Als de 20 wekenecho van Kim (36) met mogelijk slecht nieuws komt, blijft ze positief. Na veel onderzoeken krijgt ze groen licht om thuis te bevallen. Toch eindigt ze in het ziekenhuis, en wordt haar zoontje na twee uur persen geboren.
'Tijdens de 20 wekenecho is te zien dat de blaas van mijn zoon heel groot is en zijn blaaswand heel dik is. Ik moet de volgende dag direct door naar het AMC ziekenhuis. Een team van gynaecologen en kinderartsen beoordeelt de scans, en de conclusie is dat mijn zoon niet goed kan uitplassen, waardoor er druk komt op zijn nieren.
En dat kan twee dingen betekenen: hij kan óf wat lastiger zindelijk worden, óf hij moet direct na de bevalling naar de afdeling nierdialyse. Maar wat vaststaat, is dat ik in het AMC moet bevallen.
Lees ook: 20 wekenecho: wat wordt er precies onderzocht?
Toch thuis
Ik wil dat mijn baby voelt dat ik vertrouwen heb in hem. Thuis mediteer ik en probeer ik contact te leggen met mijn kind en hem te vertellen dat hij lekker mag uitplassen. Een aantal dagen later hebben we weer een onderzoek en daarop is te zien dat zijn blaas helemaal leeg is. De blaaswand blijft wat dik, dus we blijven onder controle.
Ik krijg een vruchtwaterpunctie en de gynaecoloog stelt me gerust. Alles blijkt goed te zitten en ik krijg groen licht om toch thuis te bevallen en dat wil ik graag. Ik heb de thuisbevalling van een vriendin mogen meemaken en dat vond ik zo bijzonder.
Ik begrijp helemaal waarom vrouwen dat vroeger samen deden. Als ik 40+2 weken zwanger ben krijg ik voorweeën. Ik besluit met een vriendin nog de hal te schilderen en 's avonds als ik naar bed wil, breken mijn vliezen.
Lees ook: Elines bevallingsverhaal: 'Tussen de weeën door zet ik nog even iets op Instagram'
We doen het samen
Al snel krijg ik actieve weeën. Mijn vriend zet kaarsjes neer en ik gebruik mijn yogabal. Tijdens mijn zwangerschap heb ik een podcast geluisterd waarin werd gezegd dat je als moeder tijdens de bevalling een reis maakt naar een bron om daar je kind te halen, en terugkomt als moeder. Ik vond de zwangerschap soms best eenzaam, omdat je de enige bent die kan voelen wat je doormaakt. Het idee dat ik deze bevalling samen met mijn kind doe vind ik prachtig.
De verloskundige is er om 02.30 uur en op dat moment heb ik al 5 centimeter ontsluiting. Ik mag in bad en het warme water is heerlijk. Ik ben zangeres en met mijn stem beweeg ik mee met de weeën. Als de weeën niet meer weg te puffen zijn, geeft de verloskundige aan dat ik mag meebewegen met wat er gebeurt. Dan krijg ik persweeën, wat een bizarre kracht.
Sterrenkijker?
Als ik blijf hangen op zo'n 9,5 centimeter ontsluiting denkt de verloskundige dat de baby in sterrenkijkerpositie ligt. Dat is niet erg, maar wel zwaarder voor mij. Ik blijf goedgemutst en denk: dit gaan we gewoon doen. Maar dan zit er plots poep in het vruchtwater en moet ik naar het ziekenhuis. Ik heb geen vluchttas klaargezet, omdat ik ervan overtuigd was dat ik mijn thuisbevalling kon manifesteren.
Ik kom aan in het ziekenhuis in crocs met een bontje, de joggingbroek van mijn vriend en een zonnebril, zonder telefoon. Ondanks alles voel ik weinig teleurstelling en voel ik dat mijn partner naast me staat en vertrouwen in mij heeft.
Doet het pijn?
Ik word aan de CTG-monitor gelegd, en mijn baby krijgt een schedelelektrode in zijn hoofd. Mijn lijf is inmiddels moe, en ik krijg weeënopwekkers, waardoor de persweeën sterker op gang komen. Het team om me heen is heel lief en zacht.
Er komt een verloskundige binnen die me toucheert tijdens een perswee en dat is allesbehalve grappig. ,,Doet het pijn? Nou, kom op meid", zegt ze. En dat zetje heb ik nodig. Kom op Louie, hier gaan we, denk ik, en ik geef alles. Na zo'n twee uur persen wordt hij geboren.
Man vermist
Ja natuurlijk zie jij er zo uit, denk ik als ik hem in mijn armen heb en ik ben zo ontroerd. Als mijn partner even later naar huis gaat om nog wat spullen te halen, blijft hij lang weg. Ik vraag een telefoon aan de verpleging, maar hij neemt niet op. Ik maak me zorgen, hij zal toch geen ongeluk hebben gehad? Vijf uur later komt hij weer terug, hij was in slaap gevallen.'
Geboren!
Louie
Op 28-04-2021
Na een bevalling van 15 uur
Lengte: 55 cm
Gewicht: 4790 gram
Wil jij ook je bevallingsverhaal delen? Stuur een e-mail naar oproep@oudersvannu.nl.
