Voor Bram van der Beek en zijn vrouw was het pleegouderschap iets wat ze eigenlijk altijd wilden. Toen hun twee biologische kinderen uit de luiers waren, was de beslissing dan ook snel gemaakt.
'Hoe je opgroeit, maakt álles uit voor je verdere leven, maar je hebt niets te kiezen. Wij hebben het goed thuis. We voelden heel sterk dat als we daarin kunnen delen, we dat moeten doen', aldus Van der Beek die naast pleegouder vooral bekend is als wethouder in Ede namens de ChristenUnie.
Lees ook: Pleegouder worden: wat houdt het in?
Cadeautjeskind
Van der Beek 'kreeg' zijn pleegkind toen hij nog maar 9 maanden oud was. Inmiddels is hij 6 jaar en volledig onderdeel van het gezin Van der Beek. 'We vieren ook altijd zijn aankomstdag met cadeautjes. Ik noem hem mijn cadeautjeskind', aldus de pleegouder.
Hij vertelt over het pleegouderschap aan de eettafel van Esther uit Ede. In de zithoek van de woonkamer staat een lege babybox. 'Die heb ik maar laten staan', vertelt ze. Ook Esther is pleegouder, maar omdat zij crisispleegouder is, gebruiken we alleen haar voornaam en komt ze niet herkenbaar in beeld.
Ik heb ook wel eens een baby van 9 dagen oud thuis moeten ophalen. Nou, toen heb ik wel even een potje zitten huilen in de auto
Esther (51)
De 51-jarige moeder van vier biologische zoons vangt al jaren pleegkinderen op. 'We begonnen tien jaar geleden, toen onze jongste zoon 8 was', vertelt de Edese.
Sindsdien hebben tientallen kinderen van allerlei leeftijden een tijdelijke maar veilige plek bij haar gevonden. Momenteel heeft de zorg over twee pleegkinderen, van 7 en 5 jaar oud.
Lees ook: Wendy zorgt voor haar 54e pleegkind: 'Ik wilde niet nog een kind hebben, maar wel helpen'
Pas 9 dagen oud
Standaard boekt ze extra ruimte voor een baby als haar gezin op vakantie gaat. Want samen met haar man richt ze zich ook op crisisopvang voor baby's: vaak gaat het dan om baby's die uit heel heftige thuissituaties komen. Esther en haar man kunnen dan midden in de nacht een telefoontje krijgen.
'Ik herinner me altijd nog het baby'tje dat uit een gezin met veel huiselijk geweld kwam. Het kind was helemaal verstijfd van angst. En ik heb ook wel eens een baby van 9 dagen oud thuis moeten ophalen. Nou, toen heb ik wel even een potje zitten huilen in de auto hoor', vertelt ze.
Over contact met de biologische ouders zijn Esther en Van der Beek het roerend eens: dat is misschien wel het allerbelangrijkst om een goede pleegouder te kunnen zijn.
Traumatiserend
'Je haalt een kind weg bij haar of zijn ouders. Dat is per definitie traumatiserend', aldus Van der Beek. 'Dan is het juist superbelangrijk om meteen contact met de ouders te zoeken en te onderhouden.'
Esther knikt. 'Dat is bij mij wel soms wat lastiger omdat er ook wel eens politie of justitie bij betrokken is en de ouders het niet altijd eens zijn met de plaatsing.'
Of als er sprake is van een taalbarrière. 'We hebben hier ook een tijdje een baby uit een asielzoekerscentrum gehad. Haar moeder kwam uit Eritrea en heeft onderweg naar Nederland alle nare dingen die je kunt bedenken meegemaakt.'
Lees ook: Laura (38) en haar gezin namen een vluchteling in huis: 'Ik zag hem als mijn derde kind'
Hechting
'Dus toen ze hier aankwam, was ze duidelijk psychisch in de war. Haar dochter kwam bij ons toen ze 6 maanden oud was en bleef een halfjaar. Dat was precies de leeftijd waarop een kind zich begint te hechten. En dat deed het meisje dus bij míj, in plaats van haar eigen moeder.'
Esther benaderde de moeder van het meisje meteen, maar door de taalbarrière was communiceren lastig. 'Het enige wat we konden, was naast elkaar zitten op de bank met haar dochter erbij.'
Verschil maken
Ondanks de heftige situaties waar pleegouders zoals Esther of Van der Beek soms bij betrokken worden, zouden ze allebei niet meer anders willen. 'Sommige mensen halen voldoening uit vrijwilligerswerk bij een sportclub, of houden perkjes in hun straat bij.
Bovendien is dit ontzettend leerzaam. Neem nou dat gezin uit Eritrea; daar leren mijn gezin en ik zo veel van. Dit is míjn ding, dit is hoe ik het verschil wil maken', besluit Esther stellig.
Om aandacht te vragen voor het (groeiende) tekort aan pleeggezinnen, houden pleegzorgorganisaties in Nederland van 29 oktober tot en met woensdag 5 november de Week van de Pleegzorg.