Het is zomer en we gaan naar een spetterbad in de buitenlucht. Eerst twijfel ik een half uur over wat ik zelf aan moet trekken. Bikini-badpak-bikini-badpak-bikini-badpak. Zonde van m'n tijd, maar ik had kunnen weten dat dit een ding zou worden. Wat ik niet had voorzien, was dat ik daarna nog meer vertraging zou oplopen, omdat ik niet kan besluiten wat ik mijn dochter zal aantrekken voor een middagje spetteren in de zon.
Er ligt een roze badpak voor haar klaar, met unicorns. Een turquoise bikini, ook met unicorns. En een lila zwembroekje, zonder unicorns. En natuurlijk haar zwembandjes. Van die zwembandjes weet ik zeker dat ze die aan krijgt, maar ik twijfel tussen de andere drie.
Lees ook: Wendy: Ik stoor me aan alle peuters op iPads in de ontbijtzaal
Keuzestress
Een badpak. Misschien te warm. Geen enkele reden om de hele dag met een plakkend stuk stof over je buik te lopen als je vier jaar oud bent. Bovendien: ík vind het prettig om mijn buik te bedekken (full disclosure: te 'slightly shapen'), mijn dochter is daar gelukkig nog niet mee bezig. Ik zou willen dat ik daar zelf ook niet mee bezig was, en trek alsnog mijn bikini aan, omdat ik haar niet het signaal wil geven dat een buik - in welke vorm dan ook - bedekt moet worden.
Ook voor haar een bikini dan? Nee, dat slaat nergens op. Waarom zou ik haar in hemelsnaam iets aantrekken wat bedacht is om een buik te ontbloten maar borsten te bedekken? Waarom heb ik überhaupt een bikini voor haar gekocht? Weg met dat ding. Haar paarse zwembroekje it is.
Nee wacht... Ik kan me nog goed herinneren dat ik het in mijn tienerjaren ongelooflijk ongemakkelijk vond dat er foto's bestonden van mij toen ik klein was, waarop ik alleen een zwembroekje aan had. Dat waren absoluut onredelijke gevoelens, maar ze waren er wel. Wil ik mijn dochter later, als ze door een wat ingewikkeldere fase heen gaat, opzadelen met dezelfde gevoelens als waar ik mee worstelde?
Nee. Dus toch dat badpak. Nee, bikini! Nee, zwembroek. Shit…
Lees ook: Zwemmen met je kind: 7 tips om het makkelijker én leuker te maken
Waarom heb ik toch niet zo'n UV-pakje voor haar gekocht? (Omdat ze al een badpak, bikini en zwembroekje heeft.)
'Lieffie, wat wil je aan naar het spetterbad?'
'M'n Elsa-jurk!'
'Dat is niet zo handig in het water…'
'IK WIL M'N ELSA-JURK AA-HAA-HAAAAAN!'
Zwembroekje
Veel later dan gepland arriveren we bij het spetterbad. Ze heeft haar paarse zwembroekje aan. En haar zwembandjes. Ik kijk eens rond. Ik zie geen enkele peuter of kleuter in een zwembroekje. Ik zie badpakken. UV-pakjes met lange mouwen. Bikini's. Lange shorts. Is dit omdat we in de grote stad zijn? Hebben al die andere ouders hier net zo lang mee geworsteld als ik, en een andere keuze gemaakt? Of is het gewoon heel vanzelfsprekend tegenwoordig, dat je je dochter niet in alleen een zwembroekje rond laat lopen, en was ik daar niet van op de hoogte?
Lees ook: Waarom zwembandjes alleen niet genoeg zijn
Ik kom er niet achter. Ik vind het vreselijk dat ik bezig ben met wat ze aan heeft, maar kan mijn gedachten niet stoppen. Ik wil gewoon doen of het de normaalste zaak van de wereld is dat mijn dochter in een zwembroekje rondloopt. Maar waarom zie ik dan geen enkel ander kind zoiets dragen?
Het maakt haar allemaal niet uit: ze spettert het hele spetterbad door, en komt alleen af en toe snel wat eten of drinken. Aan het eind van de dag trek ik haar badstof cape over haar hoofd, en wissel daaronder haar zwembroekje om voor een onderbroek.
Lees ook: Wendy is een tikkiemoeder: 'Niet iedere ouder heeft tijd en zin om overal aan mee te helpen
'Mama, volgende keer wil ik niet m'n zwembroek aan…'
O help, daar zal je het al hebben - het is haar ook opgevallen, ik had haar gewoon iets anders aan moeten trekken.
'Hoezo niet lieverd?'
Ze kijkt me kwaad aan: 'Deze heeft geen unicorns!'
Ik geef haar een knuffel en beloof dat ze volgende keer haar unicornbadpak aan mag. Óf alleen het broekje van haar unicornbikini. Maar goed dat ik die nog niet écht heb weggegooid.
Wendy van Poorten is hoofdredacteur van Ouders van Nu en schrijft columns over de kleine grote dingen die ze zoal met haar dochter Mea meemaakt. Meer columns van Wendy lezen? Dat kan hier.
