De 3 H’s: hangerig, huilerig en humeurig

In het eerste jaar maakt je kind grote mentale sprongen: hij leert heel veel. Tijdens een sprong kan je baby hangerig, humeurig en huilerig (3 H’s) zijn. Ook peuters maken deze sprongen door. Lees hier wat dit inhoudt en hoe je kunt helpen.

Wat zijn sprongetjes?

Een sprongetje is een mentale groeispurt. Je kind groeit lichamelijk, maar hij kan ook in een korte periode een flinke mentale ontwikkeling doormaken. Dat is aan de ene kant heel fijn, want je baby kan na zo’n mentale sprong opeens veel nieuwe dingen en ontdekt de wereld op een nieuwe manier. Maar die sprongen vragen ook wel iets van jou, omdat je baby dan vaak tijdelijk huilerig, humeurig en hangerig is (de 3 H’s). Geen land mee te bezeilen dus, en dat kan vermoeiend zijn en je onzeker maken.

Lees meer: Sprongetjes: de mentale sprongen van je baby in het eerste jaar

Sprongetjes zijn tijdelijk

Soms lijkt het wel of zo’n mentale sprong een eeuwigheid duurt. Je hebt je handen vol aan je baby. Hij is sneller moe en minder tevreden, vraagt meer aandacht en dan niet op een ‘gezellige’ manier. Hij doet dat natuurlijk niet met opzet. Zo’n ontwikkeling is voor je baby een grote stap. Alle nieuwe dingen die hij leert moeten zijn hersenen verwerken en dat kost veel energie. Je baby wordt daardoor sneller moe en daarom huilt hij meer of langer of is hij ontroostbaar. Dat kan voor jou pittig zijn, maar onthoud dat het een signaal is van vooruitgang.

En echt, zo’n sprong is tijdelijk. Opeens is de groeispurt voorbij, klaart de lucht op en lijkt het bijna alsof je een ander kind hebt. Hij is weer vrolijk en wil graag zijn nieuwe vaardigheden aan je laten zien of horen. Hoe lang een sprongetje duurt is niet te zeggen, omdat het per kind en per fase verschilt. Het kan een paar weken duren, maar de sprong kan ook in een paar dagen genomen zijn.

Lees meer: Huilt je baby? Geef niet meteen de borst of fles

Hoe herken je een sprong?

Een sprong bestaat uit twee verschillende fases. Het begint met een ‘lastige’ periode, die je kunt herkennen aan de drie H’s: hangerig, huilerig en humeurig.

Hangerig: je baby of peuter steekt aldoor zijn handjes naar je uit omdat hij opgetild wil worden, of hij wil niet eten of slaapt veel langer dan normaal. Kortom: je kind zit niet lekker in zijn vel.
Huilerig: je kind heeft het niet naar zijn zin. Hij kan verveeld zijn en om de kleinste dingetjes huilen.
Humeurig: gaan de dingen niet zoals je kind het wil? Dan kan hij boos worden en misschien wel in huilen uitbarsten. Oudere kinderen kunnen plotseling een driftbui krijgen. Hier lees je hoe je het beste met een driftbui om kunt gaan.

In het begin van de sprong lijkt de ontwikkeling van je baby soms even stil te staan. Hij kan zelfs dingen vergeten die hij eerst wel kon, omdat hij zo druk is met het leren van nieuwe vaardigheden. Daarna breekt de tweede periode aan, waarin je kind allerlei nieuwe dingen gaat ontdekken en doen. Vaak verbaas je je er dan over hoe zelfstandig je kind opeens is.

Hoe help je je baby?

Je baby wil voor of tijdens een sprong vaker dicht bij jou zijn. Je kunt hem iets vaker aan je borst leggen als je borstvoeding geeft. Ook kun je hem in een draagzak doen of in je armen wiegen. Je kunt niet vaak genoeg met je baby knuffelen en kusjes geven!

Hou er ook rekening mee dat vermoeidheid of overprikkeling de drie H’s erger kan maken. Niemand vindt het leuk om vlak voor het avondeten nog de hele supermarkt door te moeten struinen. Je baby of peuter dus ook niet. Kijk goed naar je kind. De één kan dit soort momenten beter aan dan de ander.

Tips: boodschappen doen met kinderen: zó blijft het leuk.

Sprongetjes bij peuters

Niet alleen baby’s, maar ook peuters maken nog mentale sprongetjes door. Tijdens de peuterpuberteit zet je kind een flinke stap naar zelfstandigheid en daar kan dominant gedrag bij passen. Het lijkt wel alsof hij continu met jou de strijd aangaat en zich afzet. Dit is niet om jou te pesten, hij is gewoon keihard aan het werk om te groeien. Je peuter heeft een sterke drang om zelfstandig te zijn en voelt zich al snel beperkt. Hij weet namelijk nog niet goed dat er grenzen zijn aan wat kan en mag. Daarom wil hij soms meer dan hij al kan of mag, en dat frustreert. Krijgt hij niet alle vrijheid, dan wordt hij boos of driftig, gaat hij stampvoeten, verzet hij zich en krijst hij de boel bij elkaar.

Lees meer: Peuterpuberteit, over eigenwijs zijn en nee zeggen

Hoe voorkom je dwars gedrag?

Om de frustraties van je kind te voorkomen, kun je dingen samen met hem doen of hem een alternatief aanbieden. Zo krijgt hij niet steeds te horen dat hij iets niet mag. Probeer ook weer niet alles voor je kind op te lossen, want daar leert hij niets van. Laat je kind zelf maar uitvogelen hoe iets werkt en kijk of het lukt. Gaat het goed, dan is dat een boost voor zijn zelfvertrouwen.

Grenzen stellen

Elk kind heeft grenzen nodig, dus nee is nee. Leg je kind ook uit waarom je iets niet wilt. Door grenzen te stellen, geef je je kind een gevoel van veiligheid en waardering: hij doet ertoe voor jou. Als je consequent blijft, weet je kind op een gegeven moment wat hij wel en niet mag en dat geeft hem een veilige basis.

Zo reageer je op de 3 H’s

Hoe je ook je best doet, iedere baby of peuter is regelmatig gefrustreerd. Door kalm te blijven, rustig te reageren en empathie te tonen voorkom je dat jullie allebei in een hysterische scène verwikkeld raken. Als je je geduld verliest – en dat overkomt iedereen wel eens – krijgt je kind het gevoel dat hij de controle heeft. En dat is niet de bedoeling. Blijf rustig, erken de frustratie van je kind en benoem dit in woorden die hij begrijpt. Dat betekent niet dat je moet toegeven aan zijn eisen. Je geeft hiermee aan dat je je ervan bewust bent hoe hij zich voelt en dat is fijn voor je kind. Maar sta wel op je strepen.

Gesponsord

Onderweg met je kleintje

Blijf zelf rustig

Word je snel boos als je kind huilerig, hangerig of humeurig is? Vraag je dan eens af waarom dit zo is en waarom je niet meer relativeert. Ben je bang om de controle over je kind te verliezen? Of maak je je druk om wat anderen ervan zullen denken? Of heb je (te) hoge verwachtingen en wil je dat jouw kind zich altijd keurig gedraagt? De stress die dit geeft bepaalt hoe jij in zo’n situatie reageert. Door de oorzaak van jouw reactie te achterhalen, lukt het je beter om de volgende keer wel rustig te reageren.

Bronnen: Opvoedinformatie, CJG

Tips van kinderpsycholoog: dit kun je doen als je uit je vel dreigt te springen.