Hartje zien kloppen met echo
Vanaf de zesde week van je zwangerschap kun je door middel van een echo het hartje van je baby zien kloppen. Je ligt bij de verloskundige of gynaecoloog op je rug op de onderzoekstafel. Op je buik wordt gel gesmeerd. Deze gel zorgt ervoor dat alle informatie die je nodig hebt, wordt overgebracht van en naar je lichaam. Met een soort microfoon (transducer) gaat de verloskundige of gynaecoloog vervolgens over je buik.
Er wordt gebruikgemaakt van een heel hoog geluid dat mensen niet kunnen horen. Deze geluidsgolven dringen je lichaam binnen en alles wat in je buik zit, kaatst de golven terug. De computer zet dit om in beeld en zo zie je dus het hartje kloppen. Soms zul je even van houding moeten veranderen om het hartje wat beter te zien. Deze echovorm is veilig voor jou en je baby. Er wordt tijdens dit onderzoek dan ook geen röntgenstraling of radioactiviteit gebruikt.
Als je pril zwanger bent, is het soms nog niet mogelijk om via een uitwendige echo (via je buik) het hartje te zien kloppen. Dan kan het nodig zijn om een inwendige echo te maken, via je vagina. De echokop kan zo dichter bij de baarmoeder komen. Hierdoor zijn de beelden gedetailleerder en helderder.
Lees ook: Deze standaardecho's krijg als je zwanger bent
Hartslag baby horen met doptone
Wanneer je rond de 12 weken zwanger bent, kun je het hartje van je baby horen kloppen met een doptone. Dit apparaat zendt geluidsgolven door je buik heen. Deze golven worden teruggekaatst door de hartkleppen en het bloed van je baby. Zo kun je de hartslag van je baby horen. Je zult horen dat het hartje van je baby veel sneller klopt dan jouw hart: wel zo'n 150 slagen per minuut.
Met de doptone kunnen hartritmestoornissen worden ontdekt. De verloskundige of gynaecoloog luistert tijdens elke controle met de doptone naar de hartslag van je baby. Ook tijdens de bevalling wordt regelmatig het hartritme gecheckt. Aan het hartritme kan je verloskundige of gynaecoloog horen of het goed gaat met je baby. Als het hart heel snel klopt, kan je baby het benauwd hebben. Als zijn hart juist langzaam klopt, kan het zijn dat je baby een slechte conditie heeft. Is er een medische indicatie (de baby heeft bijvoorbeeld in het vruchtwater gepoept), dan zal de hartslag continu gemeten worden. Dat doet ze met een CTG (hartfilmpje).
Soms hoor je geruis via de doptone. Daar hoef je je geen zorgen over te maken: dat is het geluid van je baby die in je buik beweegt.
Je leest hier waarom veel vrouwen tijdens hun zwangerschap of tijdens de bevalling een CTG krijgen, oftewel een hartfilmpje van de ongeboren baby.
Wanneer kun je thuis het hartje van de baby horen?
Een doppler is een apparaat waarmee je zelf thuis naar het hartje van je baby kunt luisteren, vanaf ongeveer 12 weken. Een doppler die je thuis gebruikt, is vaak minder sterk dan een doptone bij de verloskundige of gynaecoloog. Goede en gevoelige apparatuur kost nu eenmaal meer geld.
Heb je een doppler in huis, wees je er dan van bewust dat je met een doppler niet altijd het hartje kunt horen. Als je alleen (of met je partner) thuis bent en je hoort geen hartslag, kun je onnodig ongerust worden. Het gebruik van een doppler thuis wordt dan ook door veel verloskundigen afgeraden.
Ben je al wat langer zwanger? Dan kan je partner eens proberen het hartje te horen met een wc-rol op je buik. Probeer te achterhalen waar de rug van je baby ligt, zet daar de wc-rol op en luister naar het hartje. Ook hier geldt: hoor je niks, dan betekent dat niet dat het hartje niet klopt. Dat geldt tot slot ook voor apps die beweren het hartje van je baby te kunnen horen.
Lees ook: Luisteren naar hartslag met doppler of doptone
Hoe snel klopt het hartje van een baby?
Jouw hart klopt tussen de 60 en 80 keer per minuut. Het hartje van je baby klopt veel sneller, namelijk tussen de 140 en 150 keer per minuut. Als je baby is geboren, klopt zijn hart weer langzamer: tussen de 110 en 130 keer per minuut.
Een bakerpraatje: je zou aan de hand van de hartslag kunnen ontdekken of je een meisje of een jongen krijgt. Is de hartslag van je baby 140 slagen per minuut of hoger dan krijg je een meisje, is de hartslag lager dan 140 slagen per minuut dan ben je in verwachting van een jongen. Leuk om te speculeren, maar het is natuurlijk geen betrouwbare manier om het geslacht van je baby vast te stellen.
Wat als het hartje niet klopt?
Het kan gebeuren dat je op een eerste echo of met de doptone het hartje niet ziet of hoort kloppen. Je hoeft dan niet meteen te schrikken. Soms is het nog te vroeg om het hartje te zien of horen kloppen. Het zou ook kunnen dat je minder ver bent dan je dacht. Onder de 6 weken moet het hartje nog beginnen met kloppen. Ook kan het gebeuren dat de embryo te diep ligt, waardoor de verloskundige er lastig bij kan komen. Meestal kun je een paar dagen later nog een keer terecht bij de verloskundige. Om zeker te weten of alles in orde is met je baby kun je soms doorverwezen worden naar een gynaecoloog.
Helaas is er soms wel reden tot zorg. Wat kan er aan de hand zijn?
- 01.
Afwijking van embryo: het kan gebeuren dat de ontwikkeling van de embryo niet goed gaat. Je lichaam besluit dan de zwangerschap af te breken. Het hartje gaat dan niet kloppen, of stopt met kloppen. Er volgt een miskraam. Ben je nog geen 12 weken zwanger en wordt er tijdens een echo ontdekt dat het hartje niet klopt, dan zal de verloskundige waarschijnlijk eerst afwachten of de miskraam zelf op gang komt. Gebeurt dat niet, dan kan de miskraam opgewekt worden of is er een curettage nodig. Lees ook: Kans op een miskraam: de cijfers en risicofactoren
- 02.
Hartafwijking: er kan ook iets mis zijn met het hartje zelf. Als de hartcellen zich niet goed ontwikkelen, kunnen ze niet goed samentrekken. In andere gevallen spreek je van een ernstige hartafwijking en stopt het hartje met samentrekken. Ook in deze gevallen zal er een miskraam of vroeggeboorte ontstaan.
Doorsturen naar het ziekenhuis
Als de verloskundige het hartje van je baby niet kan horen kloppen, zal ze een echo maken. Ziet ze dat het hartje niet meer klopt, dan zal ze met jullie bespreken wat de vervolgstap is. Daarbij speelt mee hoelang je zwanger bent en natuurlijk wat jij zelf wilt. Het kan zijn dat je wilt afwachten tot de miskraam vanzelf op gang komt. Je kunt ook doorverwezen worden naar het ziekenhuis als je dat fijner vindt. Daar kan de miskraam eventueel opgewekt worden met medicatie.
Lees ook: Relatietips: zo raak je elkaar na een miskraam niet kwijt.
Wat kan er misgaan?
Eén op de vijf zwangerschappen eindigt in een miskraam. Het is heel verdrietig en ingrijpend als dat je overkomt. Bijna altijd is het zo dat er iets verkeerd is gegaan met de celdelingen. Het kan een schrale troost zijn om te weten dat het aanleggen van het kindje niet goed is gegaan, en dat je lichaam het daarom niet verder laat groeien. Lees hier meer over het verloop van een spontane miskraam.
Bron: De Verloskundige
/c4246b63407149208cdf2dfd00444085/image.jpg)
/4d999d8602ce4b709fc429aceb66b005/image.jpg)
/4dc172958d364058a1945eaa711ee2e8/image.jpg)
/27dd107a7c5340e8875f55641097fef1/image.jpg)
/6768192e634e4331aafad6be2eca1660/image.jpg)
/cbeec13e336b4b188111ef791aecf26a/image.jpg)
/27cb12c3ad2a467bb061c34d14cb87cd/image.jpg)
/afede253ed1f47c590d9b502586cc170/image.jpg)
/1c1d56b6200847119524d19b0c9deb26/image.jpg)
