Ambers bevallingsverhaal: 'Ik blijk een TIA te hebben gehad, waarschijnlijk veroorzaakt door hormonen'

'Ik kom zelf uit een gezin met vijf kinderen. Een groot gezin krijgen lijkt me mooi, maar het is geen vereiste. Ik heb inmiddels twee dochters, en als de tweede iets ouder is dan 1 jaar begint het weer te kriebelen.

Lees ook: Hoe weet je of je (nog) een kind wilt?

Zware zwangerschap

Als ik 33 weken zwanger ben krijg ik plots vreemde symptomen: ik gebruik andere woorden dan ik in mijn hoofd heb bedacht en de helft van mijn lichaam raakt verlamd. Ik blijk een TIA te hebben gehad, waarschijnlijk veroorzaakt door hormonen. Ik heb vaker last van migraine met een aura en dit kan een verlengde daarvan zijn.

Ik houd er gelukkig niets aan over, maar ik weet direct: we houden het bij drie kinderen. Bovendien krijg ik zwangerschapsdiabetes en kom ik binnen tien weken 30 kilo aan. Het kind is iets groter dan mijn vorige dochters, maar ik heb vertrouwen dat het goedkomt.

Bevallen in België

Als ik met 38 weken en drie dagen wakker word, ga ik in bad zitten. Ik heb het gevoel dat de bevalling weleens begonnen zou kunnen zijn. Maar omdat mijn eerdere bevallingen vrij heftig waren, en ik tijdens de tweede bevalling zo'n 7,5 uur van de 8 uur deed over de eerste 4 centimeter ontsluiting, houd ik er rekening mee dat het nog wel even kan duren.

Om 07.30 uur maak ik mijn partner wakker, die zijn ouders belt zodat zij bij onze twee dochters kunnen zijn. Om 09.34 uur komen we aan in het ziekenhuis. Tijdens de bevallingen van mijn twee dochters woonden we nog in Nederland, maar nu wonen we in België en hier beval je in principe altijd in het ziekenhuis.

Lees ook: Sanne (21) werd ongepland zwanger op haar achttiende: 'Door de pil heen'

Al 8,5 centimeter ontsluiting

Ik ben heel rustig en maak nog even wat werk af op het ziekenhuisbed. Wanneer twee verloskundigen om 09.45 uur komen kijken of het goed gaat, vraag ik om getoucheerd te worden. Ik weet dat het nog even kan duren als blijkt dat ik pas 4 centimeter ontsluiting heb.

Er wordt me gevraagd of ik denk bijna te gaan bevallen. Maar dat gevoel heb ik niet. Toch word ik getoucheerd en ik blijk al 8,5 centimeter ontsluiting te hebben. Ik word met spoed naar de bevalkamer gebracht.

Een half bed met een prullenbak eronder

Ik vraag nog om een ruggenprik, maar het is al te laat. Ik vind bevallen ontzettend pijnlijk, ook deze keer. Ik ben opgelucht als de persfase aanbreekt. Het einde is in zicht! Ik lig op een soort half bed, waar ik mijn voeten op kan zetten.

Onder me staat een prullenbak, zodat alles direct opgeruimd kan worden. Heel anders dan in Nederland, maar de begeleiding voelt fijn. Maan wordt om 10.18 uur geboren en ik ben dankbaar dat het zo snel is gegaan.'

Lees ook: Frederique (35) wil het anders doen dan haar ouders: 'Ik moest mijn tranen altijd inslikken'

Wil jij ook je bevallingsverhaal delen? Stuur een e-mail naar oproep@oudersvannu.nl.