Lauren Verster: 'Bij het naar bed gaan word ik non-stop gemanipuleerd door mijn dochters'

Programmamaker Lauren Verster (42) geniet van het sterke gevoel dat haar gezin haar geeft. Met de komst van haar derde probeert ze nu wat strenger te zijn voor haar twee dochters. 'De snoepconsumptie loopt volledig uit de hand, ze beginnen 's ochtends al over vanillevla als ontbijt.'

Update: Lauren maakte op Instagram bekend dat haar derde kind is geboren. Het is een jongen en hij heet Louis. ‘Hij ruikt heerlijk, en ik vind ‘m sowieso de bom. Ben weer helemaal verliefd’. De geplande keizersnee was op 21 november 2022. We spraken Lauren toen ze zwanger was van Louis.

‘Wat een militaire operatie die ochtenden, zeg!’ Lauren heeft net haar dochter Leentje (4,5) naar school gebracht. ‘Nu begrijp ik wat mensen altijd bedoelen met de sleur van het schoolleven: je elke ochtend weer stipt om half negen melden, poeh.

Lees ook: 5 tijd- en strijdbesparende tips voor de ochtend

En voor Leen is het helemaal schakelen. Ze is een avondmensje, ligt altijd pas rond half elf op bed, maar blijft dan ook met gemak tot tien uur in bed liggen. Dat kan niet meer. Nu breng ik haar rond half acht naar bed, omdat ik haar anders ’s ochtends niet uit bed krijg. Daarin lijkt ze niet op mij. Om zes uur spring ik uit bed, geen probleem, en ’s avonds stort ik dan volledig in, haha.’

Ja maar, hallo, dat mag ook, want: je bent zwanger!

‘Leuk hè? Op de valreep. Tóch nog. Jasper en ik twijfelden continu. Aan de ene kant waren we helemaal blij met die twee meiden, aan de andere kant vonden we voorbehoedsmiddelen ook weer zo… definitief, dus gingen we er ‘steeds een beetje omheen’, zeg maar. Qua beslissing gingen we ook nogal heen-en-weer. Hadden we net besloten dat het goed was zo, dan begon Jasper weer met hoe jammer het zou zijn als zo’n peuterfase – waarin Meggy zit – nooit meer terugkomt. Een week later was hij weer opgelucht dat we er ‘maar’ twee hadden. Maar nu is het voor ons besloten en zijn we ontzettend blij.’

Lees ook: Zo weet je of je wel of geen tweede (of derde) kind wilt

Hoe kwam je erachter?

‘We waren in Venice Beach, waar Jasper, als cameraman, en ik samen reportages draaiden voor de NPO. Ik zie mezelf daar nog over het strand lopen en ineens keihard, uit het niks, huilen om alle varkens in de bio-industrie. Hm, dat was wel apart, want natuurlijk is dat een verschrikking, maar dit was wel een heel onverwachte, extreme reactie. Dit is of heftig hormonaal of er is iets anders aan hand, dacht ik. Dat laatste bleek het geval.’

Was je direct blij?

‘De eerste vijf dagen was ik wel in paniek: ik had allemaal grote plannen en reizen gepland, kon dit wel? Samen met Leentje en Meggy verstopte ik de test voor Jasper. Hij dacht dat hij naar een tekening zocht, maar ‘vond’ nog een kind! Zijn eerste reactie was op zoek gaan naar een grotere auto. Ook een soort paniek dus. Maar we zijn dolgelukkig. En het leven ging door: ik ging gewoon nog voor opnames naar Dubai, Londen en Granada. Wel was ik die maanden ontzettend misselijk, dat had ik bij de eerste twee niet.’

Misschien… omdat dit een jongetje is?

‘Wie weet. Ik vind het zo leuk, een jongen erbij. Sowieso vind ik het wonderlijk dat het allemaal nog kan, ik ben toch al 42. Ik denk nu weleens: was ik liever eerder moeder geworden? Want als dit ventje 10 is, ben ik 52, dat vind ik best oud! Aan de andere kant: ik heb nu een superfijne man, een heerlijke relatie, ik ben zo veel gelukkiger en stabieler dan tien jaar terug, toen ik nog alle kanten op ging. Dat compenseert ook een hoop. Bovendien bepaalt de natuur nu toch echt zelf dat ik nog zwanger word, dus het zal wel prima zijn.’

Lees ook: 8 verrassende voordelen van moeder worden op latere leeftijd

Zie je ergens tegenop?

‘Ik vind een zwangerschap altijd spannend, maar dat vond ik vijf jaar geleden ook al. Ik maak me vooral zorgen om het klimaat, en in welke wereld onze kinderen en hun kinderen opgroeien. Hoe kan het dat we het zó verkloot hebben met z’n allen? Daarin voel ik me heel machteloos. Met betrekking tot deze zwangerschap vind ik het alleen spannend dat Jasper vlak voor de bevalling een paar weken naar Afrika gaat. Ik hoop niet dat hij een of andere ziekte meeneemt en overgeeft aan de baby, dat zijn mijn angsten. Maar om de bevalling of mijn herstel maak ik me niet druk. Dat komt wel goed, dat vertrouwen heb ik gewoon.’

Drie kinderen, had je dat ooit kunnen bedenken?

‘Totaal niet. Ik was vroeger altijd bang dat ik geen kinderen kon krijgen, geen idee waarom, maar ik was er bang voor. Daarbij zag ik mezelf ook niet als een onwijs moederfiguur. Pas op mijn 35e sloeg de stress een beetje toe: als ik kinderen wil, dan is het wel een beetje nu of nooit, anders lukt het straks niet meer – dat was meer de overweging dan een diepgewortelde wens om mezelf als moeder te zien. Ik wist ook eigenlijk niet wat het inhield.’

Ben je daar inmiddels achter?

‘Toen ik zwanger was van Leentje had ik nog steeds geen idee; je voelt iets schoppen, maar het is allemaal nog heel vaag. Tot het moment dat ik haar zag en dacht: helemaal logisch, jij hoort bij mij, klaar. Moederschap is samenleven met wezentjes waar je de wereld van houdt. Ik ben ongelooflijk trots dat ik de moeder van een groot gezin ben.’

Waarin ben je veranderd?

‘Ik was altijd zoekende. Ik probeerde alles uit, van paddenstoelen tot ayahuasca-sessies en yogaretreats, ik dook het spirituele circuit in, het was een zoektocht naar mezelf. Dat wankele heeft iets leuks, daar zit energie in, je maakt van alles mee. Dat heb ik niet meer, de noodzaak is veel minder. Ik ben nuchterder en kalmer. Alsof ik eindelijk geland ben. Een prettig gevoel, al ben ik blij dat ik het allemaal heb meegemaakt.’

Waarin merk je de verandering?

‘Het hebben van kinderen relativeert veel dingen, zoals werk. Mijn carrière stond altijd op de eerste plek, dat is wat ik deed. Nu maak ik nog steeds met plezier dezelfde soort programma’s, ik ga nog steeds op reis, maar… het is wel minder belangrijk geworden. Mijn gezin gaat voor alles. Ik kan mijn tijd en energie maar één keer uitgeven, dus keuzes maken gaat vanzelf.’

Had je dat meteen?

‘Zeker niet, tijdens de eerste zwangerschap was ik nog erg bezig me niet te laten kennen. Lekker feestjes geven, gewoon wél tot diep in de nacht met een dikke buik op een festival staan. Zelfs bij de tweede deed ik dat nog, maar nu echt niet meer.’

Die derde heeft je officieel geknakt?

‘Ja, nu ga ik misschien even langs, maar ik blijf zeker niet tot vier uur ’s nachts staan met die buik. Ook zoiets: Leentje was een jaar toen Jasper en ik met z’n tweeën twee weken naar Thailand gingen. Leentje bleef bij opa en oma. Daar zat toch een soort bewijsdrang achter, zo van: wij zijn een stel, we houden van samen reizen, we gaan niet ineens ons hele leven omgooien omdat we een kind hebben.

Nu zou ik dat echt niet meer doen. We misten haar ontzettend en zij ons ook. Inmiddels is ons hele leven officieel omgegooid: we hebben zelfs een trampoline in de tuin! Eerst wilde ik mijn leven behouden, nu vind ik het heerlijk om een familietje te zijn met Jasper.’

Lees ook: Dit doet de komst van een kind met je relatie

Wat vind je het ‘heerlijkst’ daaraan?

‘Gewoon, om met ze te zijn. Samen zijn we een fundament, een tafel op vier poten, straks vijf. Ik geniet van dat sterke gevoel. Ik logeer vaak op de kamer van de kids of we slapen samen in een bed. Tijdens warme zomernachten dicht tegen elkaar aan, dat zure babyzweet in mijn gezicht, die kleine voetjes tegen mijn buik, ik ben verliefd op die twee… en echt helemaal in het moederleven verstrikt geraakt.’

Ben je een strenge moeder?

‘Nee, ik geloof in ‘voorleven’ in plaats van dingen vertellen en opleggen. Kinderen kijken naar hun ouders en kopiëren dat gedrag. En dat moeten ze dan later allemaal weer afleren, haha. Sinds ik weet dat er een derde komt, probeer ik trouwens wel strenger te zijn. Bij het naar bed gaan word ik namelijk non-stop gemanipuleerd: ik heb honger, dorst, het is warm, ik kan niet bij mijn deken. Ik trap er elke keer weer in: misschien is er toch echt iets aan de hand, dat vind ik zielig. Dan ga ik ernaartoe en… nooit is er iets aan de hand, nooit!

Jasper is daar beter in. “Gewoon laten liggen,” zegt hij. “Dit is aanstelleritis.” En inderdaad, dan gaat iedereen dus gewoon slapen. Als Jasper op reis is, wordt het thuis ook onrustiger, dan gaan ze meer proberen. Eerst dacht ik: ah joh, over een paar jaar is dit voorbij. Maar nu komt er nog een, dus nu móét ik dit aanpakken!’

Lees ook: Help, mijn kind blijft maar roepen vanuit zijn bed! Zo pakken deze ouders het aan

Wat loopt thuis echt totaal anders dan vooraf verwacht?

‘De snoepconsumptie loopt volledig uit de hand. Ik had bedacht om nooit troep in huis te halen, alleen een ijsje of een stroopwafel als we op pad zijn. Dat is helemaal mislukt. Ze beginnen ’s ochtends al over vanillevla als ontbijt. Dat weiger ik dan nog, maar daarmee is alles wel gezegd. Zeker met de tweede ben ik enorm gaan glijden op dit vlak. Ach, dan eet je toch die hele chocoladereep op, zoek het maar uit, haha. Ik flip niet zo snel.’

Val je nooit uit?

‘Het is in al die jaren twee keer gebeurd dat ik er eentje aan haar arm door de woonkamer terug naar bed sleepte. Ik weet ook nog precies dat dit momenten waren dat ik zelf te moe was. Jasper was vier weken weg en ik had het vreselijk druk met werk. Dan wordt het te veel. Ik werd kwaad omdat me iets werd afgepakt wat ik ook nodig had: slaap.

Ik heb respect voor ouders die van negen tot vijf werken, veel stress ervaren, waarin werk en kinderen in elkaar overlopen, in het weekend nog boodschappen doen. Als ’s avonds je baas nog belt, terwijl je moe bent en je kind niet wil slapen… dan zou ik ook gegarandeerd flippen. Ik heb makkelijk praten met mijn baan: soms ben ik een week weg voor opnames, dan maak ik lange dagen, maar kan ik me daar wel honderd procent op richten. Vervolgens ben ik vaak anderhalve week thuis en heb ik alle tijd voor de kinderen en alles eromheen.’

Zorg je goed voor jezelf?

‘Omdat ik weet dat ik slecht tegen weinig slaap kan, heb ik altijd een matrasje achter in mijn auto liggen. Tijdens een werkdag parkeer ik dan aan de gracht om even te tukken. Oordingen in, kapje op. Ik heb een leuke oldtimer, dus soms keken mensen naar binnen en zagen ze me liggen, sinds kort heb ik daarom ook van die vreselijke zonneschermen van Frozen, voor meer privacy.’

Lees ook: Slaapgebrek: zo ga je om met de gebroken nachten

En zorg je nog goed voor je relatie?

‘Absoluut. Ik ben echt zo blij met Jasper, hij is hartstikke aantrekkelijk en superfijn om bij te zijn. Alles is er nog, maar we moeten zeker tijd blijven vrijmaken. Met de kinderen erbij zijn we echt vadertje en moedertje, geweldig, maar die andere kant moeten we niet vergeten. Blijven praten en blijven seksen is echt belangrijk, anders glijdt het weg. Dan ben je alleen nog maar een leuke vader of moeder, en dat is fijn, maar niet waar je uiteindelijk met z’n tweeën op vaart. Al wordt een weekendje weg wel lastiger: waar laat ik straks drie kinderen?!’

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine – Interview: Kim Hopmans, Fotografie: Fiona Ruhe

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.