Annemarie Geerts @demammavan (49): 'Had ik als moeder maar eerder gedaan wat ik zelf wil, en niet wat verwacht wordt'

'Voordat ik moeder werd en in de periode die je het eerste deel van mijn ouderschap zou kunnen noemen (Annemarie heeft acht kinderen in de leeftijd van 5 tot 25 jaar), was ik te veel bezig met wat anderen vonden.

Terugkijkend was ik te veel gefocust op wat hoort en wat scoort, in plaats van wat ik diep vanbinnen wilde.

Lees ook: Annemarie heeft acht kinderen: 'De moeder die ik nu ben, had ik mijn eerste kind ook gegund'

Mijn verleden vormde me

Een paar jaar geleden veranderde dat tijdens het schrijven van mijn eerste boek Komt goed, waarin ik voor het eerst nadacht over hoe mijn verleden me vormde. Ik werd steeds opener over het geweld en misbruik dat ik had meegemaakt en kwam daardoor in aanraking met mensen die soortgelijke dingen hadden meegemaakt.

Na al die jaren voelde ik me eindelijk gezien, begrepen en gehoord. Ik leerde dat ik er mag zijn, gewoon zoals ik ben en met de verhalen die bij mij horen. Dat was een verademing.

Lees ook: Sarah (40): 'Had ik maar van tevoren nagedacht over wat voor ouder ik wil zijn'

Doen wat ik diep vanbinnen wil

Het zorgde voor een transformatie die een uitwerking had op mijn relaties met familieleden, vrienden, mijn kinderen en uiteindelijk ook mijn volgers. Ik doe niet meer wat er van me verwacht wordt, maar wat ik diep vanbinnen wil. Dat is ontzettend bevrijdend.

Kerst vieren wij bijvoorbeeld alleen met ons eigen gezin, daarmee besparen we onszelf die rondrit langs families door het land. Ook kinderfeestjes vieren we niet meer, omdat ik vond dat het te ver af stond van wat werkelijk belangrijk is - aandacht voor elkaar en samen een taartje eten. Ik gaf borstvoeding tot mijn kinderen 4 jaar oud waren, nou en?

Lees ook: Intergenerationeel trauma: 'Ik wilde het trauma van mijn moeder niet doorgeven aan mijn kinderen'

Loslaten

Doordat ik ben gaan staan voor mezelf en wat ik belangrijk vind, heb ik mensen los moeten laten. Soms omdat dat goed voelde, soms omdat zij niet achter mijn nieuwe levenshouding staan. Daarvoor in de plaats kwamen mensen met een soortgelijke kijk op het leven, die me bovendien accepteren zoals ik werkelijk ben.

Natuurlijk was die verandering moeilijk. Toch ben ik blij dat ik het heb gedurfd. Eindelijk ben ik echt mezelf: in mijn rol als moeder, in mijn andere relaties en op mijn online kanalen.

Binnenstebuiten

Een voorbeeld: een van mijn oudere zoons deed als kind altijd zijn sokken binnenstebuiten aan, omdat hij dat lekkerder vond zitten. De borduursels zagen er daardoor een beetje vreemd uit. Toen hij naar de middelbare school ging, zei ik: doe dat maar niet meer. Ik was bang dat zijn klasgenoten het raar zouden vinden en dat hij buiten de groep zou vallen.

Mijn tweeling (12 jaar oud) gaat sinds dit schooljaar naar de middelbare school. Ze hebben allebei een nogal uitgesproken kledingsmaak. Als ze uit school komen en zeggen dat daarop wordt gereageerd, dan hebben we daar een gesprek over.

Lees ook: Goed om te weten: zo draag jij als ouder bij aan het (negatieve) zelfbeeld van je kind

Wees volledig jezelf

Ik zeg mijn kinderen nu: alleen als je volledig jezelf bent, omring je je met mensen die je accepteren voor wie je werkelijk bent. Je mag daar van af stappen, omdat je er bij wilt horen, maar besef wel dat je dan je kiest voor mensen die je niet nemen zoals je bent. Is dat het waard?

Zij kunnen die keuze nu al maken, ik maakte 'm pas toen ik ver in de 40 was. Had ik maar geweten hoe belangrijk het is om mensen om je heen te verzamelen die echt bij je passen, denk ik nu. Dan was ik jaren eerder al veel energieker, vrijer en gelukkiger geweest.'

Het nieuwe boek van Annemarie Geerts Wat niemand weet gaat over de zoektocht naar haar ware zelf en verschijnt op 31 oktober.