Column Jan Versteegh: ‘Zonder de truc is het geen echte vakantie’

Jan heeft een traditie, op vakantie moet hij altijd even 'de truc' doen. Dochter 1 wil graag meedoen. En dan heeft Jan opeens last van rode en natte oogjes. Door het chloor in het water. Hij huilt natuurlijk niet.

Met stip boven aan het eisenlijstje voor een vakantie hebben mijn vrouw en ik altijd zwemgelegenheid staan.

Geschreven door

Jan Versteegh

Boerensloot

Het maakt niet uit of dat een zwembad is gedeeld met duizend mensen op een camping, een meertje, de zee of een rivier. Sterker nog: als er een boerensloot is met de juiste diepte, willen we best concessies doen. Dan moet de rest wel ergens in pluspunten compenseren, maar daar komen we vast wel uit.

Musthave

Houden we dan zo van baantjes trekken? Raken we snel oververhit? Zijn we stiekem halve vissoorten die zonder water op de huid uitdrogen? Nee, niets van dit alles. Het is vanwege: de truc.

De truc

Zonder de truc is het geen echte vakantie en geen vakantie is compleet zonder de truc. Er zijn zeker vakanties geweest waar er wel gezwommen kón worden, maar wij ons leven verkozen boven doodvriezen in de Noordzee. De truc werd dan niet gedaan. Bij vertrek naar huis knaagde er altijd een gevoel van je ne sais quoi. Maar er miste iets. Soms pas weken later schoot het me ineens te binnen. DE TRUC.

Staan in water

Nu vraagt u zich natuurlijk af: wat is de truc? Wel, die gaat als volgt. Het is noodzakelijk dat ik kan staan in het water. Je kunt natuurlijk in elk water staan, zelfs in het diepste punt van de oceaan, maar in dit geval bedoel ik dat ik kan staan en dat ik dan nog dusdanig ver met mijn hoofd boven het water uitsteek dat ik kan ademhalen.

Soepele sprong

Ik zak door mijn hurken zo diep als ik kan. Dan klimt mijn vrouw op mijn schouders en houdt mijn handen vast. Ik ga weer staan, met haar staand op mij, en zodra ik balans heb gevonden laten we elkaars handen los. Dan, en dan pas is de truc geslaagd, moet ze nog een aantal seconden blijven staan alvorens ze een gracieuze afsprong maakt. Overigens is gracieus hier volledig verzonnen. We proberen de truc ook altijd andersom, maar de keren dat dat is gelukt is, zijn op twee vingers te tellen.

Ook meedoen

Nu waren we onlangs op vakantie en de truc is gedaan, maar niet alleen door mijn vrouw en mij. Dochter 1, inmiddels ruim drie jaar oud en genetisch belast met het totale gebrek aan angst van haar vader, was niet uit het zwembad te slaan. Van ’s ochtends vroeg tot het begin van de avond lag ze er in. Springend vanaf de kant, kopje onder gaan en lachend weer boven komen. Ze zag de truc uitgevoerd worden en riep: ‘DAT WIL IK OOK!’

Grote dochter

Ik zakte door mijn knieën, ze klom op mijn schouders en voor ik het wist, stond ze op mijn schouders en sprong af. Hierbij wil ik gracieus ook zeker niet noemen, maar een beetje huilen van geluk moest ik wel. Ik heb het chloor in het water de schuld gegeven van mijn rode ogen.

Deze column is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine.

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.