
Dingen die ik als werkende moeder niet meer wil horen (alvast bedankt!)
Brenda merkt regelmatig dat er nog steeds heel wat vooroordelen zijn als het gaat om werkende moeders: waar je als 'thuisblijfmoeder' een offer brengt voor je kinderen, denk je als werkende moeder vooral aan jezelf. Dat is tenminste vaak de toon. Het kwetst haar keer op keer.
Thuisblijven of weer aan het werk gaan als je moeder bent geworden: wat je keuze ook is, iedereen heeft er een mening over. Moeders die niet werken krijgen regelmatig te horen dat ze vast een heel klein wereldje hebben, dat ze de hele dag niks uitvoeren en lui zijn. Ontzettend naar én onterecht wat mij betreft. Als werkende moeder krijg ik ook vaak commentaar, want je kunt het als moeder nu eenmaal nooit goed doen. Gelukkig wonen we in een land waarin je zelf kunt kiezen (of je als moeder wel of niet gaat werken bijvoorbeeld, los van financiële noodzaak), maar we blijven elkaar vervolgens mooi veroordelen om de gemaakte keuze. Zo jammer.
Luxepoes
Waar de opmerkingen over ’thuisblijfmoeders’ vaak onaardig zijn en deze mama’s zeker niet op waarde schatten, vind ik commentaar op werkende moeders vaak ronduit pijnlijk. Want nog steeds denken sommige mensen dat het egoïstisch is om als moeder te werken en dat de kinderen daaronder lijden. Zelf werk ik 3,5 dag per week als freelance journalist, omdat ik dat wil. Mijn man verdient genoeg, daar ligt het niet aan. En nee, ik ben allesbehalve een luxepoes die snakt naar extra geld. Ik vind werken leuk, doe het voor mijn ontwikkeling en persoonlijke geluk. Hierdoor kan ik een fijnere moeder zijn, ben ik er met volle aandacht voor ze naast mijn werk. Ze gaan met veel plezier drie dagen naar
Andere ambities
Ik vind werken daarnaast maatschappelijk gezien belangrijk (iets met bijdragen aan volksverzekeringen voor ouderen bijvoorbeeld), en wil mijn twee zoons en vooral mijn dochter graag laten zien dat je altijd een weg kunt vinden tussen jouw eigen wensen en de behoeften van een ander. Of dat nu niet werken of wel werken is. Ik wil ze leren dat ook moeders andere dingen mogen en kúnnen ambiëren naast het moederschap. Dat als je voor jezelf en je eigen welzijn zorgt, je daarmee niet per definitie een ander kwaad doet.
Misvatting
Ik wil ze leren dat het niet betekent dat je niet bij je eigen kinderen wilt zijn, als je ervoor kiest om te blijven werken. Want dat is nog steeds een beetje heersend, zo hoor ik regelmatig om me heen en lees ik online bijna dagelijks. En dat kinderopvang slecht is voor je kind, ook zo’n misvatting die je anno 2021 toch niet meer zou mogen hebben. Er is genoeg over bekend dat het tegendeel bewijst, en zo ervaar ik dat ook al jaren.
Mijn top 9 klassieke sneren en wat ik daarop zou willen zeggen
- ‘Je neemt toch geen kinderen om ze te dumpen op een kinderdagverblijf’
Niet? Heb ik voor niks jarenlange medische trajecten doorlopen om kinderen te ‘nemen’ die ik vervolgens ‘dump’ bij een ander. - ‘Ja, als je financieel geen andere keuze hebt dan snap ik wel dat moeders werken’
Ja-maar: ik vind het gewoon heel leuk! En belangrijk. Mag ik dan ook? - ‘Ik ben bewust fulltime thuis bij de kinderen; ik cijfer mezelf met liefde weg’
Helemaal gelijk heb je, ik denk ook alleen maar aan mezelf en weiger als moeder offers te brengen. - ‘Werkende moeders stellen het welzijn van hun kinderen niet voorop’
Geloof me, ik ben een betere en leukere moeder als ik wél werk. Vraag maar aan mijn kinderen. - ‘Ik blijf bewust thuis bij mijn kinderen, want ik wil dat ze opgroeien tot stabiele, gelukkige volwassen’
Ik wil dat mijn kinderen psychotische junks zonder vaste woon- of verblijfplaats worden, dus ik werk een paar dagen per week. - ‘Ik wil het mijn kind niet aandoen, naar een kinderdagverblijf of bso’
Ik sleep ze zonder schroom aan hun haren dat strafkamp vol vriendjes en lieve, professionele leidsters in. Alles om zelf aan mijn trekken te komen. - ‘Het lijkt me zo erg om al die eerste-keren te moeten missen, daar wil je als moeder toch bij zijn?’
Nou, liever niet, moet ik trots zijn enzo. Blegh. Daar betaal ik liever iemand anders voor. - ‘Kinderen doe je er niet even naast; je kunt niet alles hebben, maak een keuze!’
*valt dramatisch languit op de grond en huilt drammerig* Ik.wil.wel.alles.hebben! - ‘Die extra vakantie of dure schoenen: daarvoor ga ik mijn kinderen niet wegbrengen’
Notitie aan mijn man: zie, we moeten als tweeverdieners vaker dan eens per jaar op vakantie! En ik zal stoppen met mijn liefde voor tweedehands. Voortaan werk ik alleen nog voor de poen, hebben-hebben-hebben!
Niet meer aantrekken
Je ziet, ik heb nog een hoop te leren: ik zou me helemaal niet gekwetst hoeven voelen. Ik ga het me niet meer aantrekken, althans: dat ga ik nog harder proberen. Want ik sta achter mijn keuze en geef op mijn eigen manier vorm aan het moederschap, met drie blije kinderen tot gevolg. Net als alle andere moeders doe ik het op een manier die het beste bij mij past; we doen allemaal meer dan ons best.