Zo belangrijk zijn knuffels voor kinderen

De band die sommige kinderen opbouwen met die ene speciale knuffel (of pop of doekje) kan enorm sterk zijn. Het beste vriendje gaat overal mee naartoe en mag ab-so-luut niet in de wasmachine. Hoe zit dat?

Waarom zijn zoveel kinderen aan een bepaalde knuffel of ander knuffelbaar item? De Britse kinderarts Donald Winnicott was een van de eerste die in de jaren zestig onderzoek deed naar kinderen en hun knuffels. Hij ontdekte dat kinderen troost en veiligheid halen uit hun knuffel. Is mamma niet in de buurt, dan hebben ze zo een vervanging voor haar. Ook kan een knuffel ervoor zorgen dat een kind een eerste stap kan zetten richting zelfstandigheid. Door een knuffel of ander geliefd object overal mee naartoe te slepen, durven ze meer dan zonder hun teddybeer, doekje of pop.

Lees ook: Knuffelen met je baby, waarom het zo belangrijk is

In je eigen bed

Niet elk kind hecht zich aan een bepaalde knuffel. Een studie toont aan dat dit geldt voor zo’n 70 procent van de jonge kinderen. Opvallend genoeg vooral in de westerse wereld, want in bijvoorbeeld Japan ligt dit percentage veel lager (38 procent). Dit heeft volgens deskundigen te maken het het feit dat westerse kinderen vaak al vanaf jonge leeftijd op een eigen kamer slapen. In andere landen is het gebruikelijker dat kinderen bij de ouders slapen en onderzoekers vinden het aannemelijk dat ze hierdoor minder behoefte hebben aan een knuffel om tegenaan te kruipen.

Ook interessant: Kun je een baby verwennen?

Van Kenia tot Denemarken. Overal ter wereld hebben ze eigen opvoedmethodes. Op deze manier worden kinderen in andere landen grootgebracht.

Intuïtief geloof

Ook Bruce Hood, van de universiteit van Bristol, en Paul Bloom van Yale University in de VS, wilden weten waarom kinderen zo gehecht kunnen raken aan een knuffel. Zij ontdekten dat kinderen stiekem geloven dat hun knuffel leeft. ‘De kinderen weten dat deze objecten niet leven, maar ze geloven erin alsof ze dat wel doen,’ zegt professor Hood.

Dit wist je als ouder natuurlijk allang. Maar wist je ook dat dit een groot voordeel kan zijn? Vind je kind iets eng of spannend bijvoorbeeld, dan laat hij het beer eerst proberen en dan durft hij zelf ook. Doe hier vooral je voordeel mee: lust je kind geen spruitjes? Grote kans dat hij ze wel eet als beer eerst een hapje neemt.

Te oud?

Is je kind al wat ouder en nog steeds enorm gehecht aan zijn lievelingsknuffel en maak je je hier zorgen over? Nergens voor nodig. Onderzoek uit 1987 toont aan dat het helemaal niet erg is als een kind lang gehecht blijft aan een knuffel. Zolang je kind zich hier veilig(er) door voelt, lekker laten gaan.

Kinderarts Sears adviseert ouders dan ook om kinderen zelf te laten bepalen of en hoelang ze behoefte hebben aan een favoriete knuffel. ‘Natuurlijk kun je afspraken maken en grenzen stellen over het overal mee naartoe nemen van de knuffel. Maar als hij in bed nog steeds met zijn knuffel wil slapen, laat hem. Hij bepaalt zelf wanneer hij daar afscheid van neemt.’

Bron: AD, Scarymommy, The Guardian,Wolf, AW, Lozoff B: Object attachment, thumbsucking, and the passage to sleep, Winnicott DW: Ego integration in child development – Beeld: GettyImages

Lieve knuffels en knuffeldoekjes: