13x het bewijs dat keizersnede-moeders super stoer zijn

Voor een keizersnede kies je niet zomaar. Daar zit vaak een pittig verhaal met allerlei overwegingen aan vast, en soms ís er simpelweg geen keus. Hier dertien van die bijzondere, soms heel heftige verhalen, verteld door dertien heldinnen van moeders.

Baby B

‘Dit is een foto van mij met ‘baby B’ van mijn tweeling, die met 27 weken werd geboren. De vliezen van ‘baby A’ braken met 24 weken en ik lag 21 dagen in het ziekenhuis voor ik een spoedkeizersnede moest ondergaan. Onze wonderbaby’s wogen 1090 gram en 1135 gram bij de geboorte en hebben 76 en 81 dagen voor hun leven gevochten op de NICU. Met ‘baby A’ heb ik geen foto, omdat zij degene was die op dat moment meer medische aandacht nodig had. Binnenkort worden ze 4 jaar oud. Wat een zegen!’ – Chasity Colville

Twee operaties

‘Deze foto is genomen vlak voordat mijn zoontje met spoed naar de NICU ging en ik voor de tweede keer naar de operatiekamer werd gebracht. Ik had een hevige bloeding na mijn keizersnede en mijn baarmoeder moest worden verwijderd. Ik heb zoveel bloed verloren dat ik een bloedtransfusie nodig had, en kon mijn baby daarom pas 24 uur later voor het eerst vasthouden. Hij werd geboren met 34,5 weken en moest tien dagen op de NICU verblijven. Ik voel me gezegend en dankbaar dat we het allebei hebben overleefd. Vanaf de negende week van mijn zwangerschap moest ik verplicht bedrust houden, dus de hele zwangerschap was gecompliceerd. Ik kan niet geloven dat hij in juli één jaar wordt. Het maakt me ook een beetje verdrietig: hij is mijn laatste baby en hij wordt veel te snel groot.’ – Cynthia Cortez Silva

Fantastisch team

‘Na een eerdere keizersnede wilde ik dit keer graag vaginaal bevallen. Het begon met drie slapeloze nachten door voorweeën en ik had vervolgens 24 uur lang echte weeën. Maar met vijf centimeter ontsluiting stopten mijn weeën weer. Voordat er iets aan gedaan kon worden, bleek dat zijn hartslag daalde. Het werd daarom een spoedkeizersnede. Gelukkig werd ik omringd door een team van geweldige artsen en verpleegkundigen én mijn verloskundige, die me op de foto helpt mijn pasgeboren zoon vast te houden omdat ik zo trilde. Het was een prachtig moment!’ – Jasmine Renée Johns

Geweldige ervaring

‘Na de traumatische keizersnede van mijn tweede kind, gevolgd door een postnatale depressie, wilde ik dit keer heel graag vaginaal bevallen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee. Mijn geweldige gynaecoloog verzekerde me keer op keer dat het dit keer anders zouden gaan, en hij kreeg helemaal gelijk. Hoewel ik opnieuw een keizersnede kreeg, werd het dit keer een geweldige bevalling. Emotioneel en fysiek ben ik inmiddels hersteld. Mijn kleine Oliver is nu zes weken en een geweldige, rustige, reus van een baby.’ – Jennifer Lynn Reppert

Lees ook: Postnatale depressie: wat kun je doen?

Heftige dag

‘De dag dat mijn jongste dochter werd geboren is een van de heftigste dagen van mijn leven. Deze foto is genomen nadat we hoorden dat ze Spina bifida had (een ‘open ruggetje’). Ik kon maar even bij haar zijn, want ze werd al snel overgebracht naar een gespecialiseerd kinderziekenhuis. Haar eerste operatie was meteen de volgende dag. Had ik toen maar vast geweten hoe geweldig ons leven nu is en hoe ze onze familie compleet maakt.’ – Jessica Dickson

Regenboogbaby

‘Onze regenboogbaby Nixon is op 9 november 2014 geboren met 34 weken en 4 dagen en slechts 1870 gram. Na drie miskramen, drie IVF-pogingen en het verlies van zijn tweelingzus Avery met 31 weken, kwam Nixon gezond en sterk ter wereld. Hij is onze lieve wonderjongen.’ – Kamae Stone

Lees ook: Vrouw viert na zes miskramen zwangerschap met regenboog fotoshoot

Alles waard

‘Na bijna vier jaar proberen, een korte ziekenhuisopname twee maanden eerder én bloeddrukproblemen, kwam onze kleine man vijf weken te vroeg via een spoedkeizersnede ter wereld. Deze foto is genomen voordat hij werd meegenomen naar de NICU. Het duurde 24 uur voordat ik naar hem toe kon om hem voor de eerste keer vast te houden. Hij was het allemaal waard!’ – Kimberly Ross

Hier ben ik!

‘Dit is verreweg mijn meest favoriete foto ooit. Mijn lieve kleine meisje dat ter wereld komt, maar nog steeds half in mij zit. Ik ben zo dankbaar dat de anesthesist dit voor ons heeft gefotografeerd. Het lijkt alsof ze zegt: ‘Ik ben er, wereld! En ik ben er klaar voor!’ Dit was mijn tweede keizersnede en mijn ruggenprik werkte dit keer niet goed genoeg. Ik voelde vrijwel de hele operatie. De anesthesist drong erop aan me onder volledige narcose te brengen, maar dat wilde ik niet. Ik wilde per se wakker zijn om mijn baby te zien en er zeker van te zijn dat alles goed met haar was. Ik heb de ergste pijn van mijn leven doorstaan, maar het was het allemaal waard toen ik haar gezichtje zag.’ – Kristin Kelly

Wonderkind

‘De artsen hadden ons verteld dat we geen kinderen meer konden krijgen. Na alsnog drie jaar proberen, een miskraam, een risicovolle zwangerschap met veel bedrust en een heleboel angst… was daar ons wonderkind Hadassah. Ze werd geboren via een geplande keizersnede, omdat ik al eens was bevallen via een keizersnede. Ik had de beste dokter ter wereld en alles ging geweldig, ook het herstel.’ – Lauren Padgett Beck

Met oma

‘Ik kwam naar het ziekenhuis voor een uitwendige versie, omdat mijn baby in stuit lag. Mijn man is militair en kon niet mee, dus was mijn moeder erbij. Er ontstonden complicaties en uiteindelijk werd onze dochter daardoor drie weken te vroeg via een keizersnede geboren. Mijn moeder was aanwezig bij twee van de drie geboortes van onze meisjes. Ze is geweldig, ik heb geluk dat ik haar mijn moeder mag noemen. Zelf ben ik ook via een keizersnede geboren, dus deze gedeelde ervaring maakt onze band nog hechter.’ – Megan Stone

Lees ook: Stuitligging, draaien of niet?

Eindelijk in mijn armen

‘Na 36 uur actieve weeën zat ik nog maar op drie centimeter ontsluiting. Uiteindelijk werd het een keizersnede. De weeën deden simpelweg niet genoeg. Helaas gaven ze me te veel verdoving via de ruggenprik, waardoor ik mijn armen niet kon bewegen. Ik kon mijn dochter dus pas voor het eerst vasthouden toen de verdoving was uitgewerkt.’ – Nikki Alicia

Te riskant

‘Toen ik achttien jaar was heb ik mijn rug gebroken door een val van de trap. Het scheelde weinig of ik was vanaf mijn middel verlamd. Ik kreeg toen al van de artsen te horen dat ik niet vaginaal zou kunnen bevallen, omdat ik dan echt verlamd zou kunnen raken. Een week na mijn 21e verjaardag ontdekte ik dat ik zwanger was van mijn prachtige dochter, Alice, die nu drie maanden oud is. Mijn zwangerschap werd steeds zwaarder naarmate de baby groeide, waardoor ik veel op bed moest liggen. Gelukkig deed mijn partner alles wat hij maar kon om het mij en de baby zo comfortabel mogelijk te maken. Vanwege de problemen met mijn rug werd mijn baby twee weken te vroeg geboren via een keizersnede. Ondanks al het gedoe kijk ik tevreden op alles terug. Vooral nu ik weet dat mijn meisje veilig en gezond is en dat ik een enorm liefhebbende man aan mijn zij heb.’ – Paige Blurton

Verrassing

‘Deze foto is genomen op de herstelkamer na de keizersnede. Ik ben hier 38 jaar en dit is mijn tweede wonderbaby, die nog ongepland kwam ook. Hij werd geboren na 34 weken, maar deed het gelukkig meteen geweldig. Ik bracht daarna nog tien dagen door in het ziekenhuis met lever-, nier- en hartproblemen, maar we zijn nu vijf maanden verder en het gaat super met ons!’ – Rebecca Arruda