Oordoppen in, huilbaby uit: maar wat doet jouw noisecancelling met je kind?

Laura (38) begon ermee toen haar zoon nog een huilbaby was. 'Hij huilde urenlang. In het begin had ik nog van die ouderwetse oordopjes, die weinig hielpen. Toen hij ongeveer 1,5 jaar was, huilde hij nog steeds veel, en toen ging het mis bij mij: ik kreeg twee keer een burn-out.

Mijn hoofd kon gewoon niet meer tegen alle prikkels. Geluid, lawaai, kabaal: het was alsof alles tegelijk aan stond en ik geen uitknop had.' Haar man bestelde een noisecancelling-koptelefoon voor haar. 'Vanaf het moment dat ik hem opzette, voelde het alsof iemand de afzuigkap eindelijk had uitgezet.'

Lees ook: Ken jezelf: dit is hoe je een parental burn-out kunt voorkomen

Elke dag op

In het begin had Laura de koptelefoon altijd op. 'Ook als mijn zoon op school was. Dan liep ik met dat ding door het huis, gewoon om alles uit te zetten.' Inmiddels doet ze dat niet meer. Ook tijdens de eetmomenten of andere familiare aangelegenheden, gaat ie af.

De hoofdtelefoon is wel onderdeel van haar dagelijks leven geworden. 'Mijn zoon is nu 8 jaar. Hij weet niet anders dan dat ik dat ding vaak op heb. Ik heb hem van begin af aan geleerd: als er iets is en ik hoor je niet, tik me even aan.'

Soms twijfelt ze. 'Soms denk ik: ben ik nu een slechte moeder? Zet ik een barrière tussen mij en mijn kind? Maar dan bedenk ik: liever dit dan dat ik de hele dag overprikkeld rondloop en niks meer trek. Of erger, weer een burn-out.'

Mini-wellness

Ook Floortje (40) gebruikt noisecancelling-koptelefoons, al heeft zij een heel ander startpunt, het gebruik begon bij toeval. 'Ik ben headhunter, dus ik zit altijd met oordopjes in voor mijn werk. Op een gegeven moment kreeg ik van die noisecancelling-doppen. Toen kon ik, als ik daar zin in had, het omgevingsgeluid even uitzetten. Niet helemaal weg, maar met zo'n laagje watten eroverheen. Dat voelt echt als luxe, een mini-wellness in je eigen huis.'

Floortje gebruikt de filter niet de hele dag, maar vooral als haar dochter van 5 jaar met Paul de Leeuw op repeat zit. 'Dan zet ze Ik wil niet dat je liegt 75 keer achter elkaar aan. Of als er vriendinnen komen spelen en er staan vijf kleuters te joelen. Dan is het gewoon fijn dat ik die knop heb. Even alles zachter.'

Floortje twijfelt niet aan haar keuze. 'Ik sluit me niet af. Ik ben gewoon beschikbaar, ik zit erbij, ik hoor haar als er echt iets is.' Ze heeft duidelijke afspraken met haar dochter: 'Mama gaat zo bellen. En wat moet jij dan heel goed doen? Stil zijn. Spelen. Wanneer mag je me roepen? Als het een noodgeval is'.

Scherpe randje eraf

Kirsten (39), zelf orthopedagoog, gebruikte de noisecancelling-dopjes vooral tijdens een moeilijke periode. Ook een van haar kinderen huilde veel: 'Mijn tweede kind was een huilbaby. Ik sliep soms maar vier of vijf uur per nacht. Alles komt dan harder binnen. Mijn man is ook niet de stilste: als hij wakker wordt, gaat overal het geluid aan. Voor mij werd het op een gegeven moment te veel.' Ze gebruikte oordopjes met een filter erin: 'Dan gaat het scherpe randje van het geluid eraf. Het hielp me om niet constant in de hoogste stand te staan'.

Inmiddels heeft ze het gebruik afgebouwd. 'Je moet op een gegeven moment wel weer geluid en externe prikkels gaan toelaten.' Ze gebruikt de oordoppen alleen nog op het werk of als ze thuis iets moet afmaken. 'Als je het te vaak doet, raak je eraan gewend. Dan word je juist gevoeliger voor geluid. En dat wil je niet.'

Lees ook: Gehoorbescherming voor je baby en kind

Leukere moeder

Opvallend: geen van de drie voelt zich schuldig over het gebruik van de koptelefoon. Laura: 'Liever dit dan dat ik de hele dag overprikkeld rondloop en niets kan hebben. Ik ben echt een leukere moeder met die koptelefoon op'. Floortje zegt: 'Ik zie het als een lifehack. Net zoals je vroeger als kind de deur uit werd gestuurd: 'Ga maar buiten spelen'. Nu kun je gewoon binnen je eigen huis je hoofd even op stil zetten. Het scheelt gewoon batterij.'

Kirsten benadrukt dat het belangrijk is dat het afgebakend blijft. 'Even een uur voor jezelf is prima, maar je moet wel bereikbaar blijven. Als het structureel wordt, dat je jezelf de hele tijd afsluit, ga je signalen missen.'

Emotionele beschikbaarheid

Ester Reijs, orthopedagoog, GZ-psycholoog en schematherapeut gespecialiseerd in hechting, trauma en persoonlijkheidsproblematiek, herkent de vragen die hierbij spelen. 'Voor een veilige hechting is emotionele beschikbaarheid belangrijk. Dat betekent niet alleen fysiek in de buurt zijn, maar ook echt met je aandacht bij je kind kunnen zijn.'

Ze benadrukt dat het draait om bewust inzetten. 'Als je merkt: dit is nu te veel, dan kan het helpen om rust op te zoeken. Maar je structureel altijd afsluiten geeft een bepaald voorbeeld aan je kind. Als ouders zich altíjd afsluiten, dan voelt een kind zich niet gezien en dan groeit een kind op met het idee: als emoties moeilijk zijn, dan moet ik me afsluiten.'

Lees ook: Hechtingsproblemen bij je kind, hoe herken je ze?

Grenzen stellen

Volgens Reijs is zoeken naar balans essentieel. 'Grenzen stellen is net zo goed belangrijk bij veilige hechting als emotionele verbinding. Als er constant herrie is, hoef je dat niet altijd maar te accepteren door maar gewoon die koptelefoon op te zetten. Je woont samen in een huis. Kinderen moeten ook leren rekening te houden met anderen.'

Je moet als ouder soms ook zeggen: 'Hé, ik heb nu even genoeg van Paul de Leeuw'. Zelfzorg hoort er ook bij, vindt Reijs. 'Het is juist goed om je kinderen te laten zien dat jij soms ook even ruimte nodig hebt. Zolang het niet structureel is, kan zo'n minivakantie voor je hoofd juist heel gezond zijn.'

Beter dan doordenderen

Kirsten merkt dat in haar werk ook: 'Op scholen zie je nu veel kinderen met koptelefoons in de klas. Die hebben dezelfde functie. Maar daar moet je ook zuinig mee omgaan. Het is goed dat ze er zijn, maar kinderen moeten ook leren functioneren in een ruimte waar beweging en geluid is. Het moet niet standaard worden'.

Bij alle drie de moeders kwam er uiteindelijk een punt waarop het gebruik vanzelf minder vaak en intens werd. Kirsten: 'Toen mijn kind rustiger werd, toen ik zelf beter sliep, kon ik weer meer hebben'. Laura: 'Het is beter dan doordenderen tot ik weer tegen een burn-out aan zit. Maar zolang mijn zoon zich gezien en gehoord voelt, is het voor mij genoeg'

Floortje is nuchter: 'Uiteindelijk zie ik het echt als luxe. Zoals anderen naar de sauna gaan of op vakantie, zo voelt het voor mij: even dat knopje omzetten en de wereld wat zachter zetten. Ik gun mezelf die rust. En uiteindelijk gun ik dat ook mijn dochter. Een moeder die niet op springen staat is toch voor iedereen beter.'

Beter bereikbaar

Of zoals Ester Reijs het zegt: 'Soms is het gewoon slim om zo'n koptelefoon even op te doen. Want als het jou continu helemaal tot híéer zit, dan ben je ook geen goede beschikbare ouder.'

Zelfzorg is belangrijk, voegt ze daaraan toe. 'Het is ook goed om je kinderen zelfzorg te laten zien.' Want een ouder die zichzelf af en toe op stil zet, blijft uiteindelijk beter bereikbaar.