'Vanaf het moment dat ik zwanger was, wist ik dat ik borstvoeding wilde geven. Mijn moeder had mij en mijn zusje ook op die manier gevoed. Ik vond het een mooi idee om mijn dochter (inmiddels 1,5 jaar oud) op een zo natuurlijk mogelijk manier te voeden.
Over andere manieren van voeden dacht ik dan ook niet na. Dit was hoe het zou gaan. Punt. Mijn man had er niet zo'n sterke mening over, hij volgde mij hierin.
Lees ook: Wil je borstvoeding geven? Goede voorbereiding helpt
Zoals gehoopt
Om ons voor te bereiden, woonden we een informatieavond over borstvoeding bij. Wat de lactatiekundige daar vertelde was informatief voor mijn man en verdiepend voor mij. Ik vond de tips over aanhappen en het toch kunnen drinken van een glaasje alcohol - iets waar ik later helemaal geen behoefte aan bleek te hebben - erg handig en keek uit naar het moment waarop ik mijn dochter zou voeden.
Toen ze geboren was, liep de borstvoeding zoals ik had gehoopt en verwacht. Het kwam vrij snel op gang en ik vond het bijzonder hoe mijn dochter bij me dronk. Ik beet me door de stuwing - waar ik me niet op voorbereid had - heen en genoot de eerste weken volop van de intieme momenten.
Lees ook: Dit zijn de 24 meestgestelde vragen over borstvoeding
Aan het werk
Ik ben zelfstandig ondernemer, en na tien weken nam ik voor het eerst weer een klus aan. Ineens besefte ik hoeveel energie het geven van borstvoeding me kostte. Mijn melkproductie nam af en ik kreeg een korter lontje.
Al vrij snel zei mijn man: 'Dit gaat niet goed'. Mijn eerste reactie was fel. Want met veel moeite hield ik alle ballen in de lucht. Kon ik daar op zijn minst waardering voor krijgen?
Maar ik besefte ook al snel dat hij gelijk had. Zowel het terugkeren in mijn werk als het volledig geven van borstvoeding kostte me veel energie. Ik wilde alles goed doen: mijn sociale leven weer oppakken, werken én borstvoeding geven. Dat was te veel.
Uiteindelijk zijn we gaan bijvoeden en kreeg onze dochter na vijf maanden gecombineerde voeding.
Lees ook: Flesvoeding en borstvoeding combineren: hoe doe je dat?
Minder zwaar belast
Ik vond het moeilijk om die keuze te maken, maar uiteindelijk gaf het veel rust. De verantwoordelijkheid om voldoende melk te produceren viel weg en daarnaast nam mijn vriend meer voedingsmomenten over waardoor ik me minder zwaar belast voelde.
Na dertien maanden stopte ik helemaal met borstvoeding. Dat ging heel natuurlijk en was helemaal oké. Achteraf gezien had ik het heel anders aangepakt. Had ik maar geweten hoe intensief het geven van borstvoeding is, dan had ik andere keuzes gemaakt.
Lees ook: Borstvoeding afbouwen: hoe doe je dat?
Absoluut weer, maar dan anders
Ik had liever langer gewacht met het aannemen van werk en vaker 'nee' gezegd tegen sociale activiteiten. Ik had vaker gekolfd zodat mijn vriend onze baby ook kon voeden en duidelijkere afspraken gemaakt met mijn man. Ik zou ook beter voor mezelf gezorgd hebben en me beter laten verzorgen.
We hebben de wens voor een tweede. Als het ons gegund is, zal ik absoluut weer borstvoeding geven, maar alles eromheen heel anders doen.'
We publiceren iedere zondagavond een nieuwe aflevering in deze rubriek, eerdere interviews lees je in ons dossier Had ik maar. Heb je ook een levensles over het ouderschap die je wilt delen met andere ouders? Mail oproep@oudersvannu.nl
