Donna Luisa: 'Drie jaar geleden besloten mijn vriend en ik: we gaan ervoor. Ik had in mijn hoofd dat een baby ons geluk compleet zou maken. Toen ik een paar maanden later in december een positieve test in handen had, leek alles volgens plan te gaan.
Lees ook: Hoelang duurt zwanger worden?
Paniekaanval
Ik wist altijd al dat ik graag de touwtjes in handen had, maar ik zag dat nooit als een belemmering. Ik zei altijd: 'Het hoort gewoon bij mij, ik heb nu eenmaal graag de controle'. Waar dat vandaan kwam wist ik niet en ik ging er ook niet naar op zoek. Ik had het gevoel dat het een goede eigenschap was, want het leek of alles op rolletjes liep in mijn leven.
Achteraf gezien waren er vaak signalen dat altijd de controle willen hebben, onhaalbaar en ongezond was voor mij. Zo kreeg ik tijdens een weekendje Londen een paniekaanval. Ik had last van hartkloppingen, ademde zwaar, ik voelde me helemaal niet goed. Maar ik negeerde het, komt gewoon door de drukte, zei ik tegen mezelf. Ik ging gewoon verder met mijn leven, zonder er aandacht aan te besteden.
Streep door de droom
Tot ik vlak voor kerst een miskraam kreeg, daar had ik totaal geen rekening mee gehouden. Boem, in een keer van mijn roze wolk af. Ik hou van de feestdagen, maar dat jaar waren ze verschrikkelijk. Ik had me zo verheugd op een fijn samenzijn met familie en vrienden, waarbij we zelfs al wilden vertellen dat we in verwachting waren. Alle vreugde was in een klap weg. We waren zo verdrietig.
Kort daarna raakte ik weer zwanger, maar er volgde helaas een tweede miskraam. Weer een teleurstelling en een streep door mijn volledig uitgestippelde droom. De maanden daarna voelde ik extra veel stress en druk, vooral door opmerkingen van vrienden en kennissen. Ze vroegen vaak: 'Moeten jullie niet eens aan kinderen beginnen?' of 'Wordt het niet eens tijd?' Dat was zo pijnlijk. Ik kon er niet mee omgaan dat we voor de tweede keer een teleurstelling moesten verwerken.
Lees ook: 'Dan maak je toch een nieuwe?' 16x de pijnlijkste opmerkingen die jullie kregen na een miskraam
Leren loslaten
Door de miskramen kwam ik erachter dat ik niet op alle aspecten van mijn leven invloed kon uitoefenen, zeker niet over onze kinderwens. Daarom besloot ik: als ik moeder wil worden, moet ik leren loslaten. Na de miskramen gingen mijn vriend en ik naar het ziekenhuis om te checken of er iets mis was. Na een aantal onderzoeken bleek gelukkig alles goed te zijn: we waren gezond en gewoon vruchtbaar.
Lees ook: Zwanger worden na een miskraam
Wat ik echt wil
Wat volgde was een heftige periode. Ik werd helaas niet opnieuw zwanger en de controle loslaten bleek moeilijker dan ik dacht. Ik raakte zelfs overspannen omdat ik van mezelf 'moest' loslaten en er daardoor juist continu mee bezig was. Ik had regelmatig heftige angst- en paniekaanvallen. Dat was het moment waarop ik hulp heb gezocht. Ik volgde onder andere hypnotherapie en een cursus over het reguleren van je zenuwstelsel.
Langzaamaan lukte het me steeds beter om los te laten, en hierdoor leerde ik echt bij mijn gevoel te komen. Wat wilde ík eigenlijk? Zo ontdekte ik bijvoorbeeld dat ik selectiever mocht zijn in het accepteren van uitnodigingen en feestjes. Ik stond altijd aan, wilde overal bij zijn en ging altijd maar door. Toen ik daarmee stopte ben ik wel het contact met een aantal mensen kwijtgeraakt uit mijn omgeving. Dat is jammer, maar het heeft me dichter bij mezelf gebracht, bij mijn behoeftes en niet die van een ander.
Lees ook: Dit gebeurt er in je lijf als je overbelast raakt (en wat je daar als jonge ouder aan kunt doen)
Een doorbraak
In mei 2024 ging ik met mijn vriend op een stedentrip en besloot: ik wil niet meer bezig zijn met mijn ovulatie en zwanger worden. Ik kon me eindelijk helemaal overgeven aan het lot. Twee weken later was ik in verwachting.
Onze dochter Lois is op 30 januari 2025 geboren. Binnenkort gaat ze een nachtje logeren bij mijn moeder. Mijn vrienden zijn verbaasd over hoe ontspannen ik daarover ben. Vroeger zou ik dat misschien doodeng hebben gevonden en een heel draaiboek hebben achtergelaten. Maar sinds ik moeder ben, heb ik geleerd dat controle een illusie is.'
In haar boek Moederhart vertelt Donna Luisa uitgebreider haar verhaal, je kunt het bestellen via bol. Wil je Donna Luisa volgen? Check haar Instagramaccount @donnaluisah.
