Zwangerschap van Wendy (33) op afstand gemonitord, nadat eerste baby overleed: 'Gaf rust'

Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Een vrouw met zwangerschapsdiabetes heeft naast afspraken met verloskundigen, en de gynaecoloog ook afspraken met een verpleegkundig specialist of internist, diabetesverpleegkundigen en diëtisten.

Maar wat nou als een deel van die afspraken vervangen kan worden door een digitaal systeem, waardoor de zwangere in de gaten gehouden kan worden vanuit huis? Steeds meer ziekenhuizen werken hiermee, waaronder het St. Antonius Ziekenhuis.

Schadelijk voor zowel moeder als baby

Wendy, die niet met achternaam in de krant wil, verloor vijf jaar geleden tijdens haar eerste zwangerschap haar kind door zwangerschapsdiabetes. Met 37 weken voelde ze dat ze minder leven in haar buik. Tijdens een echo bij de verloskundige leek alles oké, maar kreeg ze de tip om een schepje suiker in haar thee te doen. Daar worden baby's vaak levendiger van. 'Die avond kreeg ik harde buiken. Ik voelde nog wel beweging, maar langzamer dan anders.'

Lees ook: Gynaecoloog Marjon de Boer over je baby voelen bewegen in je buik

De verloskundige kwam, maar hoorde geen hartje meer. Met piepende banden reden Wendy en haar partner naar het ziekenhuis. Daar bleken haar suikers véél te hoog en daardoor was haar placenta gestopt met werken. 'Ze vroegen aan me of ik niks van de diabetes had gemerkt. Ja, ik moest veel plassen en had veel dorst, maar ik weet het aan de zwangerschap.'

Zwangerschapsdiabetes kan ontstaan doordat het lichaam tijdens de zwangerschap extra insuline nodig heeft om de suiker uit voeding te verwerken. Dat komt door de zwangerschapshormonen. Soms kan de alvleesklier die vraag niet aan en dat kan schadelijk zijn voor zowel moeder als baby, daarom moeten vrouwen op een speciaal dieet en sommigen van hen moeten insuline bijspuiten. De zwangerschapsdiabetes verdwijnt meestal weer na de bevalling.

Minder vaak op en neer en extra controle

Tijdens Wendy's tweede zwangerschap was ze vanaf het begin onder controle in het ziekenhuis. Het was een spannende tijd, want ze was veel alerter op het gedrag van de baby in haar buik. Hoe vaak beweegt ze? Gaat ze achteruit? Ze liet extra hartfilmpjes maken en had elke twee tot drie weken echo's om de groei in de gaten te houden.

Daarnaast had ze ook deze keer zwangerschapsdiabetes, waarvoor ze haar suikerwaardes noteerde in een boekje en deze elke week besprak in het ziekenhuis. Gelukkig beviel ze van een gezonde dochter.

Vorig jaar raakte ze zwanger van haar derde kind. Ook deze keer had ze zwangerschapsdiabetes en moest ze aan de insuline, maar nu werd ze door het St. Antonius gemonitord op afstand. Via een app kon ze vragen stellen aan een verpleegkundige en ze noteerde hier haar suikerwaardes, waar de app op reageerde.

'We zien dat je waarde stijgt, spuit wat insuline bij', bijvoorbeeld. Of deze herinnerde haar eraan dat ze haar waardes moest checken.

'Zo kreeg ik sneller antwoord van het ziekenhuis, had ik meer rust omdat ik minder vaak op en neer hoefde en had ik het idee dat ik extra onder controle stond', zegt ze. Dat is ook zo, zegt verpleegkundig specialist Marjon Rennings. Waar de zwangeren met zwangerschapsdiabetes normaal gesproken eens per week hun waardes in het ziekenhuis bespraken, is er nu constant zicht op hoe hun suiker zich gedraagt.

Lees ook: Lauren had zwangerschapsdiabetes: 'Voor een zoetekauw als ik was dat niets minder dan een marteling'

Levert tijd op

Het St. Antonius ziet 250 tot 300 vrouwen met zwangerschapsdiabetes per jaar en die groep stijgt, ziet Rennings. Dat deze groep minder vaak naar het ziekenhuis hoeft te komen, is voor henzelf een uitkomst, maar ook voor het ziekenhuis.

'Soms zagen we tijdens de wekelijkse controle dat er al een hele week verhoogde bloedsuikers waren, maar het gebeurde ook andersom. Dan kwam iemand voor controle maar was er niets aan de hand. Voor de vrouwen zelf is het belastend om te komen, maar monitoring via de app levert ons als zorgverleners ook tijd op.'