Lees ook: De bevalling, wat kun je verwachten?
Nattigheid
'Midden in de nacht. Ik schrik wakker van nattigheid. Heb ik in bed geplast? Ik sluip naar het toilet om te kijken wat er aan de hand is. Een beetje vocht met een roze tintje. Dit móét wel vruchtwater zijn. Ik laat Jeroen slapen terwijl ik een schone onderbroek pak. Mijn gerommel wekt hem. "Wat ben je aan het doen?" vraagt hij slaperig. "Ehh, ik denk dat mijn vliezen zijn gebroken," antwoord ik. Hij is verrast maar ook nuchter. Ik ben rustig, dus blijft hij dat ook. Ga nog maar even slapen, ik roep als er wat is. De verloskundige bellen we straks wel, die ligt nu ook te slapen.
Geen risico's
Ik begin lichte krampjes te voelen. Ze worden steeds een beetje sterker. Ik moet op mijn ademhaling gaan letten. Het helpt om de weeën weg te krijgen. Zo kom ik er wel een beetje in. "Voel je al wat?" vraagt Jeroen. Hij wilde slapen maar dat lukt hem niet meer. Vanuit bed bellen we de verloskundige. "Ga maar naar het ziekenhuis," zegt ze resoluut. Mijn eerste bevalling ging razendsnel en ik kreeg ook bloedingen. Ze wil geen risico's nemen.
Even wachten
We moeten nog wel wachten op opa en oma. Zij blijven vannacht bij onze dochter Julie. Een uur later stappen we bepakt en bezakt het ziekenhuis in. Even wachten op de gang, totdat de kamer met het bad klaar is. Weer een wee. Ademhalen. Beetje vooroverhangen. Jeroen staat naast me, de lege maxicosi nog in zijn hand. Laat mij maar m'n ding doen. Hij voelt het perfect aan.
Ook interessant: Bevallen: thuis of in het ziekenhuis?
Flow
Ik zit in een lekkere flow. Alles onder controle. De kamer is klaar. En ze willen een infuus prikken, voor het geval dat ik weer bloedingen krijg. Ik moet in een stoel gaan zitten en mijn arm gestrekt houden. De weeën denderen door en de verpleegkundige prikt mis. Wat een gedoe. Snel, er komt weer een wee. Ze prikt. Weer mis. Stop even met proberen alsjeblieft. Eerst die wee!
Geklooi
Er wordt iemand bij gehaald. Ze blijven klooien. Ik ben de controle over mijn lijf kwijt. De weeën voelen nu ook veel heftiger. Haal me uit die stoel! De andere verpleegkundige probeert opnieuw te prikken als ik op bed lig. Eindelijk, het lukt. Een sterke wee volgt direct. Ik moet ervan overgeven. Nu de rust terugkrijgen. Vijf tellen inademen, acht tellen uit.
Teleurstelling
Eerste controle. Dat móét tien centimeter ontsluiting zijn, het doet zo veel pijn. Maar nee. Vijf pas. Wat een teleurstelling. Gelukkig is het bad klaar. Ik zak in het warme water. Meteen ontspanning. Weeën weer de baas.
Ook leuk: Supersnel bevallen: 'Hij viel op de grond. Dat geluid vergeet ik nooit meer'
Bewegende buik
Jeroen zit naast me. Af en toe vraagt hij iets. Of geeft een hand. Ik knik. Meer lukt niet. Het is oké. De weeën veranderen. Ik voel meer druk. De vorm van mijn buik verandert helemaal! Het liefst wilde ik een bad-bevalling, maar dat kan niet. Bij een eventuele bloeding moeten ze snel kunnen schakelen. Bij persweeën moet ik dus het bad uit.
Wauw
Mijn baarmoeder trekt samen. Voorzichtig afdrogen. Naar het bed. Nieuwe controle. Wauw, volledige ontsluiting, zomaar ineens! "Als je een wee voelt, duw je rustig mee," zegt de verloskundige. Dat klinkt nog relaxed, maar ze doet haar handschoenen al aan. Het gaat echt gebeuren! Eén keertje meepersen. Daarna drie keer op een wee.
In de weg
De baby zakt, ik voel het. Jeroen blijft ter hoogte van mijn hoofd staan. Hoe ver is het? Ik pers weer. "We zien de haartjes!" roept de verloskundige. Maar er zit iets in de weg. Mijn volle blaas. Een katheter wordt geplaatst. Even vervelend, maar persen is pijnlijker. Hup en door. Zo veel druk! Volgende wee. Persen. Het hoofdje staat al, maar de wee valt weg. "Probeer het weg te zuchten," zegt de verloskundige. Dat lukt niet!
Lees meer: Johannekes bevallingsverhaal: 'De app zegt dat we de ambulance moeten bellen'
Even wrikken
Alles in mijn lijf roept dat hij eruit moet. Ik pers toch. Het hoofdje is geboren, maar de schouders nog niet. Beetje wrikken door de verloskundige. Nog even. Ja, hij is er! Hij huilt meteen. Onze blakende, gezonde baby! Hij wordt op mijn borst gelegd. Een minuut geleden zat je nog in mijn buik en nu lig je erop. Zo bijzonder. Je bent zo welkom in ons gezin, lieve Tijs.'
6 uur later
Naam: Tijs • Lengte: 53 cm • Gewicht: 4148 gram
Tekst: Janou Zoet
