
Op je billen
Thuis vindt ze het geen ramp als ze met hun handen eten, maar in een restaurant worstelt Hilde met de 'goede manieren' van haar kinderen. Dat levert haar soms het schaamrood op de kaken op.
Spoedcursus
‘Wil je even op je billen gaan zitten?’ Geen reactie. ‘Ik zou het heel fijn vinden als je even op je billen gaat zitten. Hallo? Op je bil-len!’ Niks. ‘Als je nu niet op je billen gaat zitten krijg je geen toetje…. Ik tel tot drie. Een, twee, drie. Oké geen toetje… Ik zet je op de gang als je nu niet op je billen gaat zitten. Please?’ Met een paar dagen vakantie in het vooruitzicht, ben ik begonnen aan een kansloze spoedcursus tafelmanieren.Zwabberend opvoedbeleid
Thuis vind ik het niet zo’n ramp als ze met hun handen eten of iets eerder van tafel lopen, maar in een restaurant is dat toch net een ander verhaal. Helaas kunnen mijn kinderen dat verschil nog niet maken en dus kom ik mezelf en mijn zwabberend opvoedbeleid keihard tegen. Ik vertrouw er nu maar even op dat het personeel van het familiehotel waar we naar toe gaan ook begrijpt dat opvoeden niet over een nacht ijs gaat en dat mijn kinderen andere kwaliteiten hebben dan met mes en vork eten. En zo niet, dan rijden we na een paar dagen met het schaamrood op de kaken het vakantiedorp weer uit. Het is voor nu toch niet meer te redden!