Bloedverlies tijdens zwangerschap
Misschien denk je bij vaginaal bloedverlies vroeg in de zwangerschap meteen aan een miskraam, maar dat is niet altijd het geval. Het is wel belangrijk om vaginaal bloedverlies tijdens de zwangerschap serieus te nemen. Er kunnen verschillende oorzaken voor zijn. Meld het dus altijd bij je verloskundige of gynaecoloog als je bloed verliest.
In het begin van de zwangerschap word je bij bloedverlies vaak doorgestuurd voor een echo, zodat gekeken kan worden of het een miskraam is. Een knipperend vlekje op de echo dat duidt op een kloppend hartje, zegt niet alles over het verloop van de zwangerschap. Maar het is natuurlijk wél heel belangrijk en geruststellend op dat moment. Lees hier hoeveel standaardecho's je vergoed krijgt.
Bloedverlies aan begin van zwangerschap
Bloedverlies tijdens de zwangerschap komt best vaak voor, zeker in de eerste weken. Bij 20 tot 30% van de zwangerschappen treedt in de eerste maanden licht bloedverlies tijdens de zwangerschap op. Er kunnen allerlei oorzaken zijn. Onschuldige oorzaken, maar er kan ook meer aan de hand zijn. Zo kan bloedverlies wijzen op een miskraam. Zeker bij een prille zwangerschap, waarbij je nog geen kloppend hartje op een echo hebt gezien. Als je nog geen echo hebt gehad en bloed verliest, is de kans ongeveer 50% dat er sprake is van een miskraam.
Heb je al wel een echo gehad en was er een kloppend hartje te zien? Dan is de kans groot dat het gaat om onschuldig bloedverlies. De meeste miskramen gebeuren voordat het embryo een hartje heeft ontwikkeld. In 95% van de gevallen verloopt de zwangerschap vanaf dat moment goed.
Ook lezen: Zwanger en toch ongesteld, kan dit?
Wat doen bij bloedverlies tijdens zwangerschap?
Het is sowieso verstandig om bij bloedverlies contact op te nemen met je verloskundige. De verloskundige kan, afhankelijk van je klachten en hoe ver je bent in je zwangerschap, besluiten of het zinvol is om een echo te maken. Bij veel bloedverlies is het belangrijk om meteen de verloskundige te bellen.
Waarom bloedverlies tijdens de zwangerschap?
Er kunnen verschillende onschuldige oorzaken zijn voor vaginaal bloedverlies (vloeien) als je zwanger bent, die afhankelijk zijn van de zwangerschapsduur.
- 01.
Bloedverlies na innesteling. Bloedverlies in de eerste weken kan het gevolg zijn van de innesteling van het eitje (innestelingsbloeding genoemd) of een wondje aan de baarmoedermond. In dat geval kan de zwangerschap gewoon voortduren. Lees hier hoe je een innestelingsbloeding herkent.
- 02.
Bloedverlies na de seks. Sommige vrouwen verliezen na de seks wat bloed. Door de zwangerschapshormonen zijn je baarmoeder en de baarmoedermond extra doorbloed. De bloedvaten liggen aan de oppervlakte en kunnen tijdens de seks makkelijk openspringen. Het bloeden stopt vanzelf, ook al duurt het soms 24 tot 36 uur. Overleg bij veel bloedverlies, of vaker bloedverlies na de seks altijd met je verloskundige of gynaecoloog. Lees hier wat de voordelen zijn van seks tijdens je zwangerschap.
- 03.
Problemen met de baarmoeder. Een afwijking aan de baarmoedermond, een poliep of een ontsteking kan wat bloedverlies veroorzaken. Dit is in principe onschuldig. Lees hier alles over de baarmoeder tijdens een zwangerschap.
Lees ook: Spotting: wat is het en moet je je zorgen maken?
Zorgwekkende oorzaken van bloedverlies als je zwanger bent
Er kunnen helaas ook andere oorzaken voor het bloedverlies zijn, zoals een miskraam. Dit komt bij meer dan 10% van alle zwangerschappen voor.
-
Bloedverlies door een miskraam. Verlies je bloed en/of vocht en heb je menstruatieachtige buikkrampen, dan kan dat wijzen op een miskraam. Als de baarmoeder blijft samentrekken, het bloedverlies en de pijn toenemen en je stolsels en stukjes weefsel verliest, heb je hoogstwaarschijnlijk een miskraam. Een echo geeft uitsluitsel.
-
Bloedverlies door buitenbaarmoederlijke zwangerschap. In zeldzame gevallen nestelt het eitje zich niet in de baarmoeder, maar erbuiten. Dit noem je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De eerste weken van de zwangerschap kunnen dan zonder problemen verlopen, maar opeens krijg je hevige buikpijn en verlies je bloed. Op een echo is te zien of het inderdaad om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat. Als dat zo is, kan de zwangerschap niet worden voldragen. Bovendien kan het erg gevaarlijk zijn, wanneer de eileider knapt en er bloed in de buikholte komt. Er is dan direct een operatie nodig.
-
Bloedverlies door mola-zwangerschap. Een andere zeldzame oorzaak is een mola-zwangerschap. Daarbij is er geen levensvatbaar embryo ontstaan, maar deelt de bevruchte eicel zich in talloze blaasjes. Dit is te zien op een echo. Je kunt eerst normale zwangerschapsverschijnselen hebben, maar op een gegeven moment groeit de baarmoeder sneller dan gebruikelijk en is je buik dikker dan past bij de duur van je zwangerschap. Ook kun je bloed verliezen. Kort na het ontdekken van de mola-zwangerschap word je gecuretteerd. Ook wordt vaak een longfoto gemaakt, omdat de cellen van de blaasjes zich soms naar de longen verspreiden. Doorgaans word je behandeld met medicijnen en zul je een poos moeten wachten voordat je opnieuw zwanger kunt worden. Een mola-zwangerschap komt gelukkig zelden voor.
Lees ook: Wat is de kans op miskraam en wat zijn de risicofactoren?
Wanneer moet ik mijn verloskundige of arts bellen?
Je kunt bij bloedverlies meteen de verloskundige of gynaecoloog bellen. Bel ook je partner, een goede vriendin, familielid of iemand anders die snel bij je kan zijn en je kan steunen.
Hoe ziet bloedverlies tijdens de zwangerschap eruit?
-
Bruin bloedverlies: Als je maar een klein beetje oud, bruin bloed verliest, kun je eventueel nog even afwachten wat er gaat gebeuren.
-
Helderrood bloedverlies: Is het bloed helderrood, blijft het druppelen en heb je ook buikpijn en/of koorts? Bel dan meteen.
-
Veel bloed of bloed met stolsels en weefsels. Verlies je flink wat bloed of bloed met stolsels en weefsel? Neem dan snel contact op met je verloskundige of het ziekenhuis. Probeer stolsels op te vangen. Als het om een miskraam gaat, kan dit embryonaal weefsel zijn. Daar kan de verloskundige of gynaecoloog naar kijken. Ook kan je een foto maken van het bloedverlies, zodat je verloskundige ook kan zien hoe het eruit zag.
Je verloskundige of arts vertelt je wat er verder moet gebeuren. Misschien moet je het verloop van het bloedverlies een paar dagen afwachten of misschien kun je direct terecht voor een echo. Dat verschilt per situatie.
In de meeste gevallen stopt het bloedverlies vanzelf. Bij een dreigende miskraam, een mola-zwangerschap of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kun je niets doen om het bloedverlies te laten ophouden.
Lees ook: Dit zijn de 5 meest gestelde vragen over het onderwerp 'spontane' miskraam
Bloedverlies later in de zwangerschap
Krijg je pas later in de zwangerschap bloedverlies? Ook dan kan het onschuldig zijn, maar er kan ook iets anders meespelen. Je kunt bijvoorbeeld een voorliggende of laagliggende placenta hebben.
Mogelijke oorzaken van bloedverlies in de tweede helft van de zwangerschap:
-
De bevalling komt eraan. Heb je rond de uitgerekende datum wat slijmerig bloedverlies, dan is dit een teken dat de bevalling over niet al te lange tijd begint. Je hoeft je hierover geen zorgen te maken. Bij het breken van de vliezen kun je wat bloed verliezen; ook dit is niet erg. Neem wel altijd contact op met je verloskundige.
-
Bloedverlies door gesprongen adertje. Er kan ook een bloeding ontstaan door een gesprongen adertje in de placenta. Dit is in principe onschuldig en geeft geen complicaties.
-
Laagliggende placenta. Een laagliggende placenta kan ook bloedverlies veroorzaken in het tweede of derde trimester. Het bevruchte eitje heeft zich dan aan het begin van de zwangerschap onder in de baarmoeder ingenesteld, waardoor de placenta heel laag ligt, vlak bij de rand van de baarmoedermond. Als bloedverlies wordt veroorzaakt door een laagliggende placenta, gaat het meestal om weinig bloedverlies, zonder pijn. Je kunt bij de bevalling wel wat meer bloedverlies hebben tijdens de ontsluitingsfase.
-
Voorliggende placenta. Ook een voorliggende placenta kan bloedverlies veroorzaken: de placenta ligt dan (deels) voor de baarmoedermond. Dit wordt ook wel placenta praevia genoemd. Met een echo wordt nagegaan of je een voorliggende placenta hebt. Ligt de placenta helemaal over de baarmoedermond heen, dan kan je baby alleen geboren worden met een keizersnee. Bij een placenta praevia kun je plotseling hevig gaan bloeden, eventueel gaat dit gepaard met stolsels. Vooral na de 32ste week van de zwangerschap neemt het risico op bloeding toe. Als je erg veel bloed verliest, kan dat voor zowel jou als je kind gevaarlijk zijn. Bel dus meteen de verloskundige of arts bij bloedverlies bij een placenta praevia. Bij de 20-weken-echo ligt de placenta best vaak over of dicht bij de baarmoedermond. Meestal groeit de placenta mee naar boven, met het groter worden van de baarmoeder, en ligt de placenta aan het einde van de zwangerschap niet meer voor de uitgang. Via echo's wordt dit goed in de gaten gehouden.
-
Loslatende placenta. In zeldzame gevallen ontstaat bloedverlies doordat de placenta aan het eind van de zwangerschap loslaat. Voor je baby is dat levensbedreigend. Een loslatende placenta herken je doordat je in de laatste weken van de zwangerschap heftige buikpijn krijgt, je buik gespannen is, je baarmoeder keihard blijft, je wat bloed verliest en soms ook wat duizelig kunt zijn. Er moet dan snel gehandeld worden en je baby zal met een spoedkeizersnee geboren worden.
Soms is de oorzaak van bloedverlies in het tweede of derde trimester niet te achterhalen. Bel in elk geval altijd de verloskundige als je bloedverlies hebt.
Leestip: Zo gaat een (spoed)keizersnede in zijn werk.
Is de baby bij bloedverlies in gevaar?
Of je baby bij bloedverlies in gevaar is, hangt af van de oorzaak en de situatie. Onschuldig bloedverlies tijdens de zwangerschap, zoals een gesprongen adertje in je vagina, is niet gevaarlijk voor de baby. In principe is bloedverlies niet direct zorgwekkend, maar het is wel logisch dat je er ongerust van wordt.
Verlies je bloed, dan is het dus sowieso verstandig om je verloskundige te bellen. Zeker bij bloedverlies aan het eind van de zwangerschap: dan kan er wel een levensbedreigende situatie voor je kind ontstaan en moet er snel ingegrepen worden.
Lees ook: Vaginale afscheiding tijdens de zwangerschap
/a84104835d29471ebb265e0585503941/image.jpg)
/4a05fb178df643e1ba318559c58a5c2f/image.jpg)
/4aa4bceaf55f442eac9b9dbbdeb446b3/image.jpg)
/1c154a97d9b54728bca1e434487f38eb/image.jpg)
/afee6d184d324298ab1aa5e321a55525/image.jpg)
/5960ed4b30cc4378b0483ee91614de66/image.jpg)
/5cd961e4e1fe4bf586f9ce9a254061ec/image.jpg)
/0bc49ed8e09f446faa5385bc3915c3e0/image.jpg)
/c7e50f0d71e143c4b00c0cc6b9cee396/image.jpg)
/d0c3774b72754eecaa2baa24b8d0275b/image.jpg)
Bronnen: CJG, De Verloskundige
