Wat is een mola-zwangerschap?
Een mola-zwangerschap is een niet goed aangelegde zwangerschap. Bij een normale zwangerschap ontstaan er uit de bevruchte eicel een placenta en een embryo. Er zijn twee vormen van een mola-zwangerschap:
-
Complete mola-zwangerschap: er ontstaat wel een placenta, maar geen embryo.
-
Partiële mola-zwangerschap: er zijn wel embryonale of foetale structuren aanwezig, maar de baby is niet levensvatbaar.
Mola-blaasjes op echo
In de baarmoeder groeien bij een mola-zwangerschap allemaal vochtblaasjes, ook wel mola-blaasjes genoemd. Dat is waar je een mola-zwangerschap aan kunt herkennen. Meestal wordt dit pas tijdens een echo ontdekt. De echoscopist ziet dan een hoop blaasjes die de baarmoeder opvullen en helaas geen embryo met een kloppend hartje.
Lees ook: Wanneer kun je het hartje van je baby horen?
Symptomen van een mola-zwangerschap
Veel vrouwen met een mola-zwangerschap merken geen andere symptomen dan bij een normale zwangerschap. Net als bij een gewone zwangerschap voel je je wat eerder moe en krijg je last van misselijkheid.
Wel heb je meer kans op vaginaal bloedverlies. Ook is je buik al dikker dan gebruikelijk voor de fase van je zwangerschap. Als je in een vroeg stadium last krijgt van bloedingen, kan er een echo worden gemaakt. In het geval van een mola-zwangerschap is de diagnose op de echo meestal goed te stellen. Daarnaast wordt met bloedonderzoek het zwangerschapshormoon (hCG) in je bloed bepaald. Dit is bij een mola-zwangerschap veel hoger.
Lees ook: Annet lijdt aan endometriose: 'Ik dacht dat ik nooit zwanger zou worden'
Wat is de oorzaak?
Elke vrouw kan een mola-zwangerschap krijgen. De precieze oorzaak is niet bekend. Risicofactoren zijn een eerdere mola-zwangerschap en leeftijd. Het komt vaker voor bij vrouwen boven de veertig en meisjes onder de vijftien die zwanger zijn.
Hoe groot is de kans op een mola-zwangerschap?
Gelukkig komt een mola-zwangerschap niet vaak voor: bij een op de duizend zwangerschappen. Als je een mola-zwangerschap hebt gehad en weer zwanger wilt worden, is de kans op nog een mola-zwangerschap 1%.
Lees ook: Wanneer naar de gynaecoloog?
Behandeling
Een mola-zwangerschap moet altijd worden weggehaald. De blaasjes worden onder volledige narcose met een soort zuigslang via de vagina verwijderd. De arts probeert met de curettage zoveel mogelijk blaasjes weg te halen, maar vaak lukt het niet om ze allemaal te verwijderen. Je lichaam ruimt dit vanzelf op.
Voordat je weer zwanger wordt, moet het zwangerschapshormoon helemaal uit je bloed zijn. Dit wordt een aantal keer getest en duurt tot ongeveer zes maanden.
Mola-blaasjes en kanker
Er bestaat een kans dat de blaasjes zich tot een persisterende trofoblast ontwikkelen. Dit is een vorm van kanker en wordt ook wel post-mola gestational trophoblastic neoplasia genoemd. Het wordt ontdekt doordat het zwangerschapshormoon in je bloed onvoldoende daalt. Je moet dan verder worden behandeld. Hoe zwaar deze behandeling is, hangt af van het stadium van de kanker. Ruim 97% van de vrouwen met een persisterende trofoblast geneest na de chemotherapie volledig.
Lees ook: Placenta praevia: wat is het en wat kun je doen?
Bronnen: De Verloskundige, Freya, UMC Utrecht
