'Toen ik voor de eerste keer zwanger raakte, begon het idee te borrelen om vegan te worden. Ik maakte me grote zorgen over de toekomst van mijn kind. Bij elke klimaatramp die in het nieuws voorbij kwam, voelde ik me angstig en machteloos. Vooral die gigantische bosbranden in Australië grepen me destijds aan.
Lees ook: Klimaatverandering is schending van kinderrechten, zegt VN, dus we kunnen er zeker wat tegen doen
Kwestie van de knop omzetten
Ik moest iets doen, het voelde als een verantwoordelijkheid. Plantaardig eten leek me het meest impactvolle. Ik begon me in te lezen over dierenleed en de impact van ons eetgedag op het milieu. Hoe meer ik zag, hoorde en las, hoe gemotiveerder ik was om te stoppen met dierlijke producten eten.
Voor mij was die overstap vrij makkelijk. Het is een kwestie van de knop omzetten: niet langer boodschappen doen vanuit vlees en kaas, maar met bonen en vleesvervangers als basis.
Mijn vriend vond het vreselijk. Hij is een bourgondiër en houdt ontzettend van zijn kaasje, wijntje en vleesje. Dat zorgde in het begin vaak voor frictie tussen ons, maar inmiddels doet hij voor een groot deel mee. In het weekend eet hij nog weleens een stukje vlees. Vind ik prima.
Lees ook: Mijn kind wil vegetarisch eten: waar moet ik op letten?
Liever een alternatief
Mijn kinderen vegan opvoeden gaat thuis prima, maar buitenshuis is het een ander verhaal. Restaurants hebben vaak alleen kip en patat op de kinderkaart. Mijn kinderen eten dus meer dan genoeg friet. Ik neem zelf vaak maar wat fruit en een avocado mee.
Mijn oudste zoon is nu 3: te jong om écht te begrijpen waarom we geen vlees of kaas eten, maar oud genoeg om te zien dat andere kinderen dat wel doen. Tegen de opvang heb ik gezegd: als hij zelf blijft vragen om kaas op zijn brood, geef maar. Zo niet, dan graag een plantaardig alternatief.
Als hij iets ouder is, zal ik hem uitleggen waarom hij vegan wordt opgevoed. Dan vertel ik hem vooral over het dierenleed, nog niet over het klimaat. Dat komt later. Als mijn kinderen oud genoeg zijn, mogen ze natuurlijk zelf weten wat ze doen.
Negativiteit
Toen ik vegan werd, merkte ik veel negativiteit rondom veganisme en al helemaal rondom veganisme bij jonge kinderen. We zeggen niks van kinderen die dagelijks frituur eten, maar we hebben wel een mening over kinderen die opgroeien op een plantaardig voedingspatroon?
Googel maar eens op veganistische moeder, het is echt belachelijk wat je dan voor artikelen tegenkomt. Vegan ouders die van hun huisarts of consultatiebureau opmerkingen kregen als 'denk je er wel om dat je kind voldoende eiwitten en ijzer binnenkrijgt?'
Tegengeluid
Ik ben mijn Instagramaccount begonnen omdat ik een tegengeluid wilde geven. Met lekkere en makkelijke recepten en tips voor vegan producten. In het begin kreeg ik nog veel rare reacties. Foto's van stukken vlees in mijn inbox of berichten dat ik een slechte moeder zou zijn.
Gelukkig merk ik sinds een jaar een omslag. Ik ontvang nu veel meer positieve berichten. Niet alleen van vegan ouders, maar ook van ouders die het soms uitproberen. De bereidheid groeit, en het voelt goed om daaraan bij te dragen.'
