Column Lucas: ‘Ik gun iedereen een kraamverzorgende als Nico de Kliko’

Onze columnist Lucas van de Meerendonk (37) keek door de horrorverhalen van andere ouders over de kraamverzorgende met enige vrees uit naar die van hen. En toen stond Nicolette op de stoep. ‘Ze had overal geduld voor en verzorgde ons alsof wij zelf de baby’s waren.’

Wanneer je voor het eerst een kind krijgt, komt er van alles op je af. Welke kinderwagen nemen we? Hebben we wel genoeg hydrofielen? En waarom krijg ik dat inbakeren maar niet voor elkaar? En dan is er ook… de kraamverzorgende.

Geschreven door

Lucas van de Meerendonk

Columnist

Lees ook: Wat doet een kraamverzorgende en wat niet?

Horrorhulp

Van tevoren hadden wij behoorlijk wat horrorverhalen gehoord van nieuwe ouders. Zo had de kraamverzorgende van de buren iets kapot gemaakt, maar ze bleef beweren dat ze er niets mee te maken had (wat gek was, want vader en moeder zaten continu boven met hun pasgeboren baby). Het liep zelfs zo hoog op dat de er afscheid werd genomen van elkaar.

Een ander bevriend stel vertelde dat hun kraamverzorgende wel wilde helpen met de baby, maar huishoudelijke klusjes ‘zaten echt niet in haar takenpakket.’ Wel had ze tijd om uitgebreid de LINDA. te lezen aan de keukentafel.

En dan was er ook nog een enorm personeelstekort, dus was het nog de vraag of we wel voor alle uren hulp konden krijgen. Kortom: wie ons ging helpen met onze spruit was nogal een ding in huize Van de Meerendonk. En dan druk ik het nog zacht uit.

Lees ook: De kraamverzorgende bevalt niet, wat nu?

Hulp bij de rugbyhouding

Vlak nadat Koosje was geboren, ging de deurbel. Voor ons huis stond een vrouw met kort grijs haar, een kekke bril en vooral een enorme glimlach. ‘Hoi, ik ben Nicolette.’ Vanaf dat moment wilde ik dat Nicolette bij ons kwam wonen.

Ze leerde mij hoe ik mijn vriendin kon helpen met ‘aanleggen’ (had echt nog nooit gehoord van de rugbyhouding), dat je echt elke keer moet temperaturen (waarom Koosje alleen bij mij poept, is echt een raadsel) en echt goed dat hoofdje ondersteunen (jeetje, wat is het eng om die kleertjes uit te trekken. EN HOE WERKT DE  SLUITING VAN DIT ROMPERTJE?!).

Nico de Kliko

Nicolette had overal geduld voor en verzorgde ons alsof wij zelf de baby’s waren. Zo maakte ze elke ochtend een kom met vers fruit en yoghurt. Met daar bovenop nog een enorme dot jam. ‘Ik eet echt alles. Mijn bijnaam is dan ook Nico de Kliko,’ vertelde ze met die enorme glimlach op haar gezicht.

Ik deed in die periode ook mee aan de finaleweek van De slimste mens en elke avond, rond een uur of half negen, kreeg ik steevast een berichtje van haar: ‘O, ik ben zo zenuwachtig voor je. Ik hoop heel erg dat je door bent.’ Nicolette leefde intens mee en niets was te veel voor haar. Ze verschoonde de bedden, poetste de randjes van de wc’s schoon en hield de tijd van het kraambezoek in de gaten. ‘Het is tijd om te gaan,’ riep ze dan resoluut naar onze gasten.

Dot jam

Het was erg fijn dat iemand zei wat wij ook dachten maar niet durfden te zeggen. Nu, vier jaar later, krijg ik nog steeds af en toe een berichtje van haar. Als ze bijvoorbeeld een leuke uitzending van het NOS Jeugdjournaal heeft gezien. Of ze geeft haar mening over een deelnemer van De slimste mens.

En ik neem nu heel af en toe een dot jam in mijn yoghurt en denk dan met een grote glimlach aan haar. Ik gun iedereen in zijn kraamtijd een Nico de Kliko.