Voor de bevalling
Met z'n drieën
'Moeder worden vond ik prachtig. Toen Saar werd geboren, voelde ik pas écht wat onvoorwaardelijke liefde is. Het moment dat ze op mijn buik werd gelegd en me met grote, bruine ogen aankeek… Dat was zo bijzonder. Eelco en ik genoten van ons leventje met z'n drieën. We gingen regelmatig even de stad in, door de haven lopen en een ijsje eten. Alles liep soepel en relaxed.
Eén naar twee
Van één naar twee kinderen, vond ik wennen. Collin bleek een slechte slaper en ik was iedere nacht drie uur met hem in de weer. Overdag kwam ik voor mijn gevoel nergens, omdat Saar tergend langzaam liep en ik met Collin op tijd naar huis moest voor zijn voedingen. Toch fantaseerden Eelco en ik toen Collin 2 jaar was steeds vaker over een derde. Maar voorlopig nog even niet, besloten we.
Lees ook: 13x Zo weet je dat je klaar bent voor een tweede kind
Dubbel zo ziek
Het liep anders. Ik raakte ongepland zwanger en was dubbel zo ziek als bij de eerste twee zwangerschappen. Dagen achter elkaar deed ik niets anders dan overgeven. Ik moest wennen aan het idee dat we zo snel al een derde zouden krijgen en voelde me vreselijk beroerd. Tijdens de eerste echo grapte ik vanwege die misselijkheid: 'Is het geen tweeling?' 'Nee hoor,' zei de verloskundige. 'Het is er maar één.'
Het zijn er twee
Drie weken later lag ik op een bed in het echocentrum voor de combinatietest. 'Wacht eens even..', riep de echoscopist enthousiast. 'Dat is leuk! Het zijn er twéé.' Ik schrok me rot en barstte bijna in huilen uit. Meteen daarna schoten Eelco en ik in de lach en zeiden we: 'Nou, ons sociale leven is dus voorlopig even voorbij met vier kinderen!' 'Je leven wordt nóg meer verrijkt', zei de verloskundige. Ik grapte: 'Haha, jij hebt er thuis vast geen vier rondlopen.'
Lees ook: De combinatietest wordt nu niet meer gedaan, je kunt nu kiezen voor de NIPT. Wat zijn de verschillen?
Vier kinderen
Inmiddels ben ik 35 weken zwanger en best zenuwachtig, want ik vraag me af hoe het zal zijn, met vier kinderen. Kunnen we ooit nog op vakantie? Passen ze allemaal in de auto? En hoe worden de nachten? Eelco is piloot en vaak langere tijd van huis. Kan ik dat wel, in mijn eentje voor vier kinderen zorgen?
Lees ook: Onderzoek: gezinnen met 4 of meer kinderen zijn het gelukkigst
Tweelingbevalling
Ook de bevalling vind ik spannend. Saars bevalling ging voorspoedig, de bevalling van Collin vond ik heftig. Die ging supersnel, waardoor pijnbestrijding niet meer kon. Dat gaat me niet nog een keer gebeuren! Deze week hoor ik wanneer de bevalling wordt ingeleid, omdat ik al ontsluiting heb. Ik vind het vooral spannend, omdat een tweelingbevalling meer risico met zich meebrengt. Straks wordt de eerste zonder problemen geboren, maar maakt de tweede een onverwachtse draai en komt hij vast te zitten. Toch heb ik ook vertrouwen dat het goedkomt. Ik kan niet wachten die twee kleine jongens te zien.'
Lees ook: Bevallen van een tweeling: alles wat je moet weten
Na de bevalling
Pijnbestrijding
'Ze zijn er! Felix en Joep: twee gezonde ventjes. Ze lieten ons vlak voor de bevalling nog even schrikken, want ik voelde ze plotseling niet meer bewegen. Gelukkig bleek er niets aan de hand. Drie dagen later werd de bevalling gepland ingeleid. Ik koos voor pijnbestrijding en kreeg een pethidine-injectie in mijn bovenbeen. Daarvan werd ik suf en high, ik had geen idee meer wat er om me heen gebeurde. Heel fijn vond ik dat! Uiteindelijk viel de bevalling me gelukkig mee. Misschien ook omdat de jongens zo klein waren.
Nog even tegenhouden
Met 9 centimeter ontsluiting kreeg ik heftige persweeën, het lukte me niet meer om die weg te zuchten. De arts-assistent zei nog: "Probeer het nog even tegen te houden," maar toen was Felix er al bijna. Hij werd op mijn buik gelegd terwijl ik ondertussen nog weeën had. Ik was bang om hem met mijn handen fijn te knijpen, als reactie op de krachtige weeën. Terwijl ik hem vasthield, werd vijf minuten later Joep geboren. Eelco en ik waren allebei overdonderd, opgelucht en dolgelukkig.
Compleet
Omdat de jongens vier weken te vroeg zijn geboren, moesten ze drie uur in de couveuse om op te warmen. Daarna mochten ze weer bij me: twee mini-baby's van 2310 en 2448 gram, allebei met grote ogen. We hebben gewoon echt vier kinderen, ons gezin is compleet. Twee dagen bleven we nog in het ziekenhuis. Daar werden we geholpen door verpleegkundigen. Terwijl zij de jongens flesjes gaven en verschoonden, kon ik slapen en aansterken.
Lees ook: Babyuitzet tweeling: dit heb je nodig
Andere koek
Toen we thuiskwamen, was het wel even andere koek, ondanks hulp van de kraamverzorgende. In één etmaal gaan er zestien flessen en zestien luiers doorheen. 's Nachts kan ik krap anderhalf uur achter elkaar slapen, dan mag ik weer aan de bak omdat er eentje wakker wordt. Temperaturen, kruiken maken: het houdt niet op.
Onbeperkt knuffelen
Toch ben ik zo gelukkig. Ze doen het hartstikke goed, ik zie ze groeien, terwijl ik ze liefst klein wil houden! Want dit was mijn laatste zwangerschap en het voelt echt als een afsluiting van een periode. Ik probeer zo veel mogelijk te genieten van de jongens. Nu ze nog niet tegenstribbelen, kan ik ze lekker onbeperkt knuffelen.
Drukke bedoening
Saar en Collin moeten nog wel wennen aan hun broertjes. Ze kibbelen veel en hangen aan mijn benen wanneer ik Joep en Felix een flesje geef. We zijn echt nog op zoek naar een nieuw evenwicht. Gelukkig zijn er ook genoeg bijzondere momenten met het hele gezin. Wanneer Eelco en ik de kinderen naar bed brengen, liggen we eerst nog even met z'n allen op het grote bed. Een drukke bedoening, maar heel gezellig.'
