32x wat je ontdekt als je net bent bevallen

Na al die uren intense pijn en spanning weet je het zeker: dít nooit meer. Hoe zetten sommige vrouwen tien kinderen op de wereld alsof het niets is?

Je onderkant voelt alsof er een egel in is ontploft. En je hoeft niet te weten hoe het er daar uitziet.

Je trilt als een gek. What's happening, waarom heb je je lichaam niet onder controle?

Als je baby eenmaal op je borst ligt, voel je: dus dít is intens geluk. Dit moment mag dan wel weer eeuwig duren.

Oeh, zo'n baby is wel glibberig! Waar komt al dat witte smeer vandaan?

Oh ja, er is ook nog zoiets als een placenta. Is je kind er net uit, moet de placenta óók nog geboren worden. En dat is bijna nog vervelender dan het hele kind.

Zo'n hechting zou wel meevallen omdat je toch nog in de high van de bevalling zit: mooi niet dus. Alsof ze nog even met een mes de naam van je baby erin willen kerven.

Een bevalling is sowieso NIET hoe het gaat in films. Wie schrijft die scripts, werkt er dan geen enkele moeder in Hollywood? Lees ook: Alles wat je wilt weten over ontzwangeren

Die eerste keer douchen na een bevalling is ... nogal een ding. Als Bambi tril je op je benen, je weet even niet wat je met je lijf aan moet en dan al dat bloed overal. Kan iemand een schone handdoek aangeven?

Toen je je kraampakket binnenkreeg moest je er nog om lachen, maar nu kun je niet meer zonder die grote kraamverbanden. En dat blijft nog wel een tijdje.

Je wist niet dat bloed een geur had. Tot nu.

Aambeien. Ook dat nog.

Naar de wc gaan zoals vroeger zit er voorlopig niet meer in. Een spoelfles is je beste vriend.

Nog zo'n mijlpaal: de eerste keer dat je een number two moet doen. Adem in, adem uit ... Lees ook: Tips voor de eerste keer poepen na de bevalling

Bij elk prutteltje of kuchje van je baby denk je: is dit normaal? Gelukkig heb je daar de Ouders van Nu-app voor.

Hoe kun je ooit tot rust komen als je baby je 24/7 nodig heeft? Slapen als de baby slaapt, zeggen ze dan. En op dat moment komt precies de verloskundige voor een check, staat er visite voor de deur of, ja hoor, je baby is alweer wakker.

Die mensen die pas na zes weken kraamvisite uitnodigen, hebben wel een punt. Want terwijl de collega van de buurvrouw van je nicht niet ophoudt met praten, kun jij alleen maar aan je bed denken.

19.30 is 19.30 uur, mensen. En sta dus niet om 19.21 of 19.37 uur op de stoep. Jij en je baby hebben een weldoordacht schema met maar héél weinig speling.

Waarom heeft niemand je iets verteld over naweeën? Dat die wekenlang kunnen duren – en gewoon evenveel pijn doen als normale weeën?

Met al dat nachtzweten kun je je beddengoed elke dag wel verschonen. Maar ach, deze dagen hangen toch al van plakkerigheid aan elkaar. Goeie vraag: Hoelang duurt het voordat je weer jezelf bent na een bevalling?

En dan hebben we het nog niet eens over de melk – gemixt met babyspuug – overal. Je beddengoed, kleding en de dertig hydrofiele doeken die om je bed heen zwerven. En die geur.

'Als er een baby wordt geboren, wordt er ook een moeder geboren' – zeg maar gerust: een melkfabriek. Hoe kom je ooit nog aan iets toe als je continu je baby moet aanleggen?

Over aanleggen gesproken: je krijgt er een heel woordenboek aan nieuwe termen bij. Stuwing, tepelkloven, aanleggen, tongriempje, zoogkompres, tepelhoedjes, toeschietreflex, mondje terug. Binnen no time ben jij een kenner.

Kruiken maken, flesjes afwassen, kolven, bedje verschonen, wassen draaien, wassen opvouwen, spuug opruimen, baby troosten, beschuit met muisjes smeren: wat deed je vroeger met je tijd?! En waarom heb je daar niet meer van genoten?

Elke keer als je doucht sta je weer met een bosje uitgevallen haar in je handen. Je mist die volle lokken uit je zwangerschap.

In de kraamweek kun je om alles in huilen uitbarsten. Je laat gekolfde melk vallen. Je koffie is te koud. Je moeder neemt niet op. Je krijgt melkhagelslag op je brood in plaats van pure. Dat zijn serieuze problemen, ja?!

Zo'n lieve kraamverzorgende, kan ik die ook op andere momenten in m'n leven inzetten? Jij kunt wel wennen aan die lekkere ontbijtjes op bed.

De ene stoel is de andere niet. Want au, je onderkant is na al die tijd nog stééds niet dezelfde.

Mom brain is real. Je vergeet alles wat de kraamverzorgende je heeft verteld, raakt overweldigd door voedingsschema's en laat van alles uit je handen vallen. Zolang het je baby maar niet is.

En terwijl jij langzaam van geradbraakt naar iets minder geradbraakt gaat, krijg je ruimte in je hoofd voor de vraag: hoe werkt dat eigenlijk, een baby in huis? Op de bevalling en borstvoeding was je wel een beetje voorbereid – maar waarom was hier geen cursus voor?

Je zou niet wéten wat je zou moeten zonder hulp, van je partner, kraamverzorgende, familie, buurvrouw et cetera.

Zodra je je lieve baby vasthebt, denk je: dit is het mooiste op aarde. En je zou het zo weer doen (maar voorlopig even niet).

Lees ook: 28x wat je ontdekt als je tweede kind is geboren