Ja, ik wil

Danny Koks (36) is vader van Sarah (3) 
en baby Casper en getrouwd met Annemarie.

Vroeger, toen ik nog geen vader was, dagdroomde ik er wel eens over. Hoe het zou zijn om een dochter te hebben. En dat zo’n klein meisje dan op een dag zegt dat ze met papa wil trouwen. En dat ik dan natuurlijk volmondig ja zeg. Zonovergoten dag, vrienden en familie in de achtertuin, ik in mijn pak, zij in haar mooiste jurkje. Een ring om haar kleine vingertje schuiven, en daarna voor iedereen taart en limonade en gek dansen op harde muziek. Als volwassen vent hield ik die dagdroom vanzelfsprekend voor me. Mannen dagdromen over de billen van Nicki Minaj, een negendarter gooien tegen die onuitstaanbare collega of zo hard rijden dat flitspalen je niet kunnen kieken. Niet over een droombruiloft met je dochtertje van drie.

Geschreven door

Danny Koks

Mijn droom

Laatst kwam mijn droom uit. Ze ging niet op één knie, er lag geen ring op de bodem van mijn glas champagne, maar toch. Ze wilde met papa trouwen. Yes! Vrijwel direct daarna sloeg ze mijn droom aan gruzelementen. Want ze wilde ook met mama trouwen. Nou goed, daar kon ik nog inkomen. Dat heb ik immers ook gedaan. En met ome Ferry. Wat ze in die lange slungel ziet? Als sla je me dood. Ome Bart, daar wilde ze ook mee trouwen. Dat begreep ik dan weer wel, want ome Bart was laatst naar de kapper geweest en heeft nu vet cool haar.

Een hele lijst

De lijst ging door en door. Pijlsnel kukelde ik uit haar top tien van favoriete mensen om mee te trouwen. Tante Yo kwam voorbij, tante Co, opa, Kalle van het kinderdagverblijf. En Daniel, ook van het kinderdagverblijf. Want op hem is ze verliefd. Waarom dan, vroeg ik. Nou, omdat Daniel de ene dag Spiderman is en de andere dag een Ninja Turtle. Tja, daar kon ik niet aan tippen. Ik vind het heel schattig, dat ze daar nu zo mee bezig is. Met trouwen en verliefd zijn, of dat nu op papa, opa of haar speelkameraadje op het kinderdagverblijf is.

Over een paar jaar..

Over een paar jaar zal ik het allemaal niet meer zo schattig vinden. Dan heb ik er waarschijnlijk slapeloze nachten van. Ik zie nu al als een berg op tegen dat moment dat ze straks zestien is en ’s avonds ‘voor de deur staat te bekken met een of andere gast’, zoals een vriendin van ons het laatst onheilspellend onder woorden bracht. Voor de goede orde, zij is moeder van twee zoontjes en hoeft dat vooruitzicht dus nooit te vrezen.

Jongens

Een heel ander verhaal wordt het als je een dochtertje hebt dat ooit zestien zal worden en dan ontzettend geïnteresseerd raakt in jongens van zestien. Ik ken die gastjes, ik was er vroeger zelf eentje. Daar word je als vader niet vrolijk van. Daarom ben ik ook zo gelukkig dat we er een zoontje bij hebben gekregen, en niet een tweede dochter. Hoef ik die nachtmerrie niet nog een keer te doorstaan. En Sarah? Die koppel ik voor die tijd gewoon aan een van de bruidegommen uit haar toptienlijstje. Zolang het maar niet die lange slungel is.