeg, de baby ligt er goed voor, Stephanie geeft alles wat ze heeft… Na meer dan een uur alle verloskundige trucjes uit de kast te hebben gehaald, roepen we de gynaecoloog erbij. We besluiten om de vacuümpomp te proberen, maar ze waarschuwt: als de baby daarmee niet verder komt, wordt het een keizersnee.

Lees ook: Keizersnede, wat kan je verwachten?

Naar de OK

We helpen Stephanie om nu alles op alles te zetten, maar de baby komt echt niet dieper. Na twee pogingen besluiten we: we gaan naar de OK. Daar is het ook nog even spannend, want de ruggenprik lukt niet. Maar dan, vlak voordat de nacht valt, wordt een kleine baby uit Stephanies buik gehaald. David en ik staan perplex naar de operatie te kijken. De baby huilt meteen en gaat even op de tafel bij de kinderarts. Het is een meisje! Vol trots galmt haar naam over de operatiekamer. Nora is geboren. Nora Ingrid Andrea. Ingrid, de naam van onze overleden moeder. En jeetje, wat was ze erbij vandaag. En wat zou ze trots zijn geweest.

Leestip! Chantal (30)  is 39 weken zwanger en staat op het punt te gaan bevallen. Met zes centimeter ontsluiting komt de persdrang opzetten en ze houdt het niet langer, want de baby komt er echt aan. Lees hier haar bevallingsverhaal.